CONCERTRECENSIE. Artvark Saxophone Quartet, TivoliVredenburg, Utrecht, 24 september
beeld: Ton van Leeuwen
door: Cyriel Pluimakers
Het Artvark Saxophone Quartet vormt een van de meest sprankelende formaties van de actuele Nederlandse jazz. Het ensemble is inmiddels toe aan zijn zesde album ‘Trance’ en ter gelegenheid hiervan maakt het kwartet een tournee door Nederland en België met elf optredens. De première is in TivoliVredenburg in een goed gevulde Cloud Nine zaal. Met de altsaxofonisten Rolf Delfos en Bart Wirtz, tenorsaxofonist Meter Erker en baritonsaxofonist Peter Broekhuizen beschikt het ensemble over letterlijk onverwoestbare blazers. Vier uiteenlopende persoonlijkheden, die elkaar ondersteunen en gezamenlijk een meerwaarde vormen.
Artvark Saxophone Quartet presenteerde in TivoliVredenburg hun nieuwste album Trance.
Basis
Na hun Afro-jazz project met Ntjam Rosie, de kindervoorstelling ‘Bosch in bed’ en hun project met Claron McFadden en Jörg Brinkmann, besloot het ensemble terug te gaan naar de basis van het akoestische saxofoonkwartet.
Het concert start met een korte eerste set met een bloemlezing uit ouder repertoire. Fraai is het openingsnummer ‘Blues for a Hip King’, met zijn meeslepende groove. IJzersterk blijft het komische stuk ‘Breathe In, Breathe Out' dat alleen uit het ritmische geluid van saxofoonkleppen bestaat. Artvark heeft een speelse presentatie en communiceert uitdrukkelijk met het publiek. De musici kennen alle composities uit hun hoofd en zullen nooit wegduiken achter hun lessenaars.
De tweede set is gewijd aan hun nieuwe cd ‘Trance’, een symfonisch gedicht dat uit zeven delen bestaat. Aan de basis staat een verhaal van vier varkens op ontdekkingstocht, die zich bij thuiskomst afvragen of ze wijzer en gelukkiger zijn geworden. ‘Trance’ is een omvangrijke compositie die zich geleidelijk ontvouwt, met een feilloos gevoel voor timing. De musici hebben geen haast, maar nemen ruim de tijd om alle elementen zorgvuldig uit te lichten. 
Rolf Delfos, Bart Wirtz, Mete Erker en Peter Broekhuizen.
De baritonsaxofoon van Broekhuizen vormt de solide ritmesectie, Erker vormt op zijn tenorsaxofoon de verbinding met de twee dominante altsaxofoons van Delfos en Wirtz. Hartstochtelijke blazers die met hun spel de muziek domineren, zonder dat dit hinderlijk wordt. Helder en fel komen ze vaak uit de hoek, maar soms ook weer licht melancholiek. Buitengewoon smaakvol is het spel van Erker, die zich graag beweegt in de traditie van de spirituele blazers uit de jaren zestig en zeventig. Een heerlijke tenor, waarvan elke improvisatie naar meer smaakt.
Beeldend
De muziek is afwisselend meditatief en opzwepend en heeft een buitengewoon beeldend karakter. Niet alleen het drukke leven in de stad, maar ook weidse vergezichten op het platteland komen voorbij. Een concert waar je een positief gevoel aan over houdt en waarbij je zo nu en dan heerlijk kunt wegdromen. De titel ‘Trance’ is dan ook volledig van toepassing. Saai wordt het nooit, want op de juiste momenten rukken de altsaxofonisten je uit de komende winterslaap. Die speelsheid, die altijd muzikaal blijft, is hét kenmerk van dit ensemble. Waar collega-saxofoonkwartetten nog weleens willen verzeilen in té serieuze expedities, klinkt de muziek van Artvark telkens fris van de lever.
Het beste bewaart het kwartet voor het laatst: in ‘Epilogue’ weten ze de luisteraar letterlijk in het hart te raken met licht melancholieke muziek die de komende winterdagen alvast aankondigt. De altsaxofonisten spelen een fraaie lyrische melodie terwijl de andere blazers deze subtiel voorzien van licht verschuivende begeleidingspatronen. Machtig mooi!
- Artvark geeft tot en met januari concerten in Nederland. Bekijk het speelschema op www.artvarksq.com
Lees ook: