The Bridge grensverleggend en zo vrij als een vogel
CONCERTRECENSIE. The Bridge, met Rodrigo Amado, Alexander von Schlippenbach, Ingebrigt Håker Flaten en Gerry Hemingway, De Singer Rijkevorsel, 4 juni 2024
beeld: Olga Beumer
door: Cyriel Pluimakers
Vorig jaar april gaf The Bridge – het internationale kwartet met tenorsaxofonist Rodrigo Amado, pianist Alexander von Schlippebach, contrabassist Ingebrigt Håker Flaten en drummer Gerry Hemingway – een indrukwekkend optreden in het Amsterdamse Bimhuis. Nu staat het freejazz ensemble in De Singer in het Belgische Rijkevorsel. In de tussentijd bracht het kwartet ook nog het fraaie album ‘Beyond The Margins’ (Trost Records) uit dat wereldwijd kon rekenen op lovende recensies. Hun naam mag dan ontleend zijn aan een beroemde langspeler van Sonny Rollins, hun muziek is zo vrij als een vogel.
The Bridge vormt een bijzondere combinatie, met vier generaties musici die elk beschouwd mogen worden als grensverleggers.
Spanningsboog
De zaal van het voormalige textielatelier is bijna tot de rand gevuld met liefhebbers van vrije muziek en de vier musici krijgen aan het begin meteen een warm welkom. The Bridge vormt echt een bijzondere combinatie, met vier generaties musici die elk beschouwd mogen worden als grensverleggers. Was het Bimhuis-concert nog opgedeeld in een aantal afzonderlijke composities en segmenten, in De Singer kiest het ensemble ervoor om een lange ononderbroken set te spelen, waarin een volwaardige herleving plaatsvindt van de freejazz uit de jaren zestig en zeventig. Het concert wordt zorgvuldig opgebouwd met een zich geleidelijk ontwikkelende spanningsboog met een kop, romp en staart.
Alexander von Schlippenbach, Rodrigo Amado, Gerry Hemingway en contrabassist Ingebrigt Håker Flaten zetten de zaal in vuur en vlam.
Subtiliteit
Eerst volgt een stevig intro met een paar sterk geplaatste noten door Amado waarbij de 86-jarige Von Schlippenbach zich beperkt tot een begeleidende rol. Ook contrabassist Håker Flaten en drummer Gerry Hemingway stellen zich voornamelijk op als een ritmetandem dat de tenorsaxofonist met verve ondersteunt. Hun solo’s zijn schaars. Voortdurend dragen de drie musici impulsen en ideeën aan waarop de solist kan voortborduren. Amado neemt artistieke risico’s waarin hij bewust zijn muzikale grenzen opzoekt. Er wordt luid en duidelijk gespeeld zonder grof of bruut te klinken. Ook bij de meest forse escapades blijft er iets van subtiliteit doorklinken. Precies dit aspect maakt de muziek van The Bridge aantrekkelijk en bijzonder goed te verteren. De zaal blijft na ruim 75 minuten dan ook met een voldaan gevoel achter.
Verrassing
Na afloop storten de bezoekers zich en masse op de platenstand om nog een mooie herinnering mee naar huis te nemen. Niet alleen staan er albums van de optredende musici maar ook collectors items van diverse muzikale geestverwanten. Wederom is duidelijk dat The Bridge tot het beste behoort wat de West-Europese improvisatiemuziek te bieden heeft. Elk concert van hun vormt een verrassing en telkens zetten de vier geweldenaars de zaal in vuur en vlam. Als geen ander laat dit kwartet de bewogen tijden van de freejazz herleven. Laten we hopen dat The Bridge ook weer snel ons land aandoet!
Het concert van Bridge vorig jaar april in het BImhuis is te zien op BImhuis TV met YouTube. YouTube is een ware schatkamer voor de muziekliefhebber en Bimhuis tv is de kers op de taart.
Ton van Leeuwen (E-mail ) - 08-06-’24 13:09