Jack DeJohnette, John Patitucci, Danilo Perez - Music We Are
CD-RECENSIE
Jack DeJohnette, John Patitucci, Danilo Perez - Music We Are
bezetting: Jack de Johnette, drums, melodica, John Patitucci, bas; Danilo Perez, toetsen
opgenomen: 2008
release: 2009
label: Golden Beams Productions / Challenge
tracks: 11
tijd: 62:36 (cd), dvd
websites: www.jackdejohnette.com - www.goldenbeams.net
myspace: www.myspace.com/jackdejohnette
door: Jan Jasper Tamboer
Je moet als pianist van goeden huize komen wil je Chick Corea of Keith Jarrett doen vergeten. Vergelijkingen worden snel getrokken als je hun plaats inneemt, zoals bij het nieuwe trio van slagwerker Jack DeJohnette. Maar het is onzin om Danilo Perez en deze jazzgiganten aan elkaar te spiegelen, hij verdient het om op zijn eigen kwaliteiten beoordeeld te worden.
In dit pianotrio heeft iedereen de stem van een solist. Maar de ene stem klinkt wat luider dan de andere. 'There's space for everybody to shine on this record', zegt DeJohnette. Dat geldt vooral voor hemzelf. Je zou zeggen dat de slagwerker het niet nodig heeft om veelvuldig zijn virtuositeit te etaleren, maar hier gedraagt hij zich als een jonge hond die voor het eerst sinds dagen uitgelaten wordt. Het zit hem kennelijk in de genen.
John Patitucci is een veelzijdige bassist. Zijn manier van spelen klinkt als die van een sologitarist die herhaaldelijk het hoge register van zijn zessnarige basgitaar benut. In de lagere regionen en op contrabas is hij een voortstuwende motor met een borrelende energie. Regelmatig brengt hij via de strijkstok stemmige lagen aan.
Danilo Perez is een lyrische pianist. Hij bezit een toucher dat aangenaam aandoet en zijn timing is treffend en verrassend. Jammer dat hij af en toe in de verdrukking komt door de uitbundigheid van de DeJohnette. Toch krijg je de indruk dat hij hier wel in zijn element is, getuige de bijgevoegde dvd, waarop te zien is hoeveel plezier de drie in de studio hebben.
De nummers zijn op een na allemaal geschreven door de leden van het trio zelf, gezamenlijk of afzonderlijk, waarbij de meeste credits gaan naar DeJohnette. Het gezelschap begeeft zich op de terreinen van improvisatie, fushion en moderne gecomponeerde muziek en produceert een orkestrale klank, die mede ontstaat door overdubtechnieken. Al met al een album drie topmuzikanten waardig, maar geen meesterwerk.