Sathima Bea Benjamin - A Morning In Paris
CD-RECENSIE
Sathima Bea Benjamin - A Morning In Paris
bezetting: Sathima Bea Benjamin, zang; Duke Ellington, Billy Strayhorn, Abdullah Ibrahim, piano; Svend Asmussen, viool; Johnny Gertze, contrabas; Makaya Ntshoko, slagwerk
opgenomen: 23 februari 1963 in Barclay Studio, Parijs
release: 2008
label: Ekapa Records
tracks: 12
tijd: 43,07
website: www.sathimabeabenjamin.com
door: Rinus van der Heijden
Soms komen er – gelukkig maar, je blijft er geloof in de platenindustrie mee houden – albums uit, die je mond doen openvallen van verbazing. Dit is er zo een. De Zuidafrikaanse zangeres Beattie Benjamin, volgens Jazztimes ‘de beste die het land ooit voortbracht’ is hier te horen op een historische opname, waarop ze wordt begeleid door drie jazzlegendes: Duke Ellington, Billy Strayhorn en Abdullah Ibrahim, allen op piano. De laatste heette in die tijd nog Dollar Brand en was de vriend van Beattie Benjamin.
De Zuidafrikaanse leefde in 1963 in ballingschap in Zwitserland, waar ze na een concert van Duke Ellington op hem afstapte met het verzoek naar een concert te komen van haar vriend Brand. Zijzelf zong er. Ellington was zo onder de indruk, dat hij Dollar Brand en Beattie Benjamin uitnodigde om in Parijs platen op te nemen voor Reprise Records. Die van Dollar Brand werd een klassieker, de Benjaminopnamen werden verloren geacht, tot ze half jaren negentig weer opdoken. Nu worden ze uitgebracht door Ekapa Records. Half januari 2008 ligt dit bijzondere album in de platenwinkels.
Wat er zo bijzonder aan is? Allereerst de stem van Beattie Benjamin. Zij beschikt over een feilloze jazzdrive, is omfloerst, schept oneindige sferen. Maar bovenal slagen zij en haar medemusici erin alle stukken in low-tempo te vertolken en daarmee een enorme spanning op te bouwen. Dat is op zichzelf al een godswonder. De subtiele begeleiding van piano en viool en de bescheiden ritmesectie maken van standards als ´Solitude´, ´The Man I Love´, ´Lover Man´ en ´A Nightingale Sang In Berkeley Square´ pareltjes met Zuidafrikaanse glans. Geen wonder dat Ellington er toendertijd zo op aandrong, al dit moois op plaat vast te leggen. Wij zijn er nu goed mee.