Artikel geprint vanaf Jazzenzo.nl

Rik van den Bergh – Is That So?

LP-RECENSIE

Rik van den Bergh – Is That So?
bezetting: Rik van den Bergh baritonsaxofoon, Timothy Banchet piano, Steve Zwanink contrabas, Sander Smeets drums
opgenomen: 27 februari 2020, MCO Studio2, Hilversum
uitgebracht: februari 2021
label: ZenneZ Records
aantal stukken: 8
tijdsduur: 38’07
website: rikvandenbergh.com - zennezrecords.com
door: Cyriel Pluimakers



Baritonsaxofonist Rik van den Bergh (1970) vormt een stille kracht binnen de Nederlandse jazz. Afkomstig uit Breda, kwam hij al vroeg in aanraking met de klassieke kant van dit genre. Na eerst klarinet en altsaxofoon gespeeld te hebben, koos hij definitief voor de baritonsaxofoon. Baanbrekend waren zijn projecten ‘Reserge’ (2007), gewijd aan het werk van Serge Chaloff en ‘High Slide Low Blow’ (2011), met trombonist Bart van Lier.

Blue Note
Zijn nieuwste productie verschijnt op het toonaangevende Zennez Records en is geperst op ouderwets vinyl. Een echte retro-uitgave waarin het oeuvre van de legendarische pianist en componist Duke Pearson (1932-1980) centraal staat, jarenlang een van de drijvende krachten achter het fameuze Blue Note label. Pearson is een meester in het schrijven van melodieuze ballads en medium-tempo stukken die goed in het gehoor liggen.

Meesterlijk
Het album opent met het vrolijke ‘New Girl’, waarin Van den Bergh van wal steekt als een heuse volgeling van de grote Pepper Adams (1930-1986), een van de krachtigste baritonsaxofonisten van de naoorlogse jazz. Met flair wordt ook ‘Daddy Dogs Mom (And Mom Digs Daddy)’ uitgevoerd, een stuk dat Pearson oorspronkelijk schreef voor de Blue Note bigband productie ‘Now Hear This’. Speels is de uitvoering van het ritmische ‘Each Time I Think Of You’ en meesterlijk is het gedragen ‘You Know I Care’. 

Gloedvol
De tweede kant van de plaat start met het titelnummer ‘Is That So?’, ook weer zo’n karakteristieke Pearson compositie waarin de aandacht van de luisteraar al vanaf de eerste noten wordt gewekt. Sterk is ook het pianowerk van Timothy Banchet en de glorieuze solo van de leider zou zo op een Blue Note album uit de jaren zestig kunnen figureren. ‘Little Johnny C’ werd ooit opgedragen aan de legendarische trompettist Johnny Coles (1926-1997) en krijgt van het kwartet een gloedvolle uitvoering. 

Zorgvuldig
Misschien nog het meest opvallend is de spannende interpretatie van ‘Idle Moments’, een stuk dat beroemd werd door de gelijknamige plaat van gitarist Grant Green. Feestelijk eindigt de lp met de bossa nova ‘Bunda Amarela’. Het is duidelijk dat deze productie niet alleen een pluim verdient voor de kwaliteit van de uitvoeringen, maar vooral ook vanwege de uitgewogen repertoirekeuze. ‘Is That So?’ kan zo, ook vanwege de fraaie hoes, een plek krijgen tussen de klassiekers  van Blue Note uit de jaren zestig.




Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.




Is That So?


© Jazzenzo 2010