‘Alteregos’ is een heerlijk frisse cd. Reminiscenties aan het roemruchte kwartet van Ornette Coleman klinken door, maar de vier jonge muzikanten hebben ook de hele bebopleerschool met goed gevolg doorlopen. Waar het moet, is hun spel geconcentreerd en strak. Hun ongedwongen benadering verzandt daarom nergens in vrijblijvend gekwetter. Dit zijn muzikanten die hun klassiekers kennen en die met behulp van die verworvenheid op zoek gaan naar hun eigen stem. 

Bacsó wilde met ‘Alteregos’ muziek maken die zonder harmonisch instrument toch vol en organisch klinkt. Dat het hem is gelukt is behalve aan zijn grote lyrische talent als componist en blazer te danken aan zijn metgezellen die uit hetzelfde hout gesneden zijn. Trompettist Kornél Fekete-Kovács is hoewel hij nog geen veertig is de oudste in de band. Een speler met een fel en helder geluid die in het samenspel met Bacsó de melodieën op een natuurlijke maar toch verrassende manier vormgeeft. Bassist Mátyás Szandai speelt al jaren in de band van de prachtige Hongaarse blazer Mihály Dresch. Hij kan stuwen én volgen en is daarom een wezenlijke schakel in deze muziek met zijn vele ritme- en melodiewisselingen. Ferenc Németh is waarschijnlijk de bekendste van het viertal aangezien hij de drummer van het Lionel Loueke Trio is en eerder al de knappe plaat ‘Night songs’ met onder meer Mark Turner en John Pattitucci uitbracht. Németh geeft zijn medespelers hier opmerkelijk veel ruimte door dikwijls alleen zijn hi-hat en bekkens te gebruiken. Swingend is het niettemin. Gastbijdragen zijn er dan nog van onder andere Árpád Oláh Tzumo, een grote belofte die met zijn trio dit jaar op North Sea speelde.

‘Alteregos’ is kortom een heerlijke plaat. Geheel belangeloos daarom van harte aanbevolen.