COLUMN
door: Loet van der Lee
Loet van der Lee (1968) is muzikant en concertorganisator.
Foto © Hans Fink.
Voor sommigen is blijkbaar de crisis voorbij. Nou niet voor een muzikant die ook vergunningplichtige evenementen organiseert. Ik zie heel veel collega’s omscholen en nog meer met een uitkering overleven. Echte festivals zijn waarschijnlijk tot diep in 2021 niet aan de orde.
De echte crisis komt als de noodmaatregelen ophouden en dat duurt niet lang meer want we hebben inmiddels als land een ongeëvenaard hoge schuld opgebouwd die toch weer moet worden terugbetaald.
De culturele sector gaat het niet redden en vervalt in armoede. Die 300 miljoen moet 3 miljard zijn en goed verdeeld worden met aandacht voor de kleine ondernemers.
Het pakket aan maatregelen voor de culturele sector had als doel ‘instellingen te steunen die essentieel zijn voor de sector als geheel’ (aldus minister Van Engelshoven). Heel goed. Dus bijvoorbeeld Het Concertgebouw van Amsterdam blijft bestaan. Jammer dat de muzikanten die daar kunnen optreden inmiddels bij de Praxis of Gamma werken. Het was er sowieso geen vetpot met die koffieconcerten die we daar ‘ter promotie’ gratis mochten geven.
Er is 3,4 miljard voor KLM vrijgekomen omdat je toch niet zomaar 30.000 banen kan verliezen. Klopt. In de Cultuur en Sport zijn in 2020 bijna 90.000 bedrijven actief. Zeg tien werknemers per bedrijf dus 900.000 banen. Hier ging dus 300 miljoen (en wat er naar sport gegaan is) naartoe. Dat staat in geen verhouding. Blijkbaar is de werknemer van KLM meer waard dan een trompettist.
Cultuur en horeca gaan vaak hand in hand. De grootste crisis sinds de tweede wereldoorlog treft de beide sectoren hard en dat werkt als versterkende vaten. Kleine cafés organiseren kleine concerten. Door de logistieke en financiële (on)mogelijkheden zullen ook deze kleine verdiensten voor een langere tijd vervallen.
Het is makkelijk om van de zijkant commentaar te leveren zonder met een oplossing te komen. Je zou met een gezond boerenverstand kunnen zeggen dat het leven weer gewoon verder moet en kan. Minder lichamelijk contact en mensen die zich zorgen maken doen extra voorzichtig. Het gevaar voor de kwetsbaren zal langzaam door de samenleving worden geabsorbeerd. Voor zover ik het kan overzien kan onze zorg het allemaal makkelijk aan. Die sector draait als een trein. Ze doen waarvoor ze zijn opgeleid.
Het beleid heeft iets van groepshysterie waarbij de beroepsgroepen met de grootste lobby er het beste uitkomen. De culturele sector is altijd heel erg slecht vertegenwoordigd geweest en komt er daarom altijd bekaaid vanaf. Vanwege de sterke individualiteit onder culturele makers is de groep ook bijna onverenigbaar.
Ik roep altijd graag het verschrikkelijke en desastreuze beleid van de toenmalige minister Halbe Zijlstra in herinnering. Die kon de culturele sector in 2011 ten gronde richten terwijl de slachtoffers met enkele honderden een wandeling (Mars der Beschaving) gingen maken als protest.
Misschien is een eigen politieke partij een goede oplossing. Partij voor Kunst en Cultuur Nederland. Een partij met maar één doel en dat is het behouden, verdedigen en verbeteren van het cultureel bestel in Nederland.
Een goed cultureel beleid is een graadmeter van de beschaving.