CD-RECENSIE

Walt Weiskopf – Day In Night Out
bezetting: Walt Weiskopf, tenorsaxofoon, fluit; Andy Fusco, altsaxofoon, fluit, clarinet; Gary Smulyan, baritone sax; Michael Leonhart, trompet, flugelhorn; John Mosca, trombone; Peter Zak, piano; Doug Weiss, bas; Kendrick Scott, drums
opgenomen: 3 april 2007
release: februari 2008
label: Criss Cross Jazz
tracks: 10
tijd: 59:44
website: www.waltweiskopf.com  - www.crisscrossjazz.com
door: Erik Werkman

Al sinds 1992 is Walt Weiskopf een vaste waarde van Gerry Teekens’ Criss Cross Jazz en daar mag de laatste trots op zijn. Elk nieuw album is weer iets om naar uit te kijken, aangezien Weiskopf voor elk nieuw project weer alles uit de kast haalt en zich niet graag herhaalt. Ditmaal treedt hij aan met een octet, waarin enkele opvallende nieuwe gezichten zijn waar te nemen.

Zo is Michael Leonhart op trompet van de partij, waarmee Weiskopf inmiddels menig concert met Steely Dan heeft gespeeld en is Billy Drummond vervangen door Kendrick Scott, die de vaste drummer van Terence Blanchard is en in korte tijd eveneens een vaste waarde van Criss Cross Jazz lijkt te zijn geworden. Broer Joel Weiskopf, die op de meeste eerdere albums van Walt op piano te horen was, is vervangen door Peter Zak.

Dit “nieuwe” octet laat echter een relatief vertrouwd geluid horen voor diegenen die Weiskopf  al langer volgen: zijn avontuurlijke arrangementen worden met aplomb uitgevoerd evenals de soli, waarbij de saxofonist zijn door Coltrane geïnspireerde maar erg herkenbare geluid als centrum van deze ‘mainstream jazz met een moderne twist’ geldt. Zoals gewoonlijk is het merendeel van de composities van eigen hand en zitten deze wederom vol verrassende wendingen. Daarnaast heeft hij weer een oude onbekende standard opgedoken en die in een zeer verfrissend nieuw modern jasje gestoken, in de vorm van het schitterende “Heather On The Hill” van Lerner/Loewe. Als bonus krijgen we dan nog een extra standard voorgeschoteld: “I Got It Bad And That Ain’t Good” van Sir Duke.

Een zeer waardige toevoeging aan het toch al imposante oeuvre van deze nog steeds ondergewaarde tenorsaxofonist.