'Nihil Is Now' is pas het derde album dat uitkomt op het nieuwe, onafhankelijke label Stone Floor Records, gevestigd in Noorwegen. Hun specialisatie is freejazz, maar ze staan open voor andere vormen van geïmproviseerde muziek. Bassist Jon Rune Strøm en drummer Tollef Østvang komen uit op hun eigen label, zij zijn de oprichters. Het artwork van alle uitgaves is in handen van één man, Lasse Marhaug.

Als je andere platen van Dikeman in de band Cactus Truck en het trio Dikeman/Kugel/Van der Weide met 'Nihil Is Now' vergelijkt, dan vind je hier de overtreffende trap qua toegankelijkheid. Niet dat het allemaal makkelijk in het gehoor ligt, maar je treft ten minste hier en daar herkenbare melodieën aan. Soms blijft een flard zelfs even in het brein steken. Dat kan toch niet de bedoeling zijn, en inderdaad, veel figuren blijven  onnavolgbaar. Maar toch.

Ook is het energieniveau beter te behappen, het is minder onstuimig. En er zijn rustpunten, een echte uitputtingsslag blijft uit. Het trio met Jasper Stadhouders en Onno Govaert is meedogenlozer.

Het is interessant om de ontwikkeling van Dikeman te volgen. Freejazz was dan misschien een consequente en onvermijdelijke stap in de geschiedenis, het is toch een zijspoor gebleken. Wat nu vernieuwend is, is geen vervolg op freejazz, hoewel diens invloed natuurlijk onuitwisbaar is. Dat zo iemand als Dikeman in de sporen treedt van voorgangers als Cecil Taylor en Albert Ayler betekent wellicht, dat een zijtak tot een nieuwe loot kan uitgroeien.