Baars Henneman Mengelberg - Sliptong
CD-RECENSIE
Baars Henneman Mengelberg - Sliptong
bezetting: Ab Baars; tenorsax, clarinet, shakuhachi, Ig Henneman; altviool, Misha Mengelberg; piano
opgenomen: 8 december 2008
release: 2009
label: Stichting Wig
tracks: 8
tijd: 43:07
websites: www.stichtingwig.com - www.toondist.nl
door Mischa Andriessen
Is het Slibtong of Sliptong? Is het een vis die zich in het slijk ophoudt of een die zo klein is dat hij door de mazen van het net slipt. De voorstanders van de laatstgenoemde schrijfwijze schijnen het gelijk aan hun zijde te hebben, al hebben de tegenstanders een ijzersterk argument; als het beest het net uitzwemt, hoe vang je hem dan?
Op ‘Sliptong’ klinkt het soms of de muzikanten kibbelen. Over de betekenis van een woord, een akkoord, wie zal het zeggen? Baars’ brommerige sax schuttert, maar houdt het gesprek op gang. Henneman is fel en scherp, zij zegt niet veel, elke opmerking is niettemin raak geplaatst. Mengelberg met zijn donderakkoorden en zijn pesterig uit de pas lopende timing. Dit is niet zomaar gekibbel. Dit is gekibbel van mensen die elkaar al lang en door en door kennen. Gekibbel van dierbaren.
‘Sliptong’ klinkt ook en misschien zelfs vaker als een gesprek dat niet stil mag vallen, een gesprek tussen mensen die elkaar al heel lang kennen. Zo lang dat je zou verwachten dat ze de stilte zouden prefereren. Deze drie houden van de stilte, maar haar (stilte is vrouwelijk?!) haar zin geven gaat ze net weer te ver. Geen van drieën domineert, geen van drieën doet onder voor de ander. ‘Sliptong’ is een zeldzaam evenwichtige plaat. Even speels als serieus. Even romantisch als zwartgallig. Even venijnig als lief.