CONCERTRECENSIE. Carla Bley, Andy Sheppard, Steve Swallow, Bimhuis Amsterdam, 15 juli
beeld: Ron Beenen
door: Cyriel Pluimakers

Naar aanleiding van haar pas verschenen cd ‘Andando el Tiempo’ (ECM) maakt Carla Bley een Europese tournee, waarbij ze ook het Bimhuis aandoet. Het juiste concert op de juiste plek. Je moet er niet aan denken dat haar trio met bassist Steve Swallow of Andy Sheppard een paar dagen tevoren in een van de slecht geïsoleerde zalen op North Sea Jazz had gestaan. Haar delicate muziek is voor de fijnproevers en niet voor het gemiddelde festivalpubliek.

  
De 80-jarige Carla Bley maakte in het Bimhuis grote indruk, met bassist Steve Swallow. 

Copycat
Bley (80) maakt bij haar opkomst een broze indruk, maar daarvan valt in haar spel niets te merken. Ze start haar concert met een driedelige suite, die ze net gecomponeerd heeft: ‘Copycat’. De samenwerking met Swallow en Sheppard is van een adembenemend niveau. Veel muziek is uitgeschreven, met beperkte ruimte voor improvisaties. De nadruk ligt op kleine ritmische accenten en variaties, die eerder aan tango refereren dan aan jazz. Uitermate spannende muziek met veel ruimte voor stiltes en wars van clichés. 

Het prachtige stuk ‘Naked Bridges / Diving Brides’ schreef ze onlangs als huwelijkscadeau voor Sheppard en zijn bruid Sara. De compositie krijgt een gloedvolle uitvoering en citeert uit de bekende huwelijksmars van Felix Mendelssohn. De eerste set sluit af met ‘Mr. Misterioso’, een bewerking van de bekende compositie van Thelonious Monk. Het trio produceert hierop een hartstochtelijke blues, waarin doortastend wordt gesoleerd door alle bandleden.

  
Carla Bley, Steve Swallow en saxofonist Andy Sheppard.

Majestueus
Duurt de eerste set al een uur, de tweede duurt nog een stukje langer. Duidelijk is dat deze oudere musici maar een ding willen: het leveren van een muzikale topprestatie. Bley’s bekende ‘Saint Alive’ krijgt een geïnspireerde uitvoering en speels is de interpretatie van ‘Tricycle I Don’t Know Why’. Het concert eindigt met de majestueuze suite ‘Andando el Tiempo’ van haar gelijknamige laatste cd. Een ijzersterk stuk, vol onheilspellende elementen, die live nog meer indruk maken.

Een ovationeel applaus valt het trio ten deel, waarna de musici nog een prachtige toegift spelen. Wat Bley, Sheppard en Swallow neerzetten is van wereldklasse en volstrekt tijdloos.