Beauforthuis ideale plek improvisaties Van Geel, Rüttgers en Sola
CONCERTRECENSIE. Oene van Geel, Philipp Rüttgers, Pau Sola, Beauforthuis, 26 augustus
beeld: Ton van Leeuwen
door: Cyriel Pluimakers
Het idyllische Beauforthuis in Austerlitz is een volmaakte plek voor ongedwongen concerten. Omringd door de Zeister bossen ligt hier een podium met een ideale akoestiek en met precies die informaliteit waarbij jazz gedijt. Het nieuwe seizoen start met een concert van een drietal topimprovisatoren: de bekende altviolist Oene van Geel, de uit Duitsland afkomstige pianist Philipp Rüttgers en de Spaanse cellist Pau Sola.
Philipp Rüttgers, Oene van Geel en Pau Sola speelden in Beauforthuis nieuw repertoire.
Staccato
Rüttgers en Van Geel kennen elkaar van een jamsessie in Splendor Amsterdam en maakten enige tijd geleden voor het Just Listen label het prachtige album ‘Changing Landscapes’. Een productie waarop de musici elkaar uitdagen en inspireren: boeiende improvisaties op microniveau. In het Beauforthuis spelen ze nieuw repertoire dat extra gekruid wordt door de machtige cello van Sola. Rüttgers zorgt voor het leeuwendeel van de composities en vuurt de andere musici aan met stevig staccatospel, waarin telkens bepaalde elementen worden herhaald. Het spel van altviolist Van Geel en cellist Sola is meer onderzoekend en aftastend.
Grens
Duidelijk is dat de drie musici het goed met elkaar kunnen vinden: er wordt gecommuniceerd op topniveau en vaak heeft het resultaat het karakter van een soort complexe dans. Echt atonaal wordt de muziek nergens, al wordt er in de improvisaties regelmatig de grens opgezocht. Van Geel excelleert ook als slagwerker op zijn cajon en bij een climax gebruikt hij graag zijn stem. Rüttgers bespeelt het in de zaal aanwezige harmonium en laat de muziek zachtjes schuren.
In de subtiele opbouw van het programma worden momenten van spanning en ontspanning zorgvuldig gedoseerd.
Folk
In het tegendraadse ‘Reflections’ wordt alle lieflijkheid opzijgezet en spelen de musici woest tegen elkaar in. Bipolariteit vormt het hoofdthema in het aangrijpende ‘Stay in Yourself’, waarin Van Geel ook als vocalist de ruimte krijgt. Opvallend is de subtiele opbouw van het programma, waarin momenten van spanning en ontspanning zorgvuldig worden gedoseerd en afgewisseld. Langzaam beweegt de muziek zich meer in de richting van folk-achtige melodieën, waarin het trio er telkens in lijkt te slagen om de luisteraar op het verkeerde been te zetten. Echt voorspelbaar wordt het artistieke resultaat dan ook nooit.
Gamelan
Bijzonder boeiend is Rüttgers zijn improvisatie op een geprepareerde piano, die qua klank nog het meest lijkt op een Indonesische gamelan. Een effect dat een specifiek soort speelsheid genereert, waarin volksmuziek en jazz moeiteloos in elkaar versmelten. Krachtig tot slot is de uitvoering van het langoureuze ‘The River’, een compositie die de veelzijdige Van Geel ooit uitvoerde met zangeres Vera van der Poel. Een uniek concert op een van de mooiste locaties in Nederland!
