CONCERTRECENSIE. November Music. Sanne Rambags 'Frieze Of Life’, 9 november 2018
beeld: Ton van Leeuwen
door: Cyriel Pluimakers
Zangeres Sanne Rambags (1994) vormt een van de grootste talenten die de afgelopen jaren in de Nederlandse geïmproviseerde muziek voor het voetlicht zijn gekomen. Ze heeft een mooie, zuivere en wendbare stem en is niet benauwd voor artistieke experimenten. Ze werkte al met avontuurlijke musici als Martin Fondse, Bram Stadhouders en Joost Lijbaart.
Sanne Rambags presenteerde haar nieuwe project 'Frieze Of Life' in de Verkadefabriek in 's Hertogenbosch tijdens November Music.
Het is niet verwonderlijk dat November Music haar benaderd heeft voor een nieuw project. De vocaliste overschrijdt in haar muzikale uitingen de gebruikelijke grenzen en heeft een internationaal ensemble samengesteld met de Syrische saxofonist Bael Rajoub, de Noorse violist Håkon Aase en de Nederlanders Jeroen van Vliet aan de piano en Joost Lijbaart achter de percussie set.
Edvard Munch
Rambags heeft zich voor haar opdracht laten inspireren door het aangrijpende oeuvre van de Noorse schilder Edvard Much (1863-1944). Centraal staan de emotionele schilderijen over liefde, leven, dood en angst uit Munch’s serie ‘The Frieze Of Life’, daterend uit het einde van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw. Een van de krachtigste artistieke statements die er ooit op doek zijn geschilderd.
Voorzichtig onderzoekend start Rambags haar concert met aftastende klanken, spaarzaam begeleid door de viool, minimaal pianospel en subtiele percussie. Muziek die refereert aan haar grote voorbeeld Mari Boine, de Noorse zangeres die de wereldmuziek in de jaren negentig letterlijk op zijn kop zette. Rambags maakt gebruik van haar unieke idioom, maar geeft het een plek in haar eigen muzikale taal. Briljant is het spel van Rajoub die zijn sopraansaxofoon kan laten klinken als een duduk, een dubbelrietinstrument dat bekend is uit Armenië. Een zangerige en tegelijkertijd weemoedige klank die uitstekend past bij de sfeer die het oeuvre van Munch oproept. 
Sanne Rambags met violist Håkon Aase, saxofonist Bael Rajoub, pianist Jeroen van Vliet en drummer Joost Lijbaart.
Fragmentarisch
Een aantal schilderijen uit de ‘Frieze Of Life’ cyclus wordt in de afzonderlijke composities uitgelicht, maar de muziek komt telkens niet echt tot leven. Soms lijkt het zelfs of de zangeres weggespeeld wordt door haar gigantisch goed presterende medemusici. Met name pianist Van Vliet en percussionist Lijbaart etaleren in hun begeleiding een verfijning, die nog groter is dan de vocale improvisaties die ze ondersteunen. Zo zindert de solo van Lijbaart op het klokkenspel nog minutenlang na. Homogener wordt de kwaliteit van het ensemble als Rambags overschakelt naar meer melodische muziek met Engelse teksten. Saxofonist Rajoub en violist Aase voorzien haar breekbare zang van een passend antwoord. Het optreden wordt weliswaar intenser, maar hier wreekt zich dat een duidelijke lijn ontbreekt: het geheel valt letterlijk uiteen in losse fragmenten.
Coaching
De uitgelichte, nogal zware, thema’s - liefde, leven, dood en angst - smeken om een dramatische ontwikkeling met een heldere spanningsboog. Enige coaching van een ervaren dramaturg was beslist noodzakelijk geweest. De zangeres vertilt zich aan het emotioneel loodzware oeuvre van de Noorse schilder. Een, historisch gezien, unieke artistieke prestatie waar je heel wat muzikaal gewicht tegenover moet zetten.
Het is duidelijk dat Rambags artistiek veel in haar mars heeft, maar in dit geval is het idee briljant en de artistieke uitwerking minder geslaagd. Hopelijk krijgt Rambags bij een volgend ambitieus muzikaal project betere begeleiding, want ze is een meer dan bijzondere vocaliste die we moeten koesteren.
Lees ook: