CONCERTRECENSIE. Dominic J. Marshall Trio, Bimhuis Amsterdam, 8 januari 2015
beeld: Charlie Crooijmans
door: Stefan de Graaf
Nog maar 25 jaar, al drie albums op zijn naam en één van de oogappels van Jamie Cullum. De jonge ster Dominic J. Marshall is rijzende aan het jazzfirmament. In Nederland - waar hij sinds enkele jaren woonachtig is - was de pianist al vaker te horen en wie hem niet live heeft gehoord zal het vorig jaar verschenen album 'Spirit Speech' misschien niet zijn ontgaan. Óf zijn bekroning als beste solist tijdens de Dutch Jazz Competition 2014. In het Bimhuis speelde Marshall met zijn Amsterdamse trio met Jamie Peet op drums (ook te horen op het album 'Spirit Speech') en Glenn Gaddum Jr. op basgitaar. Veelal nieuwe nummers.
Het Amsterdamse trio van pianist Dominic J. Marshall in het Bimhuis.
Marshall beweegt zich op het podium met afgemeten nonchalance. Soms handen in de zakken of losjes hangend langs het lichaam en meestal voorovergebogen achter de vleugel. Het publiek lacht als hij tussen de nummers door nog even snel zijn cd's en cassettes aanprijst of met een rituele herhalingsdrang applaus vraagt voor zijn bandleden. Zijn nonchalance is ontwapenend.
David Lynch
Vergelijk de muziek van Marshall met films van David Lynch en je komt een heel eind. Een vergelijking die overigens niet uit de lucht is gegrepen; het openingsnummer 'Elephant Man' is geïnspireerd op de gelijknamige film van Lynch uit 1980. Gecondenseerd, eigenzinnig, herkenbaar, bevreemdend. Zijn rijkdom aan ideeën en motieven lijkt onuitputtelijk. Een resultaat van zijn tomeloze creativiteit en vindingrijkheid.
Zijn muziek beweegt, soms abrupt dan weer subtieler, van moment naar moment. Je zou bijna geloven dat de werkelijkheid van het internet, opgevat als een netwerk van hyperlinks en snelkoppelingen, ook een nieuw soort muziek met zich meebrengt. Muziek van het moment waarbij je slechts één klik verwijderd bent van het volgende moment. Zo klinken veel van zijn composities. Soms knipt dat de composities ook wat op waardoor de lange(re) spanningsboog lijkt te ontbreken en de muziek wat op afstand blijft staan. Maar die cohesie is weer terug bij de slotnummers van het trio; 'Family Chronicle' en 'Blue Lotus'.
Dominic J. Marshall, Glenn Gaddum Jr. en Jamie Peet.
Behendig
Stilistische beweegt de muziek al even behendig tussen soul, hiphop, moderne jazz en met invloeden uit de klassieke muziek. Ligt het in lijn met eigentijdse artiesten als Robert Glasper en Gerald Clayton of historische figuren als Thelonious Monk of Bud Powell. En zelfs Bach. Maar geforceerd zijn muziek in een hokje plaatsen doet weinig recht aan de veelzijdigheid en eigenzinnigheid ervan.
Het trio bewijst zich als een hecht en ritmisch sterk pact. De dubbeling van baslijnen (piano en basgitaar) klinken groovy en de percussieve stijl van Marshall overtuigt. Als er iets is dat de ruggengraat vormt van de borrelende creativiteit dan is het wel het ijzersterke ritme plus de ongekende technische souplesse van het drietal. Een sterke band met een eigenzinnig geluid dat nog heel wat in petto heeft voor de wat meer avontuurlijk aangelegde luisteraar..
Beluister het concert van Dominic J Marshall in het Bimhuis via onderstaande stream: