Dominik Hoyer Band – Nachtblau
CD-RECENSIE Dominik Hoyer Band – Nachtblau
bezetting: Dominik Hoyer drums; Lukas Reinert trombone; David Cogliatti piano; Marc Metzgolitz basgitaar. Gastbijdrage: Alberto Garcia percussie
opgenomen: 30 oktober – 1 november 2020
uitgebracht: 27 mei 2022
label: Double Moon Records / Challenge Records
aantal stukken: 10
tijdsduur: 47’40
website: dominikhoyer.de - challengerecords.com
door: Mathijs van den Berg
‘Nachtblau’ van de Duitse drummer en componist Dominik Hoyer (1994) is de 93ste uitgave in de Jazz thing Next Generation-serie, het samenwerkingsverband tussen het Duitse jazzblad Jazz Thing en Double Moon Records waarin veelbelovende jonge musici worden uitgebracht. Met zijn band, verder bestaande uit een trombonist, een pianist en een elektrische bassist nam Hoyer tien eigen stukken op. De bandleden ontmoetten elkaar op de muziekschool Jazz Campus in Basel, waar Hoyer onder andere les kreeg van Jeff Ballard. ‘Nachtblau’ is zijn eerste cd als bandleider.
Volgens de inlay ging het Hoyer in de muziek om de weergave van stemmingen en emoties. ‘Nachblau’ is geen specifiek drumalbum. Het groepsgeluid staat centraal waarin gestreefd wordt naar helderheid en een optimale samenklank. Hoyer stelt zich buitengewoon dienstbaar aan zijn groepsleden op. Zijn composities zijn redelijk eenvoudig en draaien om melodieën en grooves, waarbij er telkens voor een andere invalshoek wordt gekozen, die zowel met sfeer als ritme te maken kan hebben.
De muziek is energiek en opgewekt of heeft een melancholieke ondertoon. Er staan relatief veel rustige stukken op het album, dat daardoor bijzonder relaxed klinkt. Op de uptempo nummers is er een belangrijke rol voor Marc Metzgolitz met dik groovend en ook zangerig baswerk. Hoyer beperkt zich tot basisritmes, op een enkele solo na. Op ‘1243’voegt de percussie van gastmuzikant Alberto Garcia een extra ritmische laag toe. Pianist David Cogliatti laat op dit nummer horen flink te kunnen swingen.
Het best komt de band uit de verf op de tragere nummers waarop de weemoedige toon van trombonist Lukas Reinert de sfeer bepaalt, ondersteund door fijnzinnig romantisch pianowerk. Zoals op ‘April Mood’, met prachtig gedempte klanken, of op het mooie titelnummer. Op deze nummers weet Hoyer het meest overtuigend een stemming te treffen. Over het algemeen gesproken biedt het album onderhoudende moderne jazz die aangenaam in het gehoor ligt, maar niet echt beklijft.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.
Nachtblau.