Ottla - Vogel
CD-RECENSIE
Ottla - Vogel
bezetting: Bert Dockx gitaar; Gerben Brys basgitaar; Thomas Jillings saxofoon, klarinet, synths; Louis Evrard drums, percussie, gitaar, fx
opgenomen: Ledeberg Studios, België
uitgebracht: 12 april 2024
label: Unday
aantal stukken: 8
tijdsduur: 42’52
website: bertdockx.be - undayrecords.be
door: Georges Tonla Briquet
Gitarist Bert Dockx blijft zijn functie van muzikale kameleon met verve vervullen op dit tweede volwaardig album van Ottla.
Ingreep
Het originele sextet van het titelloze debuut uit 2019 werd inmiddels herleid tot een kwartet. Een ingreep die indertijd gebeurde nadat Dockx de muziek componeerde voor een theatervoorstelling in samenwerking met Josse De Pauw en die resulteerde in een live ep. Ondertussen was er tevens ‘Ghost’ van Bert Dockx Band. Allemaal heel Kafkaiaans wat niet echt verwonderlijk is gezien Ottla de naam is van de Tsjechische schrijver zijn zuster.
En dan volgt nu de tweede uiting van Ottla. Dockx, ook actief bij Dans Dans en Flying Horseman, kan voor ‘Vogel’ opnieuw rekenen op rietblazer Thomas Jillings die er ook synthesizers bijhaalde. Drummer Louis Evrard tekent eveneens weer present en neemt voor de gelegenheid soms een gitaar ter hand. Vierde man is basgitarist Gerben Brys.
Komeet
Wederom een vrij schrale hoes in tegenstelling tot de uiterst caleidoscopische inhoud. Vorige keer noteerden we referenties als The Doors, Pink Floyd en Flat Earth Society gelardeerd met psychedelische taferelen bijwijlen ingekapseld in kosmische nevelen. Een broeierig mengsel van avant-jazz dat nu verder uitgebreid werd met andere idiomen en links.
Het album opent op de tonen van een intens spelende sax met bijhorende steun van drums, gitaar en bas. Deze aanvankelijk rockende fusionpop wordt al snel uit elkaar gereten door snedige gitaaruithalen, vervaagt in een onbekende nebula om met de impact van een aangroeiende komeet andermaal tevoorschijn te komen. Indrukwekkende intro.
Bizarre kronkels
Helemaal in contrast hiermee is het zweverige ‘Droomvogel’. ‘Wake Up & Burn’ klinkt, net als op het debuut, als een verdoken knipoog naar The Doors (‘Riders On The Storm’) en explodeert. Het in slow motion voorbijglijdende ‘Midnight Crawl’ zorgt voor een volgend contrast. De licht bizarre kronkels laten vermoeden dat er meer aan de hand is. En inderdaad, ‘Jardin’ evolueert van licht funky deuntje tot temperamentvol materiaal. Het chaotische ‘Duck’ sluit daar naadloos bij aan.
Poëtische passage
Voor Ottla afsluit met het tumultueuze ‘So Long, Tiger!’ is er nog een poëtische passage met gitarist en saxofonist als hoofdcoloristen.
Bert Dockx en Ottla leveren met ‘Vogel’ een nieuw polymorf bewijs dat het samenbrengen van subversieve en innovatieve elementen bij hen steeds resulteert in een rijk geschakeerde esthetiek die de grens tussen rock en jazz moeiteloos laat vervagen.
Concerten:
04/12 Heist Op Den Berg, Hnita Jazz Club
04/18 Antwerpen, Het Bos
04/20 Tilburg, Roadburn Festival
04/26 Brussel, Beursschouwburg
05/15 Gent, De Vooruit
05/22 Brugge, Cactus
07/05 Gent, Gent Jazz Festival
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.