Graham Collier’s Hoarded Dreams - Hoarded Dreams
CD-RECENSIE
Graham Collier’s Hoarded Dreams - Hoarded Dreams
bezetting: Graham Collier; dirigent, Geoff Warren; altsax, altfluit, Juhanni Aaltonen; tenor- en altsax, Art Themen; tenor- en sopraansax, Matthias Schubert; tenorsax en hobo, John Surman; baritonsax en basklarinet, Kenny Wheeler, Henry Lowter, Manfred Schoof, Tomasz Stanko, Ted Curson; trompet, flugelhoorn, Malcolm Griffiths, Ele Thelin, Conny Bauer; trombone, Dave Powell; tuba, John Schröder, Ed Speight; gitaar, Roger Dean; piano, Paul Bridge; bas, Ashley Brown; drums en percussie
opgenomen: juli 1983, live, Bracknell Jazz Festival
release: 2007
label: Cuneiform Records
tracks: 7
tijd: 70.19
websites: www.jazzcontinuum.com - www.cuneiformrecords.com
door: Mischa Andriessen
Onlangs was de Britse componist Graham Collier nog in Nederland waar hij met studenten van het conservatorium in Arnhem een optreden gaf. Hoewel de inmiddels zeventigjarige Collier al zo’n veertig jaar actief is, zal zijn naam slechts bij een select gezelschap direct herkenning oproepen. Toch ontving hij in hij eigen land al vele prijzen en beurzen. Zeer recent publiceerde het gerenommeerde All About Jazz bovendien een uitgebreid interview met hem naar aanleiding van zijn nieuw verschenen cd “Hoarded dreams”, die weliswaar oude opnamen bevat. Bijna vijfentwintig jaar nadat het concert op het Bracknell Jazz Festival werd opgenomen, brengt Cuneiform Records het materiaal op de markt.
Collier kreeg van de festivalorganisatie volledig de vrije hand in de keuze van de muzikanten, waardoor hij niet alleen de beschikking had over een nogal uit de kluiten gewassen band, maar ook over bekende namen als John Surman, Ted Curson, Tomasz Stanko en Kenny Wheeler. In zijn composities zoekt Collier het midden tussen bigbandmuziek en hedendaags klassiek. Door de fragmentarische opbouw is het groepsgeluid bijzonder gevarieerd, wat helaas zo nu en dan ook vermoeiend wordt. Dat wordt mede in de hand gewerkt door de vijfkoppige trompetsectie die hier vooral voor hoog en druk kiest waardoor de muziek soms wat jachtig klinkt. De productie is bovendien aan de schelle kant.
Gecontroleerde freejazz, dat is waarschijnlijk de beste omschrijving; een compromis tussen gecomponeerde muziek en vrije improvisatie. “Hoarded dreams” is een rijkgeschakeerde plaat. De grote band klinkt het ene moment als een klein bluesensemble om het volgende ogenblik los te barsten als een orkest op volle oorlogssterkte. “Hoarded dreams” heeft zeker een paar luisterbeurten nodig, maar is die gelukkig ook waard.