CD-RECENSIE

Damon Brown & Stéphane Mercier Quintet – The Road
bezetting: Damon Brown cornet; Stéphane Mercier altsaxofoon; Igor Gehenot piano; Nicolas Thys contrabas; Darren Becket drums
opgenomen: 29 & 30 april 2019
uitgebracht: 25 september 2020
label: Hypnote Records
aantal stukken: 8
tijdsduur: 47’53
website: stephanemerciermusic.com - hypnoterecords.com 
door: Georges Tonla Briquet



Dat de Belgische altsaxofonist Stéphane Mercier nog steeds een fervent exponent is van de klassieke jazzesthetiek bewijst hij opnieuw in internationaal gezelschap met ‘The Road’.

Stéphane Mercier heeft zijn bewondering en respect voor de (Blue Note) klassiekers nooit onder stoelen of banken gestoken. Het feit dat hij het vak leerde aan het Berklee College of Music en een aantal jaren in New York vertoefde, heeft daar een en ander mee te maken. Hij speelde er in bigbands aan de zijde van onder andere Jeff Ballard en Aron Goldberg. Later schreef hij het scenario voor een theatervoorstelling rond jazz - ‘De jazzbox’ of ‘La boîte de jazz’ - waarmee hij maar liefst tweehonderdtachtig voorstellingen gaf en tevens een handboek in zakformaat over het genre schreef, ‘Le jazz, c’est si simple’ (Ikor Editions). Ondertussen leidt hij al jaren de Jazz Station Big Band in Brussel, een ander aspect van die blijvende grote liefde. ‘The Road’ is het meest recente eerbetoon aan het gouden tijdperk van Blue Note met saxofonist Jackie McLean (1931 – 2006) als een van zijn grote helden. 

Blue highways
De titel refereert naar een van zijn composities op de cd, ‘The Road Less Traveled’ waarmee hij duidelijk wil maken de blue highways van de jazz te verkiezen boven de grote interstates. Liever een minder voor de hand liggende zijweg dan de evidente keuze van de kortste en snelste weg. Met bassist Nicolas Thys, die zelf resideerde in New York, heeft hij een gedroomde vennoot. Verder zijn er de Britse trompettist Damon Brown (Steve Grossman, Paul Weller) en de Noord-Ierse drummer Darren Beckett (Madeleine Peyroux, Aaron Parks), twee muzikanten die hij al jaren kent en waarmee hij internationale tournees maakte. Achter de piano zit pianist en landgenoot Igor Gehenot wiens smaak helemaal overeenstemt met deze van Mercier, vooral dan de melodieuze kant. Getuige hiervan diens cd’s als ‘Cursiv’ en ‘Delta’. 

Het kwintet verzandt gelukkig niet in gratuite nostalgie. Ze ontlenen de punch en de swing aan het verleden en vitaliseren die met vernieuwde energie. ‘The Road’ beluisteren is alsof je een clubtoer maakt in de New Yorkse 52nd Street ergens in de jaren vijftig. Een avondlijke wandeling langs de swinging en boppin’ side of the street. Wel aan de hand van materiaal geschreven door Mercier, Brown en Gehenot zelf. Een enkele cover staat er tussen. Met Brown als vocalist wordt ‘I Left My Heart In San Francisco’ omgetoverd tot een heuse torch song. Dit zou even goed een verloren nummer van Chet Baker kunnen zijn. Maar het zijn vooral de overige vurige stukken die ‘The Road’ verheffen boven het gemiddelde aanbod. Door zijn jarenlange internationale ervaring omzeilt Mercier moeiteloos verstarring van het klassieke jazzidioom. Zijn arrangementen getuigen bovendien van goede en juiste smaak. Hopelijk zo snel mogelijk te beleven in een clubdecor.

Spiegelbeeld
We konden niet nalaten hem te vragen een citaat op de achterflap van zijn boek te situeren in de huidige context (“Jazz is het spiegelbeeld van de maatschappij en past zich voortdurend aan”). Mercier zijn antwoord hierop: “De grote aanpassing is dat alles minder interactief plaatsheeft maar eerder virtueel. Opnamen gebeuren op afstand waarbij elkeen afgezonderd in zijn biotoop vertoeft. Zelf bereid ik momenteel drie platen voor op die manier. Productie en overdubbing worden nog belangrijker. We hebben geen andere keuze. Samen live opnemen in een studio of optreden is in de huidige situatie onmogelijk. De enige concerten die ik de vorige maanden speelde, waren in duo en in de openlucht. Voor de Jazz Station Big Band was er helemaal geen uitwijkmogelijkheid. Andere beduidende kentering is dat muzikanten plots veel meer tijd hebben om te oefenen op hun instrument. Dat is dan weer een positieve zijde van de situatie”.

Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.

Trailer.