2 CD-RECENSIES

Jukka Eskola - Walkover
bezetting: Jukka Eskola, trumpet; Jukkis Uotila, keyboards; Antti Lötjönen, bas; Teppo Mäkynen, drums, percussie; diverse gasten
opgenomen: 2009
release: 2009
label: Ricky-Tick Records
tracks: 9
tijd: 46:37
website: www.ricky-tick.com
myspace: www.myspace.com/jukkaeskola
door: Jan Jasper Tamboer

De Finse VVV adverteert zelfs prominent met jazzvakanties naar Finland, zozeer wil het land zich met jazz vereenzelvigen en het genre als marketinginstrument inzetten. Als de Finnen hun eigen jazzmuziek zo voorwaarts willen stuwen, moeten ze wel wat goeds te bieden hebben. Die vraag ligt hier ter beantwoording na het beluisteren van 'Walkover' door trompettist Jukka Eskola en Auteur Jazz met 'Aphorisms'.

Zou Jukka Eskola overmoedig zijn geworden gezien de titel 'Walkover' van zijn nieuwe plaat? Recensies van zijn werk als fusionmuzikant waren overwegend prijzend. Maar hij stelt zich helemaal niet op als een dikdoener. Bescheidenheid lijkt meer bij hem te passen, gezien zijn spel en inbreng.

Eskola speelt sober, met spaarzame maar doeltreffende, goed gekozen noten, die hij vaak lang aanhoudt. Omdat hij versieringen pas inzet bij de echte hoogtepunten, komen ze des te overtuigender over. 'Cadets' is zo'n hoogtepunt, het zindert, zweept op en gloeit als een laaiend vuur. Er zijn meer uitschieters, maar die vallen minder op als het algehele niveau hoog is. Op de nummers 'First Time', 'El Aedaps' en 'Half Time' speelt Eskola met veel wilde lucht, wat bijdraagt aan de Scandinavische sfeer van de plaat. Op andere tracks heeft hij een mooie volle, warme toon.

Eskola is een bewonderaar van Freddie Hubbard, maar net als zijn leermeester is hij niet een blinde aanhanger en zendeling van freejazz, zo blijven akkoordenschema's de basis. Toch klinkt deze muziek zeer vrij. De muzikanten voelen zich wellicht ook vrij, omdat ze intuïtief beseffen dat hun bijdragen de individuele inspanningen te boven gaan. De som is meer dan de optelling der delen.

De stukken hebben een open, transparant karakter, terwijl de instrumentatie toch rijk aandoet en niet kaal. Deze fusionmuziek is volkomen helder. Drummer Teppo Mäkynen verdient hier lof, hij zorgde voor arrangementen, opname, mixage en productie. De scherpzinnige manier waarop de strijkers zijn gearrangeerd valt ook op, ze leggen geen gladde deken over de orkestratie, maar ze spelen een effectieve rol met hun suggestie van weidsheid en ruimtelijkheid.

Dit album zou twintig jaar geleden kunnen zijn gemaakt, maar gaat ook nog wel twintig jaar en langer mee, kortom, deze muziek is tijdloos, want wars van mode of trend. Als de Finnen zich willen positioneren als jazzland hebben ze met deze plaat een sterke troef in handen.


Auteur Jazz - Aphorisms
bezetting: Sara Sayed, zang; Annti Hyninnen, saxofoons, fluit, drums, piano; Joakim Berghäll, saxofoons; Antti Kujanpää, piano; Eero Tikkanen, Jarno Lappalainen, bas; Tuuli Suominen, viool; Tuure Paalanen, cello; Aarne Riikonen, Abdissa Assefa, percussie; Tatu Rönkkö, drums 
opgenomen: 2009
release: 2009
label: Ricky-Tick Records
tracks: 9
tijd: 41:25
website: www.ricky-tick.com
myspace: www.myspace.com/auteurjazz
door: Jan Jasper Tamboer

'Aphorisms' van de groep Auteur Jazz is wat conventioneler van structuren en opzet dan 'Walkover' van Jukko Eskola maar klinkt niettemin zeer eigentijds en ongemeen fris. De Finnen willen zich niet zozeer profileren als Scandinavische band maar lijken zich meer een internationale identiteit aan te meten, gezien titels zoals 'Congo Square', 'Two Jaguars in Warshaw' en 'Uruguayo'. Ze klinken vooral Europees, alhoewel het lastig is daar precies de vinger op te leggen.

Het eerste nummer 'Congo Square' opent met een bopthema, het krijgt een orkestklank door de verdubbelde blazers en de strijkers. Het bluesy 'Kill You Alive' gaat over een overspelige geliefde. Zangeres Sara Sayed zingt het zwoel maar volstrekt geloofwaardig. 'Who Struck John' heeft de allure van een bigband, het heeft een hoog tempo en Hyninnen haalt halsbrekende toeren uit op sax en fluit.

Ondertussen trekt de uitstekende opnamekwaliteit de aandacht, het klankbeeld is buitengewoon aanwezig, transparant en goed gedefinieerd met veel detail. Het ademen van Sayed is duidelijk hoorbaar, het geeft de muziek intimiteit. 'Tomorrow Knows' is een hartverscheurend nummer waarop de zangeres met veel ziel zingt, zonder een spoortje van effectbejag. Haar zang wordt prachtig onderstreept en versterkt door bandleider Annti Hyninnen op sax. 'Two Jaguars in Warshaw' heeft een jachtige groove, waarbij Hyninnen laat horen hoe kleurrijk een dwarsfluit kan klinken.

Op de meditatieve afsluiter 'Njago' worden nog wat effecten uit de kast getrokken in de vorm van wah-wah en noise. Het is een verstild slot van een overigens zeer levendig en beweeglijk album met een geheel eigen geluid, al dan niet Scandinavisch of Europees. Auteur Jazz levert hier het bewijs dat je niet per se vernieuwend hoeft te zijn om in de voorhoede te lopen.