INTERVIEW
door: Cyriel Pluimakers









'Het voelt alsof ik, als buitenlandse muzikant, tegen een gesloten circuit moet opboksen.' Foto © Noah Shaye.


De Israëlische pianist, componist en producer Avishai Darash (1986) maakte in Nederland naam met het Marmoucha Orchestra, maar zijn artistieke pad nam een nieuwe wending met zijn solocarrière. Zijn album ‘Between Hope and Despair’ (ConCreate Productions), gemaakt in samenwerking met de Spaans-Russische trompettist Antonio Moreno Glazkov, Cubaanse bassist Ivan Ruiz Machado en Iraanse drummer Shayan Fathi, markeert zijn doorbraak in de internationale jazzscene. Mathijs van den Berg (Jazzenzo) noemt het "een sterk album met potentie voor een groter publiek," terwijl Neil Duggan (All About Jazz) schrijft: "Darash laat licht en schaduw zijn persoonlijke perspectieven uitdrukken; zijn medemuzikanten delen zijn passie en gevoeligheid, wat resulteert in een album met uitstekende composities, fijne arrangementen en voortreffelijk spel."

Strijd om een plek in de jazzwereld
Ondanks zijn succes bij Marmoucha moest Darash, na zijn overstap naar de jazz, vechten voor een plek in de Nederlandse jazzscene. "Ik wil met mijn muziek echt de diepte in," vertelt Darash vanuit zijn huis in de Bijlmer. "Toch voelt het alsof ik, als buitenlandse muzikant, tegen een gesloten circuit moet opboksen." Zijn geboekte optredens in de Verkadefabriek (8 december) en het Bimhuis (9 januari) zijn voor hem dan ook niet alleen mijlpalen, maar ook een bewijs van doorzettingsvermogen. "In de wereldmuziek had ik een gevestigde positie, maar in de jazz was ik een nieuwkomer," zegt hij.











'Het huidige subsidiesysteem mist de connectie met het publiek
en de maatschappelijke relevantie.' Foto © Slava Press.


Innovatie in het subsidiesysteem
Darash heeft ook een duidelijke visie op het Nederlandse subsidiesysteem, dat hij als te inflexibel en politiek gedreven ervaart. "Het huidige systeem mist de connectie met het publiek en de maatschappelijke relevantie," stelt hij. "In plaats van een politiek correct plaatje te eisen, zouden fondsen zich moeten richten op de daadwerkelijke impact van projecten op de gemeenschap. Hoe bereiken artiesten nieuwe doelgroepen? Welke maatschappelijke thema’s pakken ze aan? En vooral, hoe vertalen ze dat naar een duurzaam businessmodel?" Voor Darash is een flexibeler systeem met kortere subsidieperiodes essentieel om ruimte te scheppen voor experiment en vernieuwing. "Met kortere periodes kunnen artiesten zich beter aanpassen aan veranderingen en nieuwe wegen verkennen," legt hij uit. Bovendien ziet hij een grote behoefte aan meer mentorschap en ondersteuning voor artiesten bij het ontwikkelen van een publiek en financiële stabiliteit. "Door de focus te verleggen naar maatschappelijke relevantie en duurzaamheid, kunnen we een gezonder ecosysteem creëren waarin artiesten floreren en het publiek toegang krijgt tot betekenisvolle kunst."

Een gouden kooi
Darash’ eigen ervaringen met subsidies bevestigen zijn kritische kijk. Toen Marmoucha in 2021 subsidie ontving, werd hij geconfronteerd met de beperkingen van het systeem. "Het voelde als een gouden kooi: artistieke vrijheid werd ingeperkt door de verwachtingen van de subsidiegevers," zegt hij. "Diversiteit werd geëist, maar wat uiteindelijk belangrijk was, was populariteit." Zijn pogingen om binnen het Marmoucha-team hervormingen door te voeren liepen stuk op de angst om subsidies kwijt te raken. Dit benadrukt voor Darash de noodzaak van een systeem dat artistieke vrijheid boven politieke correctheid stelt.












'Het leven als muzikant is een constante strijd om te overleven.' Foto © CP.


Overleven als muzikant
"Het leven als muzikant is een constante strijd om te overleven," bekent Darash. De afgelopen maanden waren voor hem een periode van diepe zelfreflectie. "Ik vroeg me af of ik goed genoeg was, of programmeurs mijn werk wel op waarde schatten." Volgens Darash wordt de cultuur van angst, waarin risico’s worden vermeden en kritiek wordt gevreesd, versterkt door de huidige structuur van het subsidielandschap. Toch blijft hij optimistisch. Hij ziet een explosie van talent in de sector en gelooft dat er mogelijkheden zijn voor verandering. "We moeten een nieuwe organisatiestructuur ontwikkelen die overheid, podia, bedrijven, fondsen en publiek beter met elkaar verbindt." Voor Darash is zijn aankomende optreden in het Bimhuis meer dan alleen een professionele mijlpaal. "Het is een belangrijke prestatie voor onze muziek en een bewijs dat we, ondanks de uitdagingen, kunnen blijven groeien en bloeien."

Scherpe visie
Door zijn scherpe visie op het subsidiesysteem en zijn vastberadenheid om zijn eigen muzikale pad te bewandelen, blijft Avishai Darash een voorvechter van innovatie in de kunstwereld. Zijn muziek en zijn boodschap reiken verder dan persoonlijke expressie; ze weerspiegelen een bredere behoefte aan verandering en vernieuwing in de manier waarop kunst en cultuur worden ondersteund en ervaren.

Concerten:
8 december 2024: Den Bosch, Verkadefabriek
9 januari 2025: Amsterdam, Bimhuis

• avidarash.com
  
  

 

Avishai Darash Quartet - The Old Days & Between Hope and Despair.