CD-RECENSIE

Sinikka Langeland - Starflowers
bezetting: Sinnika Langeland; zang, kantele, Arve Henriksen; trompet, Trygve Seim; tenor- en sopraansax, Anders Jormin, Markku Ounaskari; percussie
opgenomen: mei 2006
release: 2007
label: ECM 
tracks: 13
tijd: 72.00
website: www.sinikka.no - www.ecmrecords.com
myspace: www.myspace.com/sinikkalangeland 
door: Mischa Andriessen

In het dit jaar verschenen boek over de geschiedenis van het ECM-label zijn twee uitgebreide hoofdstukken gewijd aan de bijzondere sound van Scandinavische jazz en aan de toekomst van de folk. Als “Starflowers” toen al verschenen was, zou er hoogstwaarschijnlijk in beide teksten aandacht aan zijn besteed, want zangeres Sinikka Langeland weet op een zeer bijzondere manier jazz en volksmuziek te laten versmelten.

Haar liedjes zijn tijdloos en haast onaards poëtisch, zonder dat vervelende associaties met trollen en elfjes zich opdringen. Ze zijn zowel vluchtig als nuchter. Een opmerkelijke combinatie die een verklanking vindt in de ijle, naar winter en wind neigende blaaspartijen van Henriksen en Seim én in de warme bastonen van Jormin die voor een stevig fundament zorgen waarop de zweverigheid zich met geen mogelijkheid hechten kan.

In het al genoemde boek wordt diverse keren opgemerkt dat er een bijzondere verwantschap is tussen Noorse- en Arabische muziek. Op die manier kan “Starflowers” het ene moment op en top Scandinavisch en het andere ogenblik volstrekt exotisch klinken. Het is de paradox die veel goede muziek aankleeft; “Starflowers” slaat een brug tussen verschillende muziekstijlen, juist door niets anders te beogen dan volledig op zichzelf gericht te zijn.