Machine Mass – Plays Hendrix
CD-RECENSIE
Machine Mass – Plays Hendrix
bezetting: Michel Delville gitaar, Roland GR09 loops electronics stylophone; Tony Bianco drums, percussie; Antoine Guenet
toetsen, synthesizer, piano
opgenomen: 18 maart 2016, Studio 5, Luik
uitgebracht: juli 2017
label: MoonJune
aantal stukken: 9
tijdsduur: 59’32
website: www.micheldelville.com - www.moonjune.com
door: Georges Tonla Briquet
Als fervent liefhebber van Frank Zappa kon het niet uitblijven dat de Belgische gitarist Michel Delville zich ook ging buigen over het werk van Jimi Hendrix. Bij deze dus.
Zowel met eigen bands - The Wrong Object, douBt - als met eenmalige projecten, zoals het trio met Alex Maguire en Tony Bianco dat met ‘Never Pet A Burning Dog’ een viersterrennotering kreeg in DownBeat, bracht hij al een aantal cd’s uit bij het New Yorkse MoonJune Records. Dit label is gespecialiseerd in hedendaagse fusion en progrock.
Drummer Tony Bianco kennen we onder andere van Elton Dean, Alexander von Schlippenbach, Evan Parker en Dave Liebman. De jonge toetsenist Antoine Guenet liet zich al opmerken in groepen als Univers Zero en SH.TG.N waarvan het debuutalbum met onder meer Fulco Ottervanger en Simon Segers eveneens verscheen bij MoonJune.
Tomeloze energie, snedige contouren en complexe solo’s vormen de rode draad. Kortom, het klinkt als een seismograaf die op tilt slaat. Delville laat zijn gitaar huilen en schreeuwen zoals Hendrix, met dat verschil dat hij wel een zeer herkenbare klank heeft door de vele effectpedalen die hij continu gebruikt. Het verleent het geheel af en toe een meer ruimtelijk en experimentele sound zonder de originele bezieling van de nummers te verloochenen.
‘Purple Haze’ is een mooi voorbeeld. Een heel eigen intro van het trio om dan over te schakelen naar de overbekende ontketening. Een gelijklopend scenario bij ‘Spanish Castle Magic’ waar Guenet de show steelt. Bianco mag voluit gaan in ‘You Got Me Floatin’ en in ‘Voodoo’ Chile’ wordt het funkaspect meer geaccentueerd. Met ‘Third Stone From The Sun’ blijkt nog eens hoe spijtig het is dat Miles Davis en Jimi Hendrix nooit samen de studio introkken, zoals aanvankelijk de bedoeling was. De sfeer benadert hier Davis’ legendarisch concert op Isle Of Wight festival, waar ook Hendrix op de affiche stond.
‘Plays Hendrix’ is herkenbaar maar met een doorgedreven persoonlijke aanpak. Wie Dans Dans het einde vindt, moet dit ook maar eens beluisteren. Tevens voor fans van John Zorn.
Machine Mass – Plays Hendrix
