Om zoveel mogelijk kleur bij elkaar te krijgen, maakt Lijbaart gebruik van een hele rits  percussie-instrumenten, van gongs tot glockenspiel. Hij bestrijkt zo een breed klankspectrum. Er zit een aantal heel exotische slaginstrumenten tussen, zoals de Japanse Odaiko drums en de Shaman drums. Voor extra textuur horen we een harmonium en een fluit. Alle klanken worden door elektronica aan elkaar gesmeed. De dertien nummers klinken stuk voor stuk heel organisch.

Wat opvalt is dat het in de composities meer om kleur gaat, dan om ritme. Ze zijn vaak heel ruimtelijk en verstild. Neem bijvoorbeeld openingsnummer ‘Strangers from the sky’, waar ook nog eens een mooie dreiging van uitgaat: aan het begin wisselen onheilspellende, doffe klappen en hoge, snerpende geluiden elkaar af, waarna de ruimtes steeds meer worden ingevuld. Op het afsluitende titelstuk met harmonium en belletjes ontbreken zelfs de drums. 

‘Free’ is gevuld met interessante en esthetische klankcollages, die elk hun geheel eigen sfeer hebben. Daarbij vertaalde Lijbaart beelden in geluid. ‘Velocity’ is snel. ‘Twinkling Night’ bestaat vooral uit hoge rinkelende belletjes. ‘Manhood’ klinkt gespierd en op ‘Talking Trees’ hoor je de bomen in de nauwelijks merkbare percussie fluisteren, een fluit zorgt voor oerwoudgeluiden. Op het mysterieuze ‘Saman’ speelt de fluit een repeterende melodie, die vergezeld gaat van de meest afwisselende klanken.

Af en toe klinkt er een iets steviger groove wat het album een beetje lucht geeft. Zoals op ‘Niaka’ of ‘Interstellar’, dat nog etherisch begint. Maar over het algemeen straalt ‘Free’ een meditatieve rust uit. Beluistering vereist opperste concentratie, maar daar krijg je een unieke ervaring voor terug en je vergeet hoe knap dit album gemaakt is. En je bent  – ondanks een titel als ‘Corona spiritual’ – even van de huidige crisis bevrijd.

Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.

Free.