Marc Ribot's Ceramic Dog haalt veel uit een beetje
CONCERTRECENSIE. Marc Ribot's Ceramic Dog met Eszter Balint, 't Schuttershof Middelburg, 21 oktober 2009
beeld: Eddy Westveer
door: Mischa Beckers
De Amerikaanse gitarist Marc Ribot (1954) genoot een klassieke gitaaropleiding maar zijn werk waaiert uit in vele richtingen. Hij maakt filmmuziek, is gastmuzikant op een enorm aantal albums, doet veel soloprojecten en onderhoudt diverse bands.
Marc Ribot (midden) trad aan met zijn Ceramic Dog en Estzer Balint in 't Schuttershof in Middelburg.
In 2007 was Ribot in Middelburg met zijn huidige groep Ceramic Dog en gaf toen een memorabel concert waarin punk en free jazz, zelfs latin, zeker blues en hier en daar soul in overdonderende vorm over elkaar heen buitelden. Afgelopen woensdag speelde Marc Ribot weer met deze band in 't Schuttershof in Middelburg. Brengt de huidige tour vernieuwing?
Ceramic Dog bestaat naast Ribot uit bassist Shazad Ismailly en drummer Chess Smith, twee talenten uit de Amerikaanse improvisatierock-hoek. Voor de huidige tournee voegde zangeres en violiste Eszter Balint - bekend van John Lurie's Lounge Lizards- zich bij hen.
Ribot zocht niet opzettelijk naar uitbreiding, zegt hij. Begin dit jaar deed de gitarist in Parijs een Serge Gainsbourg tribute met Balint. Dat beviel zo goed dat ze besloten de samenwerking voort te zetten. Hij was benieuwd om te zien wat er kon gebeuren met meer vocalen. Immers, op Ceramic Dog's recente album 'Party Intellectuals' zingt Ribot op een behoorlijk aantal nummers. In Middelburg waagde hij zich daar niet al te vaak aan. De band begon met enkele stukken die erg free aandeden maar in werkelijkheid strak gearrangeerd zijn rond de soms onmogelijk aandoende riffs van Ribot. Die riffs ontberen vaak een makkelijker in het gehoor liggend tonaal referentiekader en lijken ritmisch alle kanten op te stuiteren. Ribot presteert het ook om een beat op te bouwen uit aangeslagen snaren versterkt door een microfoon die hij ervoor houdt (gitaarvolume dichtgedraaid) afgewisseld met middels zijn volumepedaal aanzwellende gitaartonen.
Ceramic Dog schakelt gemakkelijk van fluisterzacht naar een muur van geluid en wisselt impressionistische soundscapes met puntige liedjes maar ook extatische (collectieve) improvisaties. Halverwege het concert kwamen stukken voorbij met een meer traditionele songstructuur zoals 'Break on through' van The Doors, weliswaar in een heftig punkjasje en de rust keerde wat later terug met 'When we were young and we were freaks' waarin Ribot met veel tremolo op de gitaar een Paris Texas-achtige sfeer neerzette.
Ceramic Dog, slagwerker Chess Smith, bassist Shazad Ismailly, Marc Ribot en gastmuzikante Estzer Balint.
De intense samenwerking in het trio gaf hen de vaardigheid om heel economisch met arrangementen om te gaan. We halen heel veel uit een beetje, zegt Ribot. Hijzelf bedient zich daarbij van een groot scala aan gitaareffecten. Ook Ismailly en Smith gebruiken geregeld elektronica. Ismailly zet een synthesizer in om basklanken op te wekken of dubbelt er zijn basgitaar mee. Smith bedient wat obscure 'kastjes' om allerlei vreemde klanken aan het totaal toe te voegen. Deze drummer is een verhaal apart. Hij haakt gretig in op de riffs van Ribot en zet daar tegenover een flink arsenaal snel afwisselende vernuftige ritmische patronen. Soms lijken er zelfs meerdere drummers aan het werk, zoveel tovert hij uit zijn kit.
De komst van Balint, die viool en melodica speelt, voelde voor Ribot alsof hij nu beschikte over een heel orkest. Haar viool - en melodicapartijen waren sober, droegen weliswaar bij aan de sfeer van bepaalde stukken maar haar inbreng was in Middelburg, zeker vergeleken met de andere drie geweldenaars, gering. In de toegift nam zij de vocalen voor haar rekening en raakte de toeschouwers met een mooie Gainsbourg song.
