CD-RECENSIE

Mike Stern - Big Neighborhoud
bezetting: Mike Stern; gitaar met o.a. Jim Beard; toetsen, Cindy Blackman; drums, Richard Bona; bas, zang, Randy Brecker; trompet, Terri Lynne Carrington; drums, Bob Malach; sax, Bob Franceschini; sax, Steve Vai; gitaar, Dave Weckl; drums, Esperanza Spalding; bas, zang
opgenomen: 19 december 2008, 12, 21, 27, 29 januari 2009, 12 maart 2009
release: 2009
label: Heads Up / Codeax
tracks: 11
tijd:  69:57
website: www.mikestern.org - www.headsup.com
myspace: www.myspace.com/mikesternjazz
door: Mischa Andriessen


In het eerste nummer citeert Stern Jimi Hendrix, in het laatste Thelonious Monk. Het geeft precies aan dat de gitarist zich tussen rock en jazz begeeft, maar de power van het eerste genre drukt de lichtheid van het laatste ver naar de achtergrond. Stern heeft een hele batterij beroemde collega’s uitgenodigd om te komen buurten.

Die indruk wekt 'Big Neighborhood'; een jam tussen een stel klasbakken die doen waar ze zin in hebben. Daarbij is geprobeerd een grote variatie aan te brengen. Richard Bona zorgt voor een Afrikaanse toets, Esperanza Spalding voor een latin feel. Vroeger of later wordt de knop van de versterker weer opengedraaid en scheuren Stern of voormalig stuntgitarist bij Frank Zappa Steve Vai er lustig op los.

Technisch is 'Big Neighborhood' een feilloze plaat. Het brede scala aan stijlen dat voorbij trekt, is geen van de musici te machtig. Tegenover de testosteronuitbarstingen staan lieflijker nummers als 'Reach' en 'Song for pepper'. Alles kundig en energiek uitgevoerd. Met 'Big Neighborhood' zal Mike Stern weinig of geen fans teleurstellen. Alles klinkt eigenlijk precies zoals je het verwacht. Dat gebrek aan fantasie zal de liefhebbers van jazz erger kwellen dan de rockers. Stern kan dan ook beter uit de voeten met Hendrix dan met Monk. De plaat is opgedragen aan Sterns collega Hiram Bullock die vorig jaar na langdurig gedonder met drank en dope overleed.