CD-RECENSIE

Joel Frahm – The Bright Side
bezetting: Joel Frahm tenor- en sopraansaxofoon; Dan Loomis
bas; Ernesto Cervini drums
opgenomen: 2019, Big Orange Sheep Studio, New York
uitgebracht: 25 juni 2021
label: Anzic
aantal stukken: 10
tijdsduur: 61’34
website: joelfrahm.com - anzicrecords.com
door: Georges Tonla Briquet



Met een gloednieuw trio grijpt tenor- en sopraansaxofonist Joel Frahm naar hartenlust terug naar de gouden jaren zestig zonder dat het een nostalgische trip wordt.

Zijn studies klassieke piano kwamen goed van pas toen Frahm het pad van Brad Mehldau kruiste. De twee namen zelfs een duo-cd op (‘Don’t Explain’, Palmetto). Dat is ondertussen zeventien jaar geleden. Ze gingen elk hun eigen weg maar vonden elkaar wel regelmatig terug zoals op Mehldau’s ‘Finding Gabriel’. Frahm koos inmiddels definitief voor de saxofoon en kreeg de kans te werken met muzikanten van verschillende generaties waaronder Dewey Redman, Maynard Ferguson, Kurt Rosenwinkel en Ingrid Jensen. Ook vocalisten als Cyrille Aimée en Jane Monheit apprecieerden zijn werk. Zijn naam is inmiddels terug te vinden op meer dan honderd releases.

Voortborduren op geijkte en vertrouwde formules is nooit Frahm zijn ding geweest. Vandaar een nieuwe start als trio met bassist Dan Loomis en drummer Ernesto Cervini. De drie kenden elkaar al via hun activiteiten bij Turboprop. Na een tournee door Europa stapten ze de studio in. Steeds een gedroomde manier voor een opname. Groot voorbeeld daarbij was Sonny Rollins zijn trio met Wilbur Ware en Elvin Jones en meer bepaald hun ‘A Night At The Village Vanguard’. 

Nochtans geen covers hier maar enkel eigen nummers van de drie leden. Maar ze komen wel eerlijk uit voor hun inspiratiebronnen zoals Loomis die met zijn ‘X-Friends’ de link legt naar de John Klenner-Sam Lewis klassieker ‘Just Friends’ en Frahm’s ‘The Bright Side’ waarvan de openingsriff geïnspireerd is op Lou Reed’s ‘Walk On The Wild Side’. Zo staan er overal kleine verwijzingen in vervlochten die bewijzen dat de drie hun (jazz)geschiedenis kennen en die gaat heel ruim. Een ander voorbeeld is ‘Thinking Of Benny’ met een knipoog naar Mancini’s ‘Pink Panther Theme’ helemaal ingebed in luchtige swing. Zelfs de hoes bevat een openlijke schakel met Frahm zijn liefde voor de films van Alfred Hitchcock en Mel Brooks. Ook in titels zitten niet mis te verstane extra bindingen met Benny Golson (‘Thinking Of Benny’), Joe Henderson (‘Blow Poppa Joe’) en Omer Vital (‘Omer’s World’). Allemaal hints die op een of andere manier in de muziek verborgen werden. We laten de luisteraar zelf raden naar de achtergrond van ‘Silk Road’.

Bovenal is deze cd een groovy ode aan de Blue Note bebop en een traditie opgebouwd door de trio’s van Coleman, Coltrane en Konitz. Heerlijke old school maar wel degelijk uit anno 2021.

Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.

The Bright Side