Rob van de Wouw - Tunnelvision
CD-RECENSIE
Rob van de Wouw - Tunnelvision
bezetting: Rob van de Wouw, trompet; Mark de Clive-Lowe, programmering, sythesizers; Wiboud Burkens, toetsen; Marc Bien, gitaar; Manuel Hugas, bas; Cyril Directie, drums; e.a.
opgenomen: 2009
release: 2009
label: Embrace Recordings
tracks: 14
tijd: 45:17
website: www.robvandewouw.nl - www.embracerecordings.com
myspace: www.myspace.com/robvandewouwmusic
door: Jan Jasper Tamboer
De titel van zijn nieuwe album 'Tunnelvision' doet anders vermoeden, maar trompettist Rob van de Wouw heeft bepaald geen last van een bekrompen blik. Dat hij de plaat toch die naam meegaf heeft te maken met de intensiteit van het wordingsproces van de cd, waarbij hij zo volledig gericht was op de muziek dat hij het gevoel had in een tunnel te leven.
Die concentratie is hoorbaar op 'Tunnelvision', eigenlijk een creatie van niet alleen Van de Wouw, maar ook van nu-jazz-specialist Mark de Clive-Lowe, die meeschreef aan alle muziek en de productie verzorgde. Op het album voorziet hij in de programmering en speelt hij synthesizer. Al met al is hij bepalend voor het geluid, met zijn zware broken beats, elektronica en klankexperimenten.
Het nummer 'Members Only' heeft een prima dansbodem met aanstekelijke en puntige blazers. 'Spider's Dance' is niet minder dansbaar, integendeel, het beschikt over een onweerstaanbare funky groove, een dwarrelende gestopte trompet en allerlei hitsige elektronische geluidjes. De breekbare tonen van het gedempte instrument contrasteren sterk met diepe lage bassen. 'Quiet Kenny's Return' is een typisch dancenummer met zijn repeterende beat, maar biedt ook melodie in de vorm van een boeiend duet tussen trompettist en gitarist.
Er staan drie vocale stukken op de cd, waaronder een rapsong, die een plezierige afwisseling in het geheel brengen en extra kleur aan het toch al bonte klankbeeld geven. 'Common Ground' klinkt als een klassieke soulhit, met meerstemmige falsetzang en een kopersectie. 'Keep It Comming' met zangeres Sharlene Hector zit meer in de funkhoek, met lichtvoetig en smaakvol spel van Wiboud Burkens op rhodes.
Deze plaat biedt volop variatie, maar de verschillende stukken vormen met elkaar toch een eenheid door de hechte productie. Van de Wouw lijkt met 'Tunnelvision' een duidelijke koers voor zichzelf te hebben uitgezet. Zijn plaat getuigt van ideeënrijkdom en visie. Hij gedijt uitstekend in het muzikale landschap dat De Clive-Lowe voor hem inricht en is in staat om zich te schikken en ook in het licht van de schijnwerpers te treden. Een geslaagde samenwerking.