Meteen wordt duidelijk dat 'Party Animals' een opwindende hernieuwde kennismaking is voor wie ze live een tijd heeft gemist. Op het openingsnummer ‘Airchair’ klinken toetsenist Jeroen van Vliet, bassist Gulli Gudmundsson, drummer Jasper van Hulten en Vloeimans zelf opnieuw als een groovy machine. Een rockende bas en drums en ritmische toetsen vormen de ondergrond voor Vloeimans’ melodielijnen. De eerste helft klinkt strak en conventioneel waarna de muziek steeds vrijer wordt.

Vloeimans is een uit duizenden herkenbare trompettist, ondanks de meest uiteenlopende klanken die hij uit zijn trompet haalt. Op het funky ‘Thunderbirds’ klinkt deze hoog, schel en vervormd, terwijl hij op ‘Song for Syria’ omfloerst en fluisterend inzet. Vloeimans leeft zich uit in knetterende improvisaties én speelt de meest prachtige melodieën. Zijn bandleden doen niet voor hem onder. Van Vliet funkt en swingt erop los en speelt lekker soulvolle akkoorden, Gudmundssons bas is zowel krachtig als melodieus en Van Hulten zwiept de ritmes tot verdere hoogtes op.

De over het algemeen lange stukken worden gekenmerkt door een enorme dynamiek: de muziek kan opeens stilvallen of overgaan in weer een ander ritme. Het leidt steeds tot groot enthousiasme van het publiek. Naast stevige jazzfunk zijn er lyrische nummers vol emotie. Op ‘Entropy’ knalt de bas uit de boxen. ‘The Sad Toreador’ heeft (uiteraard) een Spaanse sfeer met een prachtig weemoedig slot. Op ‘Ocean of Petals’ klinkt Vloeimans’ trompet  ronduit hemels. De band sluit opgewekt af met het swingende titelstuk. Allemaal de dansvloer op!

Gatecrash geeft deze weken een groot aantal concerten, die in rap tempo uitverkocht raken. Wees er dus snel bij. Lukt dat niet meer, dan is er nog altijd dit geweldige album. Of om alvast in de stemming te raken.

• Gatecrash toert tot en met 3 april door Nederland. Bekijk hier waar en wanneer. 
  
  
  

Beluister dit album via Spotify (inloggen noodzakelijk).