CD-RECENSIE

AKA Moon, Baba Sissoko & Black Machine - Culture Griot
bezetting: Fabrizio Cassol; altsaxofoon, Michel Hatzigeorgiou; bas, Stéphane Galland; drums (AKA Moon), Baba Sissoko; tama, n'goni, kalemn'goni, zang, Diatourou Sissoko, Yacouba Sissoko, Makan Cissoko, Adame Kouyate, Bazoumana Sissoko, Abdoulaye Dit Baba Sissoko, Djime Sissoko
(Black Machine); tama, n'goni, kalebas, zang. Gast: Philip Catherine; gitaar
opgenomen: april 2009
release: 2009
label: Cypres Records
tracks: 9
tijd: 66.26
websites: www.akamoon.com - www.babasissoko.com 
door: Mischa Beckers

Voor veel (jazz)muzikanten is Afrikaanse muziek een inspiratiebron. Het Belgische jazztrio AKA Moon laat zich er niet alleen door inspireren maar zoekt actief naar samenwerking. Bandleider Fabrizio Cassol vindt zelfs dat Europese jazz niet meer kan vooruitgaan zonder een grondige kennis van de Afrikaanse cultuur. Na een succesvolle  tournee met de Malinese muzikant Baba Sissoko en zijn speciaal geformeerde Black Machine toog het gezelschap naar de studio.

Sissoko, die al speelde met onder meer Habib Koité, Sting, Buena Vista Social Club, Ry Cooder en Dee Dee Bridgewater, zocht een manier om zijn cultuur uit te dragen. In Cassol vond hij de juiste partner. Cassol en Sissoko schreven alle stukken op 'Culture Griot'. De typisch Afrikaanse vorm van gezongen frase met daarop volgend antwoord bleef in de composities intact. De schrijvers zochten echter aanvullende muzikale vormen, modes en verhalen.

Prachtig om te horen hoe de drumpartijen van Stéphane Galland de complexiteit van de tamaritmes benadrukken. Hij weet ze zo te verweven dat de groove toch staat als een huis. Bassist Hatzigeorgiou legt soms accenten in die groove maar evenzogoed gaat hij mee in één van de melodische (zang)partijen. Cassol doet dat ook maar heeft daarnaast de meest vrije rol. Hij improviseert soepel over de soms ongebruikelijke toon(intervallen) van onder meer de n'goni en maakt gebruik van de ondersteunende polyritmes.

Sissoko richtte Black Machine, een tama orkest, speciaal voor dit project op. De groep muzikanten is net als Baba Sissoko, griot: traditionele Afrikaanse dichters en kunstenaars of door afkomst bepaalde schatbewaarders van muziek en verhalen. De tama die ze bespelen, is een kleine trommel die onder de oksel wordt gedragen. Aan beide zijden zit een vel dat door bewegingen van de arm gespannen wordt. Daardoor verandert de toon van het instrument en de trommel staat dan ook bekend als talking drum. De spelers gebruiken hem regelmatig om melodieën te dubbelen of te beantwoorden.

'Culture Griot' levert een geslaagde en boeiende interactie tussen Afrikaanse griotten en West-Europese jazzmuzikanten die op vanzelfsprekende wijze hun gezamenlijk gecreëerde muzikale taal communiceren.