CD-RECENSIE 

Verneri Pohjola – The Dead Don’t Dream
bezetting: Verneri Pohjola trompet; Tuomo Prättälä piano, electronica; Mika Kallio drums, gongs; Antti Lötjönen contrabas. Gastbijdragen: Pauli Lyytinen sopraan- en tenorsaxofoon; Miikka Paatelainen pedal steel guitar
opgenomen: 3 -5 september 2019
uitgebracht: 1 mei 2020
label: Edition Records
aantal stukken: 7
tijdsduur: 46’07
website: verneripohjola.com - editionrecords.com
door: Mathijs van den Berg


Vergis je niet in de titel: het nieuwe album van trompettist Verneri Pohjola is niet somber van karakter. Integendeel. Het is volgens de Fin een uitnodiging het leven in al zijn facetten te omarmen zolang het kan, immers ‘The Dead Don’t Dream’. Terwijl zijn trompet op eerdere producties behoorlijk rauw en ongepolijst kon zijn, klinkt hij op dit vierde album voor Edition Records en zijn zesde in totaal vooral ingetogen en lyrisch.

Pohjola wordt bijgestaan door een team van landgenoten waarvan pianist Tuomo Prättälä de meest prominente bijdrage levert. Hij heeft een prachtige lichte toets, waarmee hij de composities soms op ragfijne wijze inkleurt. Zijn solo’s zijn speels en avontuurlijk. Verder voorziet hij de muziek van een elektronisch randje. Bassist Lötjönen en de drummer Kallio zijn voor Pohjola bekende sparringpartners. Op enkele nummers zijn er gastbijdragen van sopraan- en tenorsaxofoon, gongs en pedal steel guitar. 

Het album bevat zeven min of meer lange tracks. De muziek klinkt heerlijk vrij met losse ritmes en verschillende improvisaties. Telkens wordt de balans gezocht tussen spontane expressie en elektronica. Pohjola speelt prachtige gedragen, melodieuze partijen met een warme en pure toon. Een enkele keer horen we hem explosief soleren, zoals op ‘Wilder Brother’, aangevuurd door saxofoon en ritmesectie, maar het tempo op het album ligt vooral laag. Het uitstekende spel en de sterke composities houden je aandacht voortdurend gevangen. Zo spint het breed opgezette en bijzonder sfeervolle ‘Voices Heard’ de luisteraar op geraffineerde wijze in.

De muziek is een stuk toegankelijker dan op eerdere albums. Op het epische titelnummer benadert Pohjola zelfs het idioom van Mathias Eick met een optimistische klank en een ontspannen melodie. Pianist Prättälä speelt hierop stemmige akkoorden en een geweldige solo. ‘Argirro’ sluit prachtig af met alleen trompet en elektronica. ‘Suspended’ kent opnieuw een mooie, fluweelzacht gespeelde melodie. Met dit album zou Pohjola weleens een groot publiek kunnen bereiken.

Beluisteren via Spotify (inloggen noodzakelijk)

The Dead Don’t Dream