Drie jaar na ‘Olympics Of Love’ is het duidelijk de bedoeling van deze jonge helden om zowel jazzcats als popliefhebbers opnieuw uit hun comfortzone te lokken. Ze verwelkomen de luisteraar met een rockgedreven elektro-universum van games en sciencefiction waar de geest van Prince ronddwaalt als spelleider. Eens die eerste bocht genomen wacht een nog meer verwrongen en donkere onderwereld gebaseerd op hoekige ritmen en barokke effecten. De zwoele maar al even verdraaide zang, ingekapseld door hitsige tribal ritmen, intrigeert en boezemt tegelijkertijd angst in. Rapper en producer van experimentele muziek Flying Lotus zou dit zeker goedkeuren. 

Zo evolueert het alsmaar vreemder. De wrange ondertoon van de teksten verhoogt het beklemmende effect in ‘Can’t Live’. Transformaties alom geritmeerd door flitsende sequenties. Wie het niet zo nauw neemt met ontwrichting van genres en stijlen heeft hier een zware kluif aan. Brutaal en ongrijpbaar over heel de lijn en dus te klasseren onder uneasy listening, wat in dit geval bonuspunten oplevert. Ook wel een beetje zoals Bill Bruford indertijd de muziek van zijn groep Brand X omschreef: “We were a rock group with a jazz sensibility rather than a jazz group with rock leanings”.

Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.

Unhappy.