Limburgse bescheidenheid siert afgeladen EUJAZZ Night
CONCERTRECENSIE. EUJAZZ Night, AINSI Maastricht, 17 november 2016
beeld: Sid Clemens
door: Robert van der Padt
EUJAZZ Night is een nieuw tweejaarlijks minifestival geïnitieerd door Jazz Maastricht en Theater aan het Vrijthof. De partijen slaan hun handen ineen voor een vruchtbare leeromgeving voor de nieuwe generatie jazzmuzikanten in niet alleen Maastricht, maar de hele Euregio met een prominente rol voor kleurrijke muzikanten en bands uit dit gebied en het Conservatorium Maastricht. De eerste editie bestond uit drie onverwachte combinaties die optraden in de oude fabriekshal AINSI.
Efraim Trujilo dirigeert de Conservatorium Maastricht Big Band, trompettist Frederik Köster van Analog Smog, en contrabassist Jo Didderen temidden van l’Equipe de Reve.
Dream Team
Het spits werd afgebeten door contrabassist Jo Didderen en zijn ‘dream team’ l’Equipe de Reve. Een combinatie van jonge en oudere muzikanten die allen een bekend gezicht vormen voor het Maastrichtse jazzpubliek. Met het jonge duo Simon Oslender en Jerome Cardynaals van Twogether in de ritmesectie leverde dit een interessante interactie op tussen de musici. De stukken hadden een traditioneel karakter en werden getypeerd door een veelal vrolijk en catchy thema gevolgd door meerdere improvisaties over de vorm. Waar de blazers graag veilig hun zegje deden, dook pianist Simon Oslender (1998) in het stuk ‘Diner Dansant’ direct de diepte in met ijzersterke funky lijnen en melodieën stijlkenmerkend uit de meer huidige, moderne jazz. Als daarna Rob Sijben op altsaxofoon het stokje over neemt kan hij natuurlijk niet achterblijven. Deze chemie brengt zichtbaar iedereen naar de top van zijn kunnen, en een breed lachende Jo Didderen geniet van dit feest dat hij mocht samenbrengen.
Daarna volgde de Duits-Nederlandse band Analog Smog van toetsenist Mike Roelofs. Smaakvolle, verhalende composities en creatief gebruik van effecten op Fender Rhodes door Roelofs en trompettist Frederik Köster. Roelofs heeft de kast van zijn Rhodes afgehaald en dempt met links de metalen staven, zoals men bij de vleugel gewend is. Köster bouwde soundscapes met zijn loopstation en trompet, ter ondersteuning van de compositie en andere solo’s. Beheerst liet hij zien hoe effecten een instrument vooral kunnen verbreden in plaats van versterken. Een band waarbij iedereen duidelijk de ruimte kreeg voor zijn eigen inbreng, en niemand toegaf aan egotripperij. Een concert dat de internationale kwaliteiten van de Euregio onderstreept en een eigen stijl laat horen. Grote verrassing van de avond.
Analog Smog-toetsenist Mike Roelofs. The Ploctones traden op met Conservatorium Maastricht Big Band. Jo Didderen en l’Equipe de Reve.
Première
De avond werd afgesloten door een samenwerking tussen The Ploctones en de lokale Conservatorium Maastricht Big Band. Een project dat na enkele dagen aan voorbereiding deze avond in première ging. Kwam de samenwerking gedurende de eerste stukken nog niet goed tot zijn recht, verderop in de set raakte het ensemble echter goed op dreef, en kwamen de arrangementen beter uit de verf. The Ploctones zijn in kwartetbezetting al in staat een muur aan muzikaal geweld neer te zetten, de samenwerking met deze blazerssectie is hun op het lijf geschreven. En wat voor een sectie, vooral het koper liet zien dat er een traditie van harmonie en fanfare in de regio is dat nog steeds toptalent aanlevert.
Dat de enkele kilometers buiten het centrum gelegen AINSI afgeladen vol is, bewijst het bestaansrecht van EUJAZZ Night. Pieter Schoonderwoerd, directeur van Jazz Maastricht: 'Deze avonden tonen de kleurrijke variatie en hoge kwaliteit van 'onze' jazzmusici, waardoor het vele jazztalent uit Limburg en de Euregio zichtbaar wordt. Wij hopen publiek, pers en artiesten bewust en trots te maken op onze regionale artiesten en te inspireren door fantastische optredens.'
Jazz uit dit grensgebied wordt in Nederland nauwelijks uitgelicht. Daarmee wordt een ware schat over het hoofd gezien. Als er iets van de zuidelijke cultuur deze avond naar voren kwam was het hun bescheidenheid, en dat terwijl men in Maastricht absoluut trots mag zijn op deze geslaagde eerste editie.