Jimmy Haslip en Scott Kinsey doen Weather Report herleven
CONCERTRECENSIE. Jimmy Haslip en Scott Kinsey: The Jaco Pastorius/Weather Report Tribute. Red Light Jazz Festival Amsterdam (8 juni) en Jazz in Duketown ’s Hertogenbosch, 10 juni '19
beeld: Nico Brons
door: Ron Holman
‘Waarom organiseer ik niet een concert om de meest legendarische bassist op de elektrische bas te eren?’ vroeg percussionist Jeroen de Rijk zich een jaar geleden af. ‘En waarom vraag ik daar Jimmy Haslip niet voor?’, waar hij al eerder mee samenspeelde. Dus ging er een mailtje richting de VS en hij kreeg zowaar een bevestigend antwoord van de voormalig bassist van Yellowjackets terug. Haslip wilde de taak van Jaco Pastorius (1951-1987) wel op zich nemen.
Jimmy Haslip en Scott Kinsey brachten met een Nederlandse band een eerbetoon aan Jaco Pastorius en Weather Report.
Festivals
‘En waarom vragen we dan niet of Scott Kinsey mee wil doen?’ was meteen de vraag van Haslip. Keyboardspeler Kinsey is bij uitstek de man om het werk van de in 2007 overleden frontman van Weather Report, Joe Zawinul te evenaren. En ook Kinsey hapte toe. En zo was het Jaco Pastorius/Weather Report Tribute geboren en speelde het kwartet op de festivals Red Light Jazz in Amsterdam en Jazz In Duketown in ‘s Hertogenbosch. Drummers Hans Eijkenaar en Yoran Vroom wisselden elkaar op de festivals af.
Weather Report, opgericht in 1971, werd vooral bekend toen bassist Jaco Pastorius zich bij de band aansloot in 1976. Door het fabuleuze werk van Pastorius op de fretloze bas, kreeg de muziek een meer melodieus karakter en werd het toegankelijker voor een groter publiek. Nummers als ‘Birdland’ en ‘Black Market ’zijn klassiekers geworden. ‘Birdland’ werd, heel wijs, niet gespeeld omdat dat nummer tegenwoordig door elk jazzbandje wordt uitgevoerd. ‘Black Market’ kwam wel voorbij en behoorlijk goed ook. Dat geldt eigenlijk voor alle nummers die door Haslip en consorten werden gespeeld. 
Drummer Hans Eijkenaar. Jimmy Haslip en percussionist en initiatiefnemer Jeroen de Rijk in Amsterdam.
Scott Kinsey stond al bekend als iemand die qua speelstijl veel overeenkomsten heeft met het toetsenwerk van Zawinul (1932 - 2007), maar nu kon hij zich helemaal uitleven en trok hij de geluidenkast nog eens extra ver open. Jeroen de Rijk voegde daar nog een heel arsenaal aan piepende beertjes, kwetterende vogels en een verzameling plastic flessendoppen aan toe en je waande je terug eind jaren zeventig tijdens de hoogtijdagen van Weather Report.
Draai
Jimmy Haslip, speelde op zijn linkshandige zessnarige bas de sterren van de hemel. Gelukkig probeerde hij niet te klinken als Pastorius maar gaf hij een eigen draai aan het baswerk. Veel van zijn solo’s gingen gepaard met het unisono meezingen van de gespeelde noten. ‘Weet wat je speelt en zing de noten desnoods uit je hoofd mee’ , wordt aan muziekleerlingen geleerd. Haslip doet het in de praktijk, zonder het waarschijnlijk van zichzelf te weten. Haslip vertelde dat hij, weliswaar heel kort, nog les van Pastorius heeft gehad. Het typische wat scherpe saxgeluid van Wayne Shorter ontbrak aan de sound die die band teweegbracht, maar echt missen deed je het niet.
Wat je wel mist zijn die donkere priemende ogen van Joe Zawinul waarmee hij zijn medemuzikanten aankijkt en aanstuurt. De nadruk ligt op het oeuvre van Weather Report en het solowerk van Jaco Pastorius komt eigenlijk niet aan bod. Zeker het eerste titelloze soloalbum van de bassist is een mijlpaal in de jazzgeschiedenis. Maar goed, je kan niet alles hebben. Wat werd gespeeld deed de band met verve en met de ogen dicht leek het alsof Weather Report op het podium stond. Jaco en Joe keken vanaf een wolk toe en zagen dat het goed was. Een klasse initiatief van Jeroen de Rijk.
Jimmy Haslip en Scott Kinsey live op Jazz in Duketown 2019.
