Ben Wendel – High Heart
CD-RECENSIE
Ben Wendel – High Heart
bezetting: Ben Wendel tenorsaxofoon, piano, Wurlitzer, fagot, effecten; Michael Mayo vocalen, effecten; Shai Maestro piano, Fender Rhodes; Gerald Clayton piano, Fender Rhodes; Joe Sanders contrabas; Nate Wood drums
uitgebracht: 30 oktober 2020
label: Edition Records
aantal stukken: 8
tijdsduur: 45’08
website: benwendel.com - editionrecords.com
door: Mathijs van den Berg
Ben Wendel is waarschijnlijk het meest bekend als medeoprichter en saxofonist van Kneebody. Hij maakte echter ook al een aantal soloalbums. ‘High Heart’ is daarvan zijn vijfde en zijn eerste voor Edition Records. De composities zijn allemaal van eigen hand. Wendels begeleidingsband herbergt opmerkelijk genoeg twee toetsenisten en dat zijn niet de minsten: Shai Maestro en Gerald Clayton, die zowel piano als Fender Rhodes bespelen. Zelf is hij op sommige nummers ook te horen op piano, Wurlitzer en fagot.
In de hoestekst reflecteert Wendel op het huidige digitale tijdperk en vraagt hij zich af hoe je je daartoe als artiest moet verhouden. Hoe maak je in een tijd waarin het onderscheid tussen hoge en lage kunst is verdwenen en techniek een dominante rol speelt nog muziek die relevant, dat wil zeggen authentiek, kwetsbaar en eigen is? Hij zegt dat zichzelf tijdens optredens voortdurend te hebben afgevraagd. Op acht verschillende composities geeft hij deze uitdaging vorm.
De toon is vanaf de opener en tevens titelnummer hoopvol en optimistisch. Wendel blaast gloedvolle partijen. Prominent aanwezig is de stem van Michael Mayo met woordloze vocalen. Wellicht als nadrukkelijk menselijk element naast de elektronica? Zijn stem gaat vaak gelijk op met Wendels saxofoon en heeft dan een versterkend effect. Ook met de piano gaat hij af en toe een dialoog aan. Hoewel loepzuiver vragen de stemlijnen nogal de aandacht en gaan ze al snel vervelen. Wendels geweldige saxofoonspel had makkelijk zonder gekund.
De composities zijn behoorlijk abstract en complex. Binnen de strakke ritmische kaders gebeurt er een heleboel. Om te beginnen horen we diverse wervelende solo’s. Wendel haalt alles uit de kast, en ook de pianosolo’s zijn lekker scherp. De interactie tussen de twee piano’s is fascinerend. Naast al het rusteloze zijn er ook serene momenten. Op ‘Less’ horen we alleen stem, piano en elektronica. Heel fraai is ‘Darling’, opgedragen aan jeugdvriend Alfred Darlington, oftewel elektronica-artiest Daedelus, waarop Wendel zijn sax weemoedig laat zingen.
Met ‘Traveler’, waarop een spiegeling van de melodie van het openingsnummer, wordt dit originele en inventieve album op passende wijze afgesloten. ‘High Heart’ is beslist een album dat boven het maaiveld uitsteekt.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.
Drawn Away