Designers – Designers
CD-RECENSIE
Designers – Designers
bezetting: Aki Rissanen piano; Joachim Florent contrabas; Will Guthrie drums
opgenomen: 21-22 september 2021, Studio Sextan, Paris-Malakoff
uitgebracht: 2 december 2022
label: We Jazz Records
aantal stukken: 8
tijdsduur: 44’32
website: akirissanen.com - wejazz.fi
door: Mathijs van den Berg
Designers is een gloednieuw trio. Blikvangers zijn de Finse pianist Aki Rissanen en de Australische drummer Will Guthrie. De belangrijkste man echter is de minder bekende Belgische bassist Joachim Florent: hij schreef alle composities. Basis van de groep is Frankrijk. Florent en Guthrie wonen allebei in Nantes, een stad waarmee ook Rissanen een speciale band heeft. Hun debuutalbum voor het Finse We Jazz Records werd opgenomen in Malakoff, Parijs. Designers onderscheidt zich vooral door een interessante invalshoek.
Surrealisme
Zijn inspiratie haalt Florent uit geometrie en architectuur en dan met name de ‘Impossible Architecture’ van de Belgische fotograaf Filip Dujardin: fictieve, surreële gebouwen die zijn ontstaan door foto’s van echte gebouwen digitaal te bewerken. Google ze, ze zijn inderdaad zeer tot de verbeelding sprekend. Florent beoogt met zijn muziek dezelfde combinatie van vertrouwdheid en vervreemding die Dujardins surrealistische bouwwerken kenmerken. Dit doet hij door jazz en minimalisme op een originele manier te mengen.
Minimalistische patronen
De bouwstenen van de composities zijn minimalistische patronen waar de musici al improviserend op verder bouwen. Dit is geen minimalisme van de stemmige soort die je dikwijls in moderne geïmproviseerde muziek hoort, het zijn vaak razendsnelle fuga’s boven jachtige percussie. De muziek is niet beeldend, maar abstract. Het geluid ligt zeer dicht bij elkaar: Rissanen en Florent spelen strak, zonder uitschieters, die het bouwwerk aan het wankelen zouden brengen. Guthrie houdt de touwtjes in handen, maar doet dat op een luchtige manier, zodat de muziek verteerbaar blijft.
Afstandelijk
Gedeeltes met gestreken bas zorgen op twee composities voor afwisseling. Het voortrazende samenspel op het nummer ‘Engrenages’ (‘Versnellingen’) wordt onderbroken door een bassolo. Op de twee langzame stukken ‘Folksong’ en ‘Tintinabulisme’ draait het nog steeds om de onderlinge posities, er is geen dominante partij, geen sterke melodie. Het zijn aangename rustpunten. Al die aaneengeregen herhalingen en variaties en de nerveuze ritmes zijn nogal vermoeiend. De abstractie maakt de muziek van Designers afstandelijk. Knap en doortimmerd zijn deze muzikale bouwwerken wel.
- Beluister dit album via Bandcamp.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.
Point Ligne Sur Plan.