The More Socially Relevant Jazz Music Ensemble, Willie Jones III Quartet en de band rond Ronnie Cuber vormden onder meer de ingrediënten van Scheldejazz.

Daarna startte Kapok. De groep liet horen dat de combinatie van drums, gitaar en hoorn een uitstekende basis biedt om innovatief bezig te zijn met jazz. Veelal stukken van het debuutalbum ‘Flatlands’ werden met veel dynamiek neergezet. ‘Missing Link’ is een mooi voorbeeld van de prettige spelletjes die gespeeld werden met achter elkaar rennende loopjes en accenten.

Gitarist Reinier Baas van The More Socially Relevant Jazz Music Ensemble goochelde vervolgens met een enorme variëteit aan akkoorden en liet tegelijkertijd daarbovenop losse loopjes klinken. Hij heeft een bijzondere vorm gevonden om in zijn hoge notendichtheid toch alles helder te kunnen articuleren. De altsaxofonisten Maarten Hogenhuis en Ben van Gelder imponeerden met felle solo’s, waarbij ze elkaar puzzeltjes serveerden en die uitbouwden en oplosten. De band serveerde een mix met stukken van de beide albums en Baas legde nog uit hoe hij zijn eigen stukken recyclet.

Windkracht 7
Bij het afsluitende concert namen Kapok’s hoornist Morris Kliphuis en Baas met zijn contrabassist Sean Fasciani plaats in Windkracht 7. Deze groep rond bandleider Floris van der Vlugt bracht een krachtige set, waarbij de vier blazers enerverende harmonieën en wervelende solo’s bliezen over de stevige basis die Fasciani en drummer Joost Lijbaart neerlegden. Hierbij verving Joris Roelofs op basklarinet Katharina Thompsen. Een avond met een hoog jonge-honden-gehalte, waarbij de grenzen van jazz opgezocht werden en creatief allerlei invloeden geïncorporeerd.


Windkracht 7, Bongomatik, en de Ethiopische zangeres Minyeshu.

Na de Young Ones maakte zaterdag de winnaar van de Jazz Award 2013 categorie muziekschool, Jazz in Progress, op de Markt zijn opwachting. Het avondprogramma werd ingeleid door de Zeeuwse funkband MoBunk. Daarna liet VinnieVibes, de band van vibrafonist Vincent Houdijk, een warme en tegelijkertijd energieke smeltkroes van stijlen horen.

Dat deed ook Bongomatik, met iets meer nadruk op Cubaanse en Zuid-Amerikaanse invloeden; duidelijk de invloed van oprichters contrabassiste Mick Paauwe en percussionist Jens Kerkhoff. Maar net zo goed zorgt drummer Arend Niks daarbij voor meer jazzaccenten en Kim Hoorweg voor meer popinvloeden. De aanstekelijke liedjes van de band leverden een feestelijke afsluiter op de Markt.

Het programma dat hier in Porgy & Bess parallel aan liep kende ook een bijzondere slotact, Minyeshu. De van oorsprong Ethiopische zangeres kreeg het publiek al vanaf het eerste nummer aan het dansen. De energie spatte van het podium. Over de strakke en stevige drumbegeleiding klonk een ronkende baritonsax en diepe, vette basklanken uit een synthesizer. Een mooie basis voor de exotische zangpartijen van de charismatische Minyeshu.

Daarvoor had de winnaar van de Jazz Award categorie conservatorium, het Keno Harriehausen Quartet, al zijn veelal eigen lyrische, melancholische composities laten horen. In KLARO! verenigen saxofoniste Karolina Strassmayer en drummer Drori Mondlak hun krachten. Ook hier veel lyriek, naast swing.


Slagwerker Willie Jones III, Nueva Manteca, Keno Harriehausen Quartet.

Speerpunt
En natuurlijk was er het eerste speerpunt in het programma, drummer Willy Jones III. Hij leidt niet alleen zijn eigen bands, maar speelde ook met de hele groten uit de jazz. Hij ging terug in de tijd met muziek van zijn nieuwe album ‘Willie Jones III Live at Dizzy’s Coca Cola: Tribute to Max Roach’. Jones bracht met zijn all-starband met pianist Anthony Wonsey, Jim Rotondi op trompet en Chris Thomas op bas een indrukwekkende ode aan Roach, die andere grootheid onder de drummers uit de jazzgeschiedenis.

Zondag startte met Balcony Players’ vrolijke mix van gipsy - en Klezmermuziek. Nueva Manteca speelde een programma rond de muziek van Carlos Santana. In Porgy & Bess gaf toen de Ronnie Cuber Band een concert. Baritonsaxofonist Cuber begeleidt al sinds 1959 een keur aan artiesten, componeert en arrangeert en leidt zijn eigen bands. Talloze albums heeft hij op zijn naam staan. Cuber is bekend met vele idiomen, maar kijkt graag over de grenzen van stijlen. Of dat nu is bij Lionel Hampton, Lee Konitz, Horace Silver, Eric Clapton of Frank Zappa.


The Balcony Players. De band van Ronnie Cuber met onder andere pianist Rob van Bavel.

De Amerikaan was voor enkele concerten in België en Nederland en liet zich daarbij begeleiden door Eric Ineke, Rob van Bavel, Marius Beets. Wat nukkig van de jetlag en warmte begon hij en moest hij even op gang komen. Maar toen denderde de baritonsax op indrukwekkende wijze door de Terneuzense jazzclub. Hardbop met stukken als ‘Tokyo Blues’ van Horace Silver en Clare Fischer’s ‘Coco B’. In latin ontwikkelde hij zich specifiek en zijn enthousiasme nam in dat soort stukken dan ook toe. Cuber stuurde en bepaalde waar de accenten lagen en wanneer het vuurtje opgestookt moest worden.

En hij verstrekte complimenten waar passend. Zo genoot hij duidelijk van het spel van pianist Rob van Bavel. Die speelde zich dan ook flink in de kijker met snelle improvisaties vol creatieve harmonische vondsten. Ook Eric Ineke werd in het zonnetje gezet vanwege de manier waarop hij de stijl van Philly Joe Jones in zijn spel tot uitdrukking liet komen.

Variatie
Deze editie van het festival bood ruim variatie en serveerde een mooie mix van oude-stijljazz op diverse plekken in de binnenstad, hardbop en mengvormen, dj’s, grote namen en aanstormend talent. Dat verdiende op bepaalde momenten wel wat meer publiek.

• www.scheldejazz.nl