Camille-Alban Spreng’s ODIL - Unheimlich
CD-RECENSIECamille-Alban Spreng’s ODIL - Unheimlich
bezetting: Camille-Alban Spreng toetsen; Nina Kortekaas zang; Sam Comerford tenorsaxofoon; Tom Bourgeois sopraan- en altsaxofoon; Geoffrey Fiorese toetsen; Paul Berne drums
opgenomen: 24-26 september 2022, Zenne Studio, Brussel
uitgebracht: 29 september 2023
label: W.E.R.F. Records
aantal stukken: 11
tijdsduur: 37’14
website: camillealbanspreng.com - werfrecords.bandcamp.com
door: Georges Tonla Briquet
De schrijvers en vrijbuiters van de beatgeneratie blijven (jazz)muzikanten inspireren. Voor ‘Unheimlich’ dompelde Camille-Alban Spreng, de Zwitserse toetsenist en componist met Brusselse ankerplaats, zich op zijn beurt onder in dit universum. Hij haalde er voor de gelegenheid zangeres Nina Kortekaas bij die de nodige populariteit geniet in popmiddens met groepen als Noa Lee en Portland en opduikt aan de zijde van Eefje de Visser.
Voor alle duidelijkheid, ‘Unheimlich’ is geen bloemlezing uit het werk van de beatpoëten met een toegevoegde soundtrack. Slechts in twee nummers worden teksten letterlijk aangehaald: ‘VIII’, uit ‘White Shroud’ van Ginsberg en ‘Daisy’, de nieuwe titel voor ‘Pull My Daisy’ van Allen Ginsberg, Jack Kerouac en Neal Cassady. Spreng, die ook optrekt met zoekende muzikanten als Benjamin Sauzereau, Vitja Pauwels en Lennart Heyndels, pende de rest volgens een eigenwijze ‘beat-itude’ methode.
Het idee voor ‘Unheimlich’ was niet zomaar een plotse ingeving. “Ik ben al jaren vertrouwd met Ginsberg zijn poëzie. Door opzoekingswerk ontdekte ik een opname waarop een muzikale omlijsting gezet werd bij een aantal van zijn gedichten. Hiervoor kreeg de auteur ondersteuning van muzikanten als Marc Ribot en Bill Frisell. Wat mij vooral aantrok bij Ginsberg was zijn vrijgevochten houding. Al deze elementen probeerde ik samen te vatten in mijn teksten en muziek maar zeker niet met de bedoeling in zijn voetsporen te treden”.
Achter de keuze van de cd-titel zit een welbewuste stellingname. “Het begrip ‘unheimlich’ haalde ik bij Freud. Het verwijst naar dingen die plots uit het onderbewuste opborrelen naar het bewuste en zo voor een zekere ontwrichting zorgen. Een vertaling voor dat woord is er niet in het Frans of het Engels. Daarom probeer ik eenzelfde gevoel van juxtapositie te creëren in de composities”.
Op de tonen van hevige drumslagen en progrock-toetsen wordt het decor gesitueerd. Al snel volgt de zang van Kortekaas die in combinatie met saxofoons het plaatje aanvult. Geen lijnrechte popmelodie maar cut up ritmepatronen als referentie naar de schrijfstijl van Ginsberg en C°. Een aanpak die op barokke manier verder uitgewerkt wordt met extreme referenties. Zo zou het stevige en theatrale ‘My Nemesis’ niet misstaan in het repertoire van Björk. Na de spacy effecten van de intro verzeilen we met ‘Syllogism’ ergens in een schemerzone tussen art pop en postrock met saxofonisten die alles richting (kamer)jazz sturen. De link met Spreng zijn groep Limite is niet ver af. We denken tevens aan popgroep Japan en de soloplaten van frontman David Sylvian.
In elk nummer duiken verrassende breekpunten op die reiken van freejazz tot muziektheater, steeds aan elkaar gelijmd door korte elektro-effecten. Met als afsluiter het dromerige ‘Unheimlich part II’. Verrassingen tot op het einde. De samenstelling van de groep leent zich daar natuurlijk voor: twee toetsenisten (Camille-Alban Spreng en Geoffrey Fiorese), twee saxofonisten (Sam Comerford en Tom Bourgeois), een drummer (Paul Berne) en een vocaliste (Nina Kortekaas).
Spreng voegt hier nog graag toe dat hij fan is van Zappa en John Zorn. “Vooral de manier waarop ze zowel horizontaal als verticaal componeren boeit mij enorm. Vandaar ook dat achter mijn ogenschijnlijk toegankelijke melodielijnen een hele andere gelaagde wereld verborgen zit.” Dat ambigue is eveneens terug te vinden in de zwart-wit hoesfoto waarop een Dalmatiër opgaat in een decor van stenen. Wederom het laten vervagen en samensmelten van twee werelden.
Koptelefoon evenals verschillende luisterbeurten zijn aangewezen om alle finesses mee te pikken. Hallucinerende hulpmiddelen zijn geen must.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.
Unheimlich - live.