CD-RECENSIE
Paul van Kemenade & Stevko Busch - Double Solo
bezetting: Paul van Kemenade altsaxofoon en Stevko Busch piano
opgenomen: 5 oktober 2019, Maarweg Studio, Keulen
uitgebracht: december 2019
label: KEMO
aantal stukken: 7
tijdsduur: 34’51
Fugara (heruitgave)
bezetting: Marcus Stockhausen trompet, Paul van Kemenade altsaxofoon, Stevko Busch piano en Markku Ounaskari drums
opgenomen: 3 december 2011, Bimhuis, Amsterdam
aantal stukken 7
tijdsduur: 50’18
website: paulvankemenade.com
door: Cyriel Pluimakers
Elk jaar voegt de Tilburgse altsaxofonist Paul van Kemenade weer een loot toe aan zijn inmiddels indrukwekkende oeuvre. Eind december bracht hij een dubbelalbum uit, dat ook een heruitgave bevat van het uit 2012 daterende ‘Fugara’, een productie waarop hij de frontline deelt met trompettist Markus Stockhausen. De cd werd indertijd meer dan enthousiast ontvangen, maar is al geruime tijd uitverkocht.
De tweede cd ‘Double Solo’ bestaat uit duo-opnames met de uit Duitsland afkomstige pianist Stevko Busch. Het resultaat is muziek die meteen bij de luisteraar binnendringt: met zijn minimale begeleiding prikkelt Busch de altsaxofonist tot grootse en indringende improvisaties. Het palet aan emoties dat Van Kemenade aan zijn altsaxofoon ontlokt, is ongekend groot: melancholie, tragiek, tederheid en hoop wisselen elkaar af. Vanaf de eerste noot wordt er een, geen enkel moment verslappende, spanningsboog opgebouwd. Speelse verwijzingen zijn er naar de muziek van Sting, Dominic Miller, Ryan Tedder, Neil Bogart en Beyoncé.
Hart
Met ‘One Horn – One Piano’ duikt het duo regelrecht de diepte in. Het licht fluisterende spel van de altsaxofonist suist subtiel over de spaarzame pianonoten. De autoriteit waarmee Van Kemenade en Busch ‘Double Solo#3’ inzetten, is van grootse allure. De altsaxofoon krijst en jammert en het percussieve, licht prikkelende pianospel tilt de muziek op. Zelden raakte een Nederlandse musicus de luisteraar zo recht in het hart. Gevloerd blijf je achter, in de wetenschap net getuige te zijn geweest van een artistieke ontlading zonder weerga, een moment van verbijsterende schoonheid. Muziek die je niet, nee nooit meer loslaat.
Meesterwerk
Een prachtige afsluiter is het weemoedige ‘Liedchen’: een gevoelige melodie die ogenblikkelijk bij je binnenkruipt. Met zijn fantasievolle begeleiding ondersteunt Busch het emotievolle spel van de altsaxofonist. Het is jammer dat er na amper 35 minuten een abrupt einde komt aan dit muzikale exposé, een bijzonder album dat nu al als een meesterwerk mag worden betiteld.
Beluister dit album via Spotify (inloggen noodzakelijk)