2 CD-RECENSIES
Tricycle - Queskia?
bezetting: Tuur Florizoone; accordeons, piano, klokkenspel, Phillippe Laloy; sopraan- en altsax, fluit, basfluit, Vincent Noiret; bas
opgenomen: januari 2011
release: 2011
label: Aventura Musica
tracks: 10
tijd: 53:12
websites: www.tuurflorizoone.be - www.aventuramusica.be
door: Mischa Andriessen
Dat de Belgische accordeonist Tuur Florizoone als filmcomponist heeft gewerkt, hoor je meteen terug in zijn muziek. Hij kan met slechts een paar noten een verhaal vertellen en is excellent als sfeerbrenger. Kort na elkaar heeft hij twee cd’s uitgebracht die sterk van elkaar verschillen, maar beide zijn grote talent benadrukken. Tricycle is van beide projecten het minder ambitieuze. Niettemin een sterke plaat met frisse muziek. De cd heeft het soort ongedwongen geluid alsof de drie muzikanten gewoon op staat wat staan weg te jammen. Opgewekt en schwungvol met geraffineerde composities, empatisch samenspel en een heerlijke ruimtelijkheid. Heel knap is de genuanceerde manier waarop het drietal met de klankkleuren speelt.
Tuur Florizoone - MixTuur
bezetting: Tuur Florizoone; accordeon, Tutu Puoane; zang, Aly Keita; balafon, Chris Joris; percussie, likembe, Marine Horbaczewski; cello, Laurent Blondiau; trompet, Michel Massot; bastuba, trombone, euphonium, Nicolas Thijs; bas, Wendlavim Zabsonre; drums, percussie, Nabindibo; polyfoon Kongolees koor – Bernadette Aningi, Banyele Mbambo, Irène Meta Kabeya
opgenomen: Maart 2011
release: 2011
label: W.E.R.F
tracks: 8
tijd: 60:46
websites: www.tuurflorizoone.be - www.dewerf.be
Twee stukken van ‘Queskia?’ waaronder het titelnummer staan ook op ‘MixTuur’. Totaal anders van klank en sfeer en juist daardoor valt op hoe krachtig Florizoones melodieën zijn. ‘MixTuur’ is een ode aan de muziek die in de jaren vijftig in Kongo werd gemaakt. Hypnotiserende ritmes, uitgebalanceerde harmonieën met een vrije rol voor de balafon die zich nergens iets van aan lijkt te trekken en toch perfect in het klankbeeld past. Met subtiele verschuivingen wordt de stemming van een song in een handomdraai aangepast of de spanning opgevoerd. Met het concept en de composities heeft de groep al goud in handen. Maar de musici op zich zijn ook zo vernuftig, geslepen en invoelend dat al dat prachtige materiaal nog eens extra verfijnd wordt vormgegeven. Er een bij naam noemen is een ander wellicht te kort doen, maar Michel Massot bewijst zich hier voor de zoveelste keer als een superbe musicus; de juiste techniek, het juiste gevoel, zoals heel de plaat.