IN MEMORIAM
door: Cyriel Pluimakers









Gerry Teekens (1935 - 2019)



Afgelopen vrijdag overleed Gerry Teekens, een van de belangrijkste jazzproducenten die ons land gekend heeft. Op zijn Criss Cross Jazz label bracht hij sinds 1982 meer dan 400 producties uit. Artiesten als Kenny Garrett, Ralph Moore, Eric Alexander, John Swana en Mark Turner debuteerden er. Voor zijn vele verdiensten ontving hij in 2000 op het North Sea Jazz Festival de Bird Award.

Hardbop
Op de middelbare school kwam hij in contact met de jazz en de hardbop werd zijn grote liefde. Al snel kroop hij achter het drumstel omdat muziek nog echter wordt als je het zelf speelt. Met Frans Elsen en Rob Agerbeek gaf hij concerten op Amerikaanse legerbases in Duitsland.  Art Blakey werd zijn grote idool en diens Jazz Messengers zijn favoriete ensemble. Driftig ging hij ook langspeelplaten verzamelen van labels als Blue Note, Prestige en Riverside. Om zijn hobby te kunnen bekostigen startte hij in de loop van de jaren zeventig met een platenhandel. Rondreizend met zijn grote Volvo stationcar kon je hem in de loop van een week beurtelings aantreffen in Groningen, Utrecht, Amsterdam, Den Haag en diverse andere plaatsen. Slaap had hij nauwelijks nodig. Naast zijn baan als leraar Duits in het voortgezet onderwijs draaide hij er zijn hand niet voor om jazzliefhebbers in heel Nederland van de broodnodige Amerikaanse albums te voorzien. Later kwamen daar ook de fameuze Japanse persingen bij. Met die typische hese stem beval hij zijn handel aan met bewoordingen als ‘fantastisch’, ‘zeer goed’ en ‘zeldzaam’. Sommige verzamelaars gaven hun laatste geld uit aan dit vinyl om vervolgens een week op brood te leven. 










Gerry Teekens (r) en jazzschrijver Bert Vuijsje op de laatste ledendag van het Nederlands Jazz Archief. Foto © Ton van Leeuwen.


Label
Begin jaren tachtig besloot hij om een eigen label op te richten: Criss Cross Jazz. Vernoemd naar de bekende compositie van Thelonious Monk. In 1981 ging hij voor het eerst de studio in met gitarist Jimmy Raney en diens zoon Doug. Een jaar later werden de opnames uitgebracht als ‘Raney ‘81’. Wereldroem oogstte hij met zijn tweede productie ’Star Highs’ met jazzlegende Warne Marsh. De tenorsaxofonist liet zich vergezellen door de beste ritmesectie van dat moment: pianist Hank Jones, contrabassist George Mraz en drummer Mel Lewis. Daarna maakte Teekens opnames met bekende musici als Johnny Coles, Clifford Jordan, Kirk Lightsey Philip Catherine en Kenny Barron. De hardbop vormde telkens de leidraad in zijn producties. Iets wat ook gold voor de jonge musici die hij albums liet maken zoals Brian Lynch,  Jim Snidero, Ray Drummond, John Swana, Don Braden en Javon Jackson. Als producer had Teekens een aantal strakke uitgangspunten: elk album moest een blues bevatten en een aantal standards. De liner notes werden door bekende Amerikaanse recensenten geschreven en van de standaard lay out werd nooit afgeweken.

Impuls
De wereldwijde opkomst van de cd gaf Criss Cross Jazz een forse impuls. Met name in de Verenigde Staten en Japan werd reikhalzend uitgekeken naar de nieuwe releases. In Nederland kreeg het label beslist te weinig aandacht. Sommige journalisten uit de grachtengordel betitelden de keuzes van Teekens als ‘B artiesten’ of ‘jazzmusici die over hun hoogtepunt heen waren’. Deze sneren deden de ambitieuze producent veel pijn, maar vormden voor hem beslist geen reden om zich van nieuwe uitgaves te laten weerhouden. Nog fanatieker ging Teekens op zoek naar nieuw talent. De afgelopen jaren gaven ruim baan aan nieuwe namen als David Binney, Alex Sipiagin, Noah Preminger, Tim Warfield, Will Vinson, Matt Brewer en Lage Lund. Musici die tot de frontline behoren van de actuele New Yorkse scene. Een onvoorstelbare rijkdom aan talent  die een wereldwijd podium kreeg door deze misschien te bescheiden producent uit Enschede.











Gerry Teekens in 2016 met slagwerker Billy Hart in Bimhuis.
Foto © Ethan Iverson.


Eigen hand
Tot het laatste moment hield Teekens alles strak in eigen hand, zelfs toen het bijna niet meer ging. De afgelopen jaren werden vele in New York opgenomen albums vanuit zijn woonplaats geproduceerd. Trans-Atlantische vluchten waren te vermoeiend geworden en zijn broze lichaam verdroeg geen jetlags meer. Zijn laatste productie was ‘After Life’ met tenorsaxofonist Noah Preminger, die dit album een maand geleden presenteerde in het Tilbugse Paradox. Het is te hopen dat er voor het management van Criss Cross Jazz een opvolger gevonden wordt, die in staat is om de stevige en toonaangevende visie van Gerry Teekens voort te zetten.

• crisscrossjazz.com