De introductie bestaat uit dreigende percussieslagen, spielereien met pianosnaren en drumsticks die over cimbalen schuiven. Na iets meer dan twee minuten vormen de ingehouden klanken van een altsaxofoon een wat meer vertrouwd aanknopingspunt. Piano en drums reageren nerveus op deze indringer die eerder aandrijft op gezamenlijk overleg dan op confrontatie. Een volgend rustpunt na acht minuten biedt ademruimte. Het leidt tot een onderling afstemmen van standpunten. Vanaf dan verloopt de conversatie heel ingetogen zonder wederzijdse uitvallen en klokt deze eerste ontmoeting af op 12’59. 

In ‘Part II’ gaat het er eerder speels aan toe met de altsaxofonist in de rol van een pseudo slangenbezweerder. Geleidelijk aan verschuift deze wat luchtigere sfeer opnieuw naar een complexere en meer donkere wereld. Op de tonen van een reeks intimistische pianonoten glijdt ook deze constellatie af in een dichte ondoordringbare mist. Daarmee zijn we aan het einde van de eerste plaatkant. 

‘Part III’ beslaat de volledige andere zijde van de vinyl. In totaal een net iets meer dan twintig minuten durende toboganrit tegen wisselende snelheid waarbij de drie protagonisten om beurt het stuur overnemen. De elasticiteit van rituele improvisatietrance als het ware.

Geenszins hapklare deuntjes om meteen mee te fluiten maar een avontuurlijk verkennen van diverse schemergebieden door drie klankmanipulators en grootmeesters uit de improvisatiescene. In tegenstelling tot vele van dergelijke live opnamen is deze heel genietbaar ook in de huiskamer, zeker kant B.

Beluister dit album via Spotify (inloggen).