CD-RECENSIE

Cattleya – Diary
bezetting: Michel Bisceglia - piano; Volker Heinze - bas; Harald Ingenhag - drums
opgenomen: 11 november 2005
release: 2007
label: Prova Records
tracks: 10
tijd: 51:46
website: www.cattleya.de - www.provarecords.com
myspace: www.myspace.com/cattleyatrio
door: Marc Van de Walle

Een ‘cattleya’ is een Amerikaanse variant van de orchidee. Dat is een eerste bloemrijk gegeven. Het is ook een belangrijk gegeven in het werk van Marcel Proust (‘A la Recherche du temps perdu’) wijzend op schommelingen in iemands gemoedstoestand. ‘Diary’ brengt ons deze schommelingen; de ups en downs van een gedreven iemand die nooit rust vindt. Maar dat hele Proustiaanse verhaal is minder belangrijk dan de muziek zelf natuurlijk.

Pianist Bisceglia bewijst met dit trio - Volker Heinze op bas, Harald Ingenhag op drums, de stichter van dit ensemble - dat hij, letterlijk, heel wat noten op zijn zang heeft. Veel afwisseling in tempi en stemmingen in de composities van eigen hand. Het enige stuk dat niet afkomstig is van een van de groepsleden is het roemruchte ‘Whiter shade of pale’ van Procol Harum. Echter, de klassieker is door Bisceglia respectvol en verrijkend aangepakt.

Bisceglia vindt met zijn twee muzikale vrienden continue een delicaat evenwicht tussen stilte en harmonie, rust en dynamiek. Treffend is dat in dit trio de drums heel subtiel accenten legt. Je zou bijna kunnen stellen dat dit een duo-plaat is van een pianist en een bassist, zo verfijnd doet Ingenhag zijn werk. Dat betekent niet dat hij een onbelangrijke rol speelt, integendeel! Door Ingenhag’s bescheidenheid (Bisceglia en Heinze exploderen ook niet echt) krijgt ‘Diary’ het karakter van breekbare kamermuziek. Dit is een welgemaakt pianojazz-album, die heel wat mogelijkheden van een dergelijke bezetting blootlegt.