CONCERTRECENSIE. Eric van der Westen's Secret Life Ensemble. Paradox Tilburg, 20 november 2013
beeld: Gemma van der Heyden
door: Rinus van der Heijden

Op een dag een paar uurtjes afspraken maken en samen muzikaal wat dingetjes uitproberen. En een middag later in een studio enkele stukken opnemen. Dat was de gehele voorbereiding voor het eerste concert van EW's Secret Life Ensemble, voordat het deze avond het podium van Paradox betrad.


Percussionist Jarrod Cagwin, Derya Türk op kemençe en contrabassist Eric van der Westen.

Een mens zou wat betreft het resultaat het ergste vrezen, maar daar was in dit geval geen enkele reden voor. De première van de nieuwste groep van contrabassist/componist Eric van der Westen stond als een paar lieslaarzen in de Zeeuwse klei en mag overrompelend worden genoemd.

De bezetting van het Secret Life Ensemble is even kleurrijk als zijn muziek. Eerstens is er natuurlijk de leider, Eric van der Westen op contrabas, met in zijn gevolg Martin Fondse op vibrandoneon, Mete Erker op klarinetten, sopraan- en tenorsaxofoon, Bram Stadhouders op gitaar, Jarrod Cagwin op slagwerk en percussie en - met veel nadruk - Derya Türk op kemençe. Dit laatste is een Turks strijkinstrument, de vibrandoneon van Fondse een soort blaasaccordeon.

Turkije
Eric van der Westen heeft zijn werkterrein de afgelopen jaren verlegd naar Turkije. Daar speelde hij met vele groten uit de muziek van dat land en dat resulteerde onder meer in een samenwerkingsverband met slagwerker Jarrod Cagwin. Samen maken zij deel uit van de ritmesectie van een bekende Turkse popmuzikant. Maar in het Secret Life Ensemble is het andere koek wat het concept voorschrijft.

De kemençe speelt binnen de groep een belangrijke rol. Niet alleen door zijn klaaglijke en overheersende geluid, maar ook door de wijze waarop het instrument wordt afgezet tegen de westerse instrumenten die door de muziek krioelen. Welke plek die kemençe inneemt, werd getoond bij de start van het concert, toen het instrument een lang kennismakingsintro inzette in het stuk 'After Dark'. Bij degenen die Eric van der Westen al langer volgen, moet een lampje zijn gaan branden: is dat geen nummer dat hij in de jaren tachtig speelde met de Stressband? Jazeker, maar 'After Dark' kreeg zo'n grondige revisiebeurt, dat het nauwelijks meer als zodanig herkenbaar was.


Martin Fondse op vibrandoneon, EW's Secret Life Ensemble, gitarist Bram Stadhouders.

De samenklank van het Secret Life Ensemble is ingetogen, behoedzaam zelfs. Dat zou kunnen impliceren, dat de bandleden niet uit hun schulp durven komen; niets is echter minder waar. Er werd op deze première-avond gemusiceerd met een zeker bravoure, een woord dat je ook zou kunnen vervangen door 'trots'. De muziek klonk statig in de goede zin van het woord. Waarbij alle klankkleuren in processie aan de concertbezoekers voorbij trokken. Zoals in een ballade, waarin kemençe, contrabas en gitaar en wat minder de vibrandoneon de hoofdrol speelden en een soort droefgeestigheid werd neergelegd, die in de Jordaan van Tante Leen het levenslicht had kunnen zien.

Fascinerend
Prachtig en onafgebroken fascinerend was het samenspel tussen de diverse muziekculturen. Bij een vóórtgaande ritmesectie had ieder aan een paar noten genoeg om zijn zegje te doen. De kracht zat in het binnenste van de noten; niet hoe ze elders in veel gevallen, achter elkaar geplaatst van een nietszeggend uiterlijk worden voorzien. En dat binnenste maakte ook, dat deze groep via contrabas, kemençe, basklarinet en vibrandoneon een prettig dansbaar stuk uit de instrumenten toverde.

Opvallend was ook een al langer bestaande ode van Eric van der Westen aan een overleden vriend. Heel duidelijk was er de ruim veertig jaar oude hit van Rare Bird in te herkennen: 'And Sympathy Is What We Need My Friend'. De contrabas gaf de tenorsaxofoon van Mete Erker meer dan voldoende aanknopingspunten om er een heel nieuw werk van te maken.

En zo reeg het ene hoogtepunt zich aan het andere. In 'Yüz' gingen de kemençe en vibrandoneon even onderzoeken hoe hoog ze konden gaan, om daarna met de anderen met tussenpozen volledig op te gaan in het thema. En wie nog niet verwonderd genoeg was, kreeg aan het einde van het concert muziek voorgeschoteld, die zo uit een Iers volksliedje leek te zijn gerold.

Geheim leven
EW's Secret Life Ensemble is zo genoemd, omdat sommige mensen zich afvragen waar Eric van der Westen de laatste jaren toch uithangt. In Turkije dus, waardoor het lijkt of de musicus een geheim leven leidt. Met deze groep wil Eric van der Westen de internationale podia op. Dat zal geen probleem zijn, want de samensmelting van westerse met Turkse cultuur komt vaker voor, maar zelden zo samengebald als in dit ensemble. De groep kan nog meer vat op luisteraars krijgen, als gitarist Bram Stadhouders wat meer uit zijn schulp komt en vinnige - of, dat mag ook - bedachtzame, rijk gekleurde gitaarpatronen door deze prachtige symbiose jaagt.