Melody Breyer-Grell – Fascinatin’ Rhythms
CD-RECENSIE
Melody Breyer-Grell – Fascinatin’ Rhythms
bezetting: Melody Breyer-Grell, zang; Gloria Cooper, piano; Dean Johnson, contrabas; Matt Wilson, slagwerk. Gasten: Don Braden, tenorsaxofoon, Jim Rotundi, trompet; John Hart, gitaar; Kahlil Kwame Bell, percussie
opgenomen: 2007 in Bennett Studio in New York
release: 2008
label: Rhombus Records
tracks: 13
tijd: 54.43
website: www.melodybreyer-grell.com - www.rhombus-records.com
door: Rinus van der Heijden
Dertien stukken van de legendarische componisten George en Ira Gershwin, je moet maar durven. Want legendarisch betekent in dit opzicht, dat talloze anderen er hun tanden al op stuk hebben gebeten. Zo niet Melody Breyer-Grell, die zich met fascinerend gemak door het melodieuze klankmateriaal van de twee Amerikaanse componisten beweegt.
Het is een flauw grapje om haar voornaam te koppelen aan haar grootste kracht, het bewaken van melodie en harmonie, maar je ontkomt er niet aan als je dit prachtige album meermaals beluistert. Hoewel het concept voor een breed publiek is bedacht, verveelt de plaat nergens. Ondanks de vaak gehoorde titels als ‘Somebody Loves Me’, ‘Nice Work If You Can Get It’, ‘But Not For Me’ en het onwaarschijnlijke en o zo trage ‘I’ll Build A Stairway To Paradise’.
Melody Breyer-Grell´s bedoeling om dit album uit te brengen was om de muziek van de Gershwins avontuurlijker te laten klinken. Zij deed dat onder meer door gastmusici uit te nodigen en hun een specifieke rol toe te dichten: trompettist Jim Rotundi mocht aanschuiven in de rustige nummers, saxofonist Don Braden om het stemgeluid van de zangeres nog donkerder te laten kleuren. En percussionist Khalil Kwame Bell ziet kans het titelnummer ´Fascinatin´ Rhythms´ naar een latin niveau te tillen.
De alt Melody Breyer-Grell volgde een klassieke zangopleiding aan de Manhattan School of Music in New York. Maar toen zij eens Ella Fitzgerald´s ‘In A Mellotone´ hoorde, was ze op slag verslingerd aan jazzmuziek. Ze deed er jaren over om haar stem om te vormen en ging optreden in jazzclubs in New York. Haar eerste album ‘The Right Time’ ontving in 2004 de onderscheiding Best Vocal Jazz van het All About Jazz Magazine.
Breyer-Grell´s grootste kracht schuilt in haar soepelheid. Zij klinkt als een jong meisje, maar dan zonder de beperkingen van die leeftijd. Haar stem kan hoog en laag aan, bevalt in het midden, swingt en, het belangrijkst: zij heeft altijd wat te vertellen. Dat levert hier een prachtige, eigentijdse ode op aan het onsterfelijke liedmateriaal van de Gershwins.