GoGo Penguin beweegt zich steeds verder van jazz af
CONCERTRECENSIE. GoGo Penguin, TivoliVredenburg, Grote Zaal, Utrecht, 17 december 2022
beeld: Facebook, MvdB
door: Mathijs van den Berg
Het concert was al drie keer uitgesteld. Twee keer vanwege corona en een keer wegens privé- omstandigheden. Eindelijk trad het Britse GoGo Penguin dan aan in de afgeladen Grote Zaal van TivoliVredenburg. Het concert had oorspronkelijk in het teken van het in 2020 verschenen gelijknamige album moeten staan. Inmiddels is er het nodige gebeurd: drummer Rob Turner vertrok en werd vervangen door Jon Scott. Met Scott maakte GoGo Penguin het afgelopen jaar de EP ‘Between Two Waves’ waarvan deze avond enkele stukken werden gespeeld.
GoGo Penguin in de Grote Zaal van TivoliVredenburg (m).
Energiek
De band was lichtelijk gehandicapt omdat de eigen instrumenten de afgelopen dagen zijn zoekgeraakt op een vliegveld – Istanbul, Frankfurt, bassist Nick Blacka wist het niet. Misschien dat daardoor het geluid niet helemaal vlekkeloos klonk. Verder heeft het spelen in een grote zaal consequenties: het ging ten koste van de finesses en de samenklank. De muziek klonk vooral stevig en - als vanouds - energiek: Scott speelde stuwende ritmes, Blacka’s bas was krachtig en pianist Chris Illingworth hamerde verwoed op de toetsen. Visueel werd het concert ondersteund door een heuse lichtshow.
Effectbejag
Bassist Blacka is duidelijk de spil van het trio. Hij heeft ook het meest gevarieerde spel: hij strijkt zijn bas aan en laat daarbij zijn strijkstok soms flink tekeergaan en speelt een paar solo’s. Drummer Scott zorgt voor power en pianist Illingworth laat zijn bekende wervelende akkoorden horen. Een manco is dat de nummers vaak dezelfde opbouw hebben. Illingworth voert opnieuw variaties uit op minimalistische patronen. De drums klinken steeds hetzelfde. Na een climax laat de groep een veel betekende stilte vallen. Op een gegeven moment komt dit over als effectbejag.
Jon Scott is de nieuwe drummer van GoGo Penguin.
Techno-invloeden
Daarbij zijn de nieuwe nummers minder sterk, op een enkele uitzondering na (‘Ascent’). Oudere stukken zijn opvallend beter qua variatie, complexiteit en harmonie. De band heeft zich ontwikkeld van een op nordic jazz geschoeid trio tot een band met dance-invloeden. Die zijn sterker dan ooit. Illingworths elektronisch versterkte motieven, met veel galm, zouden zo uit een technonummer kunnen komen. Af en toe neemt hij zelfs plaats achter een synthesizer, die kaal en blikkerig klinkt.
Eenvormig
De pianopatronen klinken nogal eens inwisselbaar. Jon Scott is een minder interessante drummer dan Rob Turner. Zijn slagen zijn grover en zijn palet is minder gevarieerd. Blacka’s toon komt niet goed uit de verf wanneer hij zijn bas aanstrijkt. Je verlangt ernaar de band te horen in een intieme setting, waarin de nuances en de schoonheid van de muziek tot hun recht kunnen komen. Nu klonk die vooral erg theatraal. Op een van de toegiften bleef de contrabas verweesd op de grond liggen en nam Blacka plaats achter de elektronica om enkele zielloze bastonen te produceren. GoGo Penguin is een band in ontwikkeling, maar beweegt zich steeds verder van de jazz af.
Foto's zijn in mei gemaakt tijdens een concert in Tsjechië (© Facebook GoGo Penguin). Foto 2 is gemaakt in TivoliVredenburg (© Mathijs van den Berg).