CSS Drop Down Menu by PureCSSMenu.com



 



Arthur Heuwekemeijer op Ben van den Dungen doet boekje open over huidig Ned…: Zoals gewoonlijk is Ben de enige die duidelijk de problemen kan verwoorden. De overheid heeft, niet a…
Dick de Graaf op Ben van den Dungen doet boekje open over huidig Ned…: Dank voor deze uiterst deskundige analyse Ben. Ik hoop dat je gauw de gelegenheid krijgt om het veld …
Jaap Hengeveld op Ben van den Dungen doet boekje open over huidig Ned…: Hallo Cyriel, heb je dit stuk van Ben gedeeld met het FPK en ze om een reactie gevraagd? grt Jaap H…
Bas op Paul van Kemenade ontsteekt het vuur in Utrechtse P…: Nog altijd goede herinneringen aan het fietsen door de binnenstad van Tilburg en dan opeens Paul hore…
Jurgen op Ben van den Dungen doet boekje open over huidig Ned…: Mooi stuk Ben. Zelf ben ik net gestart met podiumaanschouwen.nl Mijn insteek is nu júist een fatsoe…
Ben Korzelius op Ben van den Dungen doet boekje open over huidig Ned…: Prima artikel van Ben v.d. Dungen. Dank! Heldere uitleg en analyse en voor mij soms nieuws over hetge…
Danielle Oosterop op Stampvolle kerkjes en schuren bij laatste ZomerJazz…: Wat betreft het Schlippenbach trio: de drummer werd op het laatste moment vervangen; het is niet Dag …
Colette Wickenhagen op Ben van den Dungen doet boekje open over huidig Ned…: Dank je wel Ben. Er is al tientallen jaren een kaalslag bezig en je verwoord het hier op een geweldig…
 

« Oprichter Montreux Ja… | Home | Tetzepi neemt in stil… »

Yuri Honing onder druk vanwege concert in Israël


These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Facebook
  • Twitter
11 Januari 2013

Yuri, you can decide that your music career, your business priorities, your convenience, etc., come first, but please do the Palestinian-led BDS movement the courtesy of not spouting nonsense. CULTURE HAS EVERYTHING TO DO WITH POLITICS, because, in much of Israel’s propaganda of "branding Israel" is based on the blurring of the lines between the individual and the state (and army). This is how it works as Tali Shapiro, a BDS activist, whose main focus is cultural boycott has pointed out:

1. Cultural product is commissioned by an official Israeli body or non-Israeli institution that serves Brand Israel or similar propaganda purposes.
2. Product is funded by an official Israeli body, but not commissioned (no political strings).
3. Event is partially or fully sponsored or funded by an official Israeli body or a complicit institution.
4. Event or project promotes false symmetry or “balance”.

Many artists think they can break down walls by performing, that art alone is transformative. But artists can hold walls up with their art, just as easily, even without that being the intent. Playing in Israel is an act of normalization and complicity. At least admit that.

And here is my response to the second reason you posit - that there is evil everywhere in the surrounding countries and so why should you worry about Israel? Yes, there are crimes being committed elsewhere - in Syria, for example, but no one else is asking for your solidarity and support except the Palestinian people, because, among other things, this boycott has a good chance of being effective. It is a non-violent means to redress oppression as has happened in South Africa. it would be wrong, morally and politically, for you to disrespect and ignore the Palestinian request of solidarity, but that's your choice. The only thing I am asking here is that you don't pretend that it is not wrong and you don't insult us on top of not supporting us.

Rima (E-mail ) - 11-01-’13 20:08

Your readers may not know that Stanley Jordan, billed as the headliner for the event in Israel, is now boycotting the festival and will NOT be playing. Jordan took a principled stand after much discussion with supporters of BDS. Here are three articles relating to the event that might be of interest:

Stanley Jordan: You Don’t Get to Peace without Real Solidarity

http://palestinechronicle.com/stanley-jo..

Educating Stanley Jordan: Facebook Showdown Produces BDS Victory

http://palestinechronicle.com/educating-..

Stanley Jordan’s withdrawal, and the worldliness of jazz

http://mondoweiss.net/2013/01/jordans-wi..

Rima (E-mail ) - 12-01-’13 05:54

Yuri Honing: You talk about other conflicts in the Middle East and how that makes it OK for you not to support the boycott of the Red Sea Jazz Festival in Israel. You probably have Syria in mind. The Syrian people don't have a boycott strategy and are not asking the world to help them in that way, because such a strategy will not be effective and does not apply in this situation. A boycott and divestment campaign against Israel has a good chance of succeeding just as it did in South Africa. And the Palestinians in Syria who are being shuttled from refugee camp to refugee camp (a total of 885 Palestinians have been killed in Syria since the uprising began nearly two years ago) because Israel denies them the right of return to their villages while welcoming any Jew in the world to come take their place - these Palestinians are asking you to boycott the festival and not be complicit in their oppression. If you don't know about the various brutal and deadly ways that Israel oppresses Palestinians on a daily basis, please allow the BDS campaign to educate you on this issue.

Rima (E-mail ) - 12-01-’13 08:20

Beste Yuri Honing ,

Als burgers die houden van (jazz)muziek waarderen we jouw artisticiteit en we wensen die alle ruimte toe, maar we zijn niet blij met deelname van het Yuri Honing Acoustic Quartet aan het Red Sea Jazzfestival te Eilat, Israël op 18 en 19 januari 2013.

Heb je gehoord van de mondiale boycot van Israel, die het doel heeft de Israëlische regering zover te brengen, dat het de universele mensenrechten en het internationaal recht naleeft? De vraag om ‘Boycot, Desinvestering en Sancties(BDS) werd in 2005 vanuit meer dan 170 Palestijnse maatschappelijke organisaties als een oproep aan de wereld gedaan. Vanuit alle landen wordt nu deze oproep beantwoord door bekende instellingen, organisaties, kunstenaars , wetenschappers, schrijvers, filmmakers en musici. Kunstenaars van wereldfaam cancelden hun concerten in Israel en ondersteunden daarmee de (culturele) boycot: U2, Stevie Wonder, Faithless, Massive Attack, schrijfster Alice Walker, wijlen Gil Scott Heron, de Pixies, Gorillaz Sound System, Elvis Costello, Roger Waters etc.

Wij, briefschrijvers van DocP, ondersteunen de BDS-actie , die net als in ZuidAfrika langs geweldloze weg pressie kan uitoefenen op de Israëlische regering om zich eindelijk aan de internationale wetten te houden. Onze insteek is geheel in lijn met de Israëlische organisatie Boycott! Supporting the Palestinian BDS Call from Within [1] en The Palestinian Campaign for the Academic and Cultural Boycott of Israel. [2] De boycot van Israel wordt onderschreven door o.m. Bisschop Desmond Tutu en sinds vorige week ook door het African National Congress (ANC).[3]

Het lukt Israel nog steeds internationaal de schijn op te houden een gewone moderne democratie te zijn en het systematisch schenden van mensenrechten, de langdurige militaire onderdrukking van Palestijnen onder het tapijt te houden. Israel gaat er prat op de "enige Democratie in het Midden Oosten" te zijn. In werkelijkheid reikt de Israelische apartheid zover, dat die zelfs effect heeft op het Red Sea Jazz festival..: Jazzfans van de Westelijke Jordaanoever, door Israel geregeerd en gedomineerd land, vallen onder militaire wetgeving en mogen niet naar Eilat reizen om van jouw muziek te komen genieten. Datzelfde verbod geldt voor mensen uit Gaza, zij zullen evenmin naar jouw klanken kunnen komen luisteren.

De meest elementaire rechten worden aan Palestijnse burgers onthouden, een willekeurige greep: geen vrijheid van beweging of reizen [4]; geen vrijheid om op de hen ontstolen landbouwgrond te komen; geen vrijheid om te demonstreren zonder levensgevaarlijk geweld te riskeren: wie toch -vreedzaam- tegen het Israelische regime demonstreert kan hier op rekenen; Palestijnen in de Gazastrook ( waarvan 44% kinderen zijn onder de 14 jaar) ondergaan de snoeiharde Israelische bezetting, die zelfs restricties oplegt tav de hoeveelheden voedsel, bouwmaterialen en medicijnen die aangevoerd mogen worden. [5]

Het Red Sea Jazz Festival wordt betaald en georganiseerd door de Israelische overheid met haar ministeries van cultuur, sport en tourisme in samenwerking met de gemeente Eilat. (

http://www.redseajazzeilat.com/en/sponso..)
De Israëlische regering voert al jaren een "witwas"-campagne om de illegale acties van de staat te verdoezelen voor de internationale gemeenschap door met een aantrekkelijk gezicht van Israel op de voorgrond te treden: met belangrijke kunst- en cultuur-evenementen en fantastische optredens.
Het Red Sea Jazz Festival is deel van deze campagne, die oa door Nissim Ben-Sheetrit van het Israëlische Ministerie van Buitenlandse Zaken verwoord wordt: "Wij (het ministerie) zien cultuur als een propagandamiddel van de eerste orde en er bestaat voor mij geen verschil tussen propaganda en cultuur." [5]
Door top-artiesten en internationale beroemdheden te gast uit te nodigen, kan Israel het imago internationaal in stand houden een ‘normale democratie’ te zijn. Israël is echter geen normale staat, het is een apartheidsstaat zoals het Russel Tribunaal heeft vastgesteld [6] en het onderhoudt een militaire bezetting, die op dagelijkse basis mensenrechten schendt en internationale wetten overtreedt.
We denken dat een topmusicus als jij een fantastische tijd kan hebben in Eilat en daar graag gehoord zal worden. Dat gunnen we je van harte, maar in dit geval vragen we je toch dringend: Ga niet. Cancel de optredens van het Yuri Honing Acoustic Quartet in Eilat.

Leen je naam en muziek niet aan een campagne voor het witwassen van mensenrechtenschendingen, die op dagelijkse basis door blijven doorgaan.
Ga niet spelen voor normalisatie van een apartheidsregime, dat het internationale recht aan zijn laars lapt. Maar geef door te cancelen je steun aan de internationale culturele boycot- een geweldloze manier om Israel tot de orde te roepen. Door je optredens op het Red Sea Jazz festival "af te blazen", maak je een statement voor het respecteren van mensenrechten, voor solidariteit met onderdrukten en tegen onrecht in Israel/Palestina.

Je collega's van het ˜Portico Quartet" cancelden ook reeds hun concerten op het Eilat-festival om moreel-politieke redenen.[8] We hopen dat jij er ook voor wilt gaan.
Mocht je hierover nog vragen hebben dan zullen we die zeker graag beantwoorden.

Hartelijke groet,

Rafiq Fris (50-jaar lang "patron/volgeling" van Abdullah Ibrahim, c.q. Dollar Brand, Kaapstad, Z.A.)

Rafiq Fris (E-mail ) - 12-01-’13 11:16

Dear Yuri,

Whether you feel your music is political or not is a matter of opinion, and you can decide that your music is for aesthetic purposes only. This is fine. What is not fine, and what is not a matter of opinion, is that once you go public, once you present your music publicly, then your music becomes tied to the entire means of production involved in producing your show. Who can attend, who funds the show, who benefits from bringing a show to a country, how is it used to promote a country, who is unable to attend, who is employed to produce the show, who is not employed, what culture is not able to be presented, and what is. These are just a few issues that make your performance, not your music, political. While music may not be political (if you wish), performances are produced in this world, and within the structures of this world, which in the case of Israel are structures of apartheid, occupation and colonialism. Please give this some thought as you promote the argument that culture is not political. If it were not political then states would not have ministries of culture. The sooner we realize this the sooner we can counter state efforts to use culture in ways we do not intend. Again, your music may not be political, but your performance, your presentation of it to the public, is embedded in a political world. Palestinians are asking you not to engage in this politics being used against them.

Joe (E-mail ) - 12-01-’13 16:59

Hieronder de reactie van een Israelische burger:

12/1/13

Dear Yuri Honing

I am an Israeli citizen. I read your response to the appeals send to you by critics of Israel`s apartheid policies:

http://www.jazzenzo.nl/?e=2294#rima-1301..


I am afraid your response does NOT address the special circumstances.

In a nutshell:

Unlike other dictatorships, in Eilat you will be performing to the privileged people only. Palestinians living under Israeli occupation are denied the right to freedom of movement, and will not be allowed to come to Eilat.

Would you play at a CLOSED concert for members of a ruling non-democratic party?

Moreover, a Palestinian civil society call has been issued. It is important heed the call of the oppressed.

sincerely

Ofer N.
West Jerusalem

Nicole Hollenberg (E-mail ) - 12-01-’13 17:38

Yuri Ik geef jou gelijk: Muziek is muziek - kunst in zich is a-politiek, een vrije sublieme wereld. De manier waarop muziek wordt ingezet in de samenleving is niet a-politiek. Als wereldburger heb je verantwoordelijkheid; als beroemd kunstenaar is je impact wellicht groter dan je zelf beseft: de beslissing wat “Yuri Honing” antwoordt op de BDS-oproep wordt opgemerkt in Israel (en de rest van de wereld) en heeft voorbeeldwerking.

Du moment dat je weet hebt van de boycotoproep, die Palestijnen doen aan de wereldbevolking om de Israelische regering tot afschaffing te bewegen van apartheid, militaire bezetting, verbanning van de oorspronkelijke inwoners, kun je er niet meer omheen: Je moet kiezen - voor de onderdrukten of voor het onderdrukkende regime.

Het is totaal niet leuk, maar in dienst van Israel kom je in dezelfde spagaat als kunstenaars in de Tweede Wereldoorlog: je broodheer gebruikt je kunst als propaganda en legitimatie, ter bevestiging van zijn regime. Ofschoon muziek muziek blijft, ontkom je er als kunstenaar niet aan deel van die politiek te worden. Zo heeft Nederland Mengelberg aan de Nazi’s verloren, een geweldige kunstenaar die koos voor de machthebbers van zijn tijd en voor zijn persoonlijke carrière.

Jouw beslissing om wel/ niet in Eilat te gaan concerteren, betekent “Ja “of “Nee” zeggen tegen het boycotverzoek van de onderdrukte groep. Je weet dat Palestijnen zelf niet naar je concert mogen komen? Dat je in Eilat dus alleen voor gepriviligeerden speelt? Je weet dat je muziek Israels propaganda dient, daarover doet Israel zelf althans allerminst geheimzinning. Vraag je eens af, of je wilt spelen op een besloten concert voor leden van een regerende niet-democratische partij?

Sterkte met je besluit Yuri, want ik begrijp dat je ook zin in hebt in Eilat.
S. Ten Cate

S ten Cate (E-mail ) - 13-01-’13 01:02

Is muziek a-politiek?
Totaal niet! Muziek kan grenzen doorbreken, maar ze evengoed ook bevestigen of afbakenen.
Politiek wordt gedreven door emoties die leven in een volk of bij een elite.
Kunst geeft een vorm aan emoties en het kan zo van grote invloed zijn op het gevoel van een groep. Het kan die groep vormen, stimuleren en een identiteit geven.
Yuri Honing zegt: "mijn muziek is vooral een middel om mensen samen te brengen".
Ok, en dan? Wat gebeurt er als mensen samenkomen?

Merlijn Twaalfhoven (E-mail ) (URL) - 13-01-’13 13:21

Thank you! This is an important discussion! What can happen if people come together? They can listen to each others music and visions, seek to open their minds, exchange developments, start movement, friendship, understanding, brotherhood. Provided that music, rather generous , explores and exceeds boundaries.

Belangrijke discussie! Wat kan er gebeuren als mensen samen komen? Samen luisteren, samen uitwisselen, samen open staan, streven naar ontwikkeling, beweging, vriendschap, begrip, verbroedering. Is allemaal mogelijk. Mits muziek grenzen niet streng afbakent, maar juist ruimhartig verkent, en overschrijdt.

Lian Strijards (E-mail ) - 13-01-’13 13:58

Lian, Lees even wat Nicole Hollenberg schrijft.

Corrie van der Hart (E-mail ) - 13-01-’13 16:10

Of muziek politiek is of niet, is denk ik niet de vraag waar het om draait. Het gaat hier echt om de musicus en de keuze die hij maakt.

We hebben met velen Yuri gevraagd om pas te gaan spelen in Eilat als Israël geen bezettend en onderdrukkend land meer is. We hebben hem dit gevraagd omdat we echt geloven dat er nog maar één middel is om dat te bereiken, namelijk door druk van de internationale gemeenschap en door een algemene boycot van Israël.

Yuri voelt zich vanzelfsprekend onder druk gezet. Er wordt een moreel en politiek appel op hem gedaan en dat is niet niks. Hij verdedigt zijn besluit wel te gaan met de opmerking dat het in andere landen ook erg is - wat waar is, maar daar had hij geen uitnodiging voor - en dat muziek mensen verbindt - wat ook waar is.

Maar soms, Yuri, verbindt een musicus meer mensen door ergens niet te spelen.

clara legêne (URL) - 13-01-’13 16:34

13 januari 2013

Beste Yuri,

Uit jouw persbericht en twitter berichten blijkt dat je je bedreigd voelt. Laat ik voorop stellen dat het op geen enkele wijze onze bedoeling is jou te bedreigen. Wij proberen jou er slechts van te overtuigen het culture boycot, onderdeel van de BDS, niet te overtreden. Wij hebben de afgelopen weken op allerlei manieren geprobeerd contact met je te zoeken, in alle openheid, oprechtheid, zonder enig dreigement. Helaas heb je onze pogingen genegeerd.

Omdat je in je persbericht spreekt van Palestijnse bevrijdingsorganisaties, heb ik de indruk dat je niet bekend bent met de BDS beweging.
Op 9 juli 2005 deed de Palestijnse Civil Society een oproep tot steun voor deze BDS campagne. Deze oproep is hier te lezen: http://bdsmovement.net/?q=node/52. BDS staat voor Boycot, Divestment, Sanctions. Wij willen en kunnen deze oproep van het Palestijnse volk niet negeren, en vragen jou dringend het ook niet te negeren.

In je persbericht schrijf je ook dat jouw muziek apolitiek is. Het is echter onmogelijk in een staat als Israël in neutraliteit te gaan spelen. Ik citeer Tali Shapiro: “In Israël ben je niet in de staat, de staat is in jou”. Neutraliteit in een apartheidsstaat als Israël komt gevaarlijk dichtbij medeplichtigheid, ongeacht je apolitieke bedoelingen. Laat me je vragen, Yuri: Zou je in de jaren van het boycot tegen het apartheidsregime in Zuid-Afrika in Sun City hebben willen spelen?

Als BDS-activisten krijgen wij vaak de verbaasde vraag: “Wat heeft cultuur te maken met politiek?” Kunst, muziek, boeken, films, theater en dans, lijken een pure vorm van entertainment, maar hebben natuurlijk ook een intellectuele, politieke, antropologische waarde. Alsof culturele producten niet gekocht en verkocht worden als handelswaar en statusindicatoren.

Nation Branding is een marketing leugen op zichzelf; een zieke kapitalistische perceptie van een staat als een product dat op de markt is voor verkoop. Een groot deel van de propaganda van “Brand Israël” is gebaseerd op vervaging van de grenzen tussen individu en staat (en leger).

Zoals iedereen in een kapitalistisch regime weet, delen de overheid en particuliere bedrijven wederzijdse belangen. In Israël is dat niet anders. Kijk bijvoorbeeld naar Shuki Weiss Promotie en Production Ltd, een klein productiebedrijf in Israël, met als belangrijkste rol het brengen van bekende rockbands naar Israël. Weiss en de Israëlische regering hebben een speciale relatie. Hij neemt deel in Knesset bijeenkomsten over het verbod op boycots [http://maxblumenthal.com/tag/shuki-weiss/], en hij stuurt ze VIP-tickets voor shows die hij produceert. [http://www.haaretz.com/print-edition/news/tourism-minister-given-illegal-gift-of-vip-madonna-tickets-1.262006 ].
Dit is niet alleen corruptie binnen het systeem, maar corruptie, bedoeld om Israëls oorlogsmisdaden tegen het Palestijnse volk wit te wassen, met behulp van internationale kunstenaars.

Madonna bijvoorbeeld behoort tot een exclusieve club van mega sterren, trekt duizenden fans uit het buitenland naar haar concerten. Daarom heeft het ministerie een overeenkomst met de producenten gesloten. De producenten leveren het ministerie videobeelden en foto's van de zangeres, zowel tijdens de concerten als tijdens haar bezoeken aan toeristische bezienswaardigheden in Israël, die worden gebruikt in internationale marketing campagnes. Het ministerie heeft vier schermen geplaatst bij het concert met Israël-promotiefilms, gericht op duizenden buitenlandse toeristen.

Dergelijke promotie campagnes zijn regelmatige gebeurtenissen zowel in Israël als in het buitenland. De Israëlische regering die zich bewust is van de bedreiging van haar huidige beleid van apartheid, uitgevoerd via een militair regime, is nauw verbonden met de culturele industrie, en heeft het in zijn ”nation branding-campagne" opgenomen.

Het bovenstaande geeft een duidelijk antwoord op de vraag wat cultuur te maken heeft met politiek. Dit is precies de reden waarom de Palestijnse bevolking een beroep doet op internationale kunstenaars niet medeplichtig te worden in deze schendingen.

Wat betreft de opmerking in je persbericht dat ook in omringende landen mensenrechten geschonden worden: overal worden mensenrechten geschonden, zelfs in Nederland. Maar de bevolking van die landen heeft niet expliciet gevraagd om een boycot, zoals de Palestijnse bevolking heeft gedaan. Deze boycot is snel groeiende, vind internationaal gehoor, en heeft kans op succes.

Daarom, beste Yuri, negeer alsjeblieft niet de oproep van een volk wat al 64 jaar genegeerd wordt.


Met hartelijke groet,

Nicole Hollenberg

Nicole Hollenberg (E-mail ) (URL) - 13-01-’13 18:54

Yuri, Neem alsjeblieft de mensen die je oproepen je deelname aan het Red Sea Festival af te blazen serieus. Ga in op hun solide argumenten. Zeg nee tegen dit Israel dat de Palestijnen onderdrukt (geen gelijke rechten in Israel, intensivering van de bezetting (vandaag nog werd een tentenkamp van 250 vreedzame demonstranten ontruimd), voortgaande Nakba door het leven voor de Palestijnen zo moeilijk mogelijk te maken, ontkenning van het recht op terugkeer). En: zou je echt naar Syrië gaan als je daar door de overheid wordt uitgenodigd? Je suggereert van wel door Syrië te noemen.

Kees Wagtendonk (E-mail ) - 13-01-’13 19:38

In 1978 riepen Freek de Jonge en Bram Vermeulen het Nederlands voetbalelftal op om af te zien van deelname aan het wereldkampioenschap voetbal in Argentinië, wegens de grove schendingen van mensenrechten die daar toentertijd plaatsvonden.

Minder bekend is dat de oproep eveneens gericht was aan de het Nederlands schaakteam, dat tegelijk met het WK-voetbal de schaakolympiade speelde in Buenos Aires. Een van de deelnemers was Jan Hein Donner, Nederlands sterkste schaker tussen Euwe en Timman.

Donner heeft zijn deelname publiekelijk verdedigd in een artikel in de Volkskrant "naar Argentinië met een schuldig geweten" (helaas digitaal niet beschikbaar).

Hij verlaagde zich daarin niet tot het argument dat sport en politiek gescheiden moeten blijven. Zijn standpunt kwam kort gezegd erop neer dat schaken zijn wereld was, dat hij zichzelf zou beschadigen door niet te gaan. Hij ging, met een schuldig geweten.

Donner is misbruikt door de junta toen. Ondanks het feit dat hij zich solidair verklaarde met de Dwaze Moeders, ondanks dat hij zich in woord en geschrift kritisch uitliet over het regime van Videla en Zorreguieta. Maar tot op de dag van vandaag kunnen de liefhebbers partijen van Jan Hein Donner vinden, waarachter "Donner, Buenos Aires 1978" staat, waarmee hij tot in lengte van dagen zal hebben bijgedragen aan de pogingen van die moordenaarsbende toen hun gezicht iets menselijks te geven.

Yuri, Rubens, Joost, Wolfert, ga niet naar Eilat. Een schuldig geweten draag je je leven lang mee.


Rob Muijs

Rob Muijs (E-mail ) - 13-01-’13 22:11

#solidariteit! Niet gaan is een sociale plicht!

Veli Öz (E-mail ) - 15-01-’13 11:16

meneer honing,

als journalist/schrijver die tegen elke vorm van apartheid is en dus ook die van de zionistische staat zou ik graag van u willen vernemen waarom u zich bedreigd voelt. waar bestaan die bedreigingen uit? en door wie zijn ze geuit, wanneer en waar?
stan van houcke

stan van houcke (E-mail ) (URL) - 15-01-’13 12:58

Verwijderd door redactie.

Eelco de Neef (E-mail ) - 15-01-’13 22:41

Wat zijn veel Nederlanders toch zo'n ongeletterd, onbehouwen, nbeschoft en bovenal oningeformeerd om te weten wat er in Israel en omstreken om gaat. Trouwens, EDS is een marginale uiterst Linkse organisatie gelieerd aan de Moslim Fscist Broederschap. En...volgende maand groot Belly Dance festival in Tel Aviv met medewerking van groepen uit Jordanie, Egypte, Algerie etc. En van h?er, Turkije. Het stelletje reli-racisten wat hier met al hun bedweterig geleuter denkt te weten wat er in Israel gebeurt, moet eens wakker worden.

hans de wit (E-mail ) - 16-01-’13 05:51

Gewoon gaan, Yuri, en lekker spelen voor alle muziekliefhebbers daar. Zie de reactie van het management van Jacky Terrasson, die ook gaat spelen:

http://deghelt-productions.com/blog/file..

Eelco de Neef (E-mail ) - 16-01-’13 11:04

Precies zo is de Arabische wereld gelijk geschakeld en is elk contact met gewone Israeli's uit den boze. Alleen als zij openlijk 100% afstand doen van hun paspoort en hun land verketteren. Dit heeft niets met dialoog of toenadering te maken. Dit zijn maximale eisen die alleen maar dehumanisering en delegitimisering tot doel hebben. Doordat Arabieren nauwelijks normaal contact durven te hebben met gewone israeliërs en niet zelf in het landje kunnen rond kijken, denkt de overgrote meerderheid dat Joden een soort Aliëns zijn en Israel in het beste geval een soort Noord-Korea is. Grappige is dat al die Palestijnse kunstenaars die nu zo'n groot mondje in de organisatie hebben en hun Israelische collega's dwars zitten vaak wel die israelische collega's meteen weten te vinden als zij zelf in de problemen zitten.
Gewetenspolitie lekker op dreef met Merlijn Twaalfhoven, Rima Khsheikgh, Stan Houcke, Kees Wagtendonk. Die Rima maakt het wel heel bont met de in Damascus gebombardeerde Palestjnen die jou zouden vragen geen concert te geven. kuch. Stelletje racisten zijn het

Barry Oostheim (E-mail ) (URL) - 16-01-’13 15:26

Muziek is muziek, en dat kent geen politiek gereutel. Natuurlijk gebueren daar erge dingen maar vooral niet vergeten dat beide kampen daar aan mee doen.
Kortom, gewoon gaan en de schoonheid van de muziek laten spreken.

Tony Hoyting - 16-01-’13 15:42

Sorry ik dacht dat het om Rima Khsheikh ging en was al verbaasd, maar het blijkt Rima Merriman te zijn, een bevoegd inquisiteur van de Pacbi en de #electronicintifada

barry Oostheim (E-mail ) (URL) - 16-01-’13 16:30

Yuri
Ik wens je veel succes in Israel.
Hoop dat jouw muzikale visie niet zo verkokerd en bekrompen is als de vele zuurpruimen op deze site

J. Jansen (E-mail ) - 16-01-’13 16:32

Yuri, geen idee wie je bent en kan me niet herinneren dat ik iets muziek van je gehoord heb. (Jazz is niet echt mijn ding) Maar trek je niets aan van zogenaamde bevrijdingsorganisaties die alleen bezig zijn hun eigen ego op te poetsen middels emotionele chantage en verder nog nooit iets constructiefs hebben bijgedragen aan welke samenleving dan ook.

E.Baas (E-mail ) - 16-01-’13 16:36

Yuri,

veel succes in Israel!!

D Zandstra (E-mail ) - 16-01-’13 16:44

Beste Yuri, ik hoop van harte dat je naar het Red Sea Jazz Festival zal gaan. Niet in de laatste plaats om al die rare boycotters op hun plek te zetten.

Go Yuri!

M.Schaepman (E-mail ) - 16-01-’13 16:46

Yuri, gewoon gaan. Muziek hoort van iedereen te zijn en verbroederd. En de mensen van de BDS beweging moeten ook leren begrijpen dat mensen soms een andere mening hebben. En die mening moeten ze ook respecteren wat nu zeker niet gebeurd. Ik zou bijna alleen maar Israëlische producten gaan kopen....

Jeroen (E-mail ) - 16-01-’13 17:04

Yuri, gewoon lekker je muziek spelen en er een mooie avond van maken in Israël. Blijkbaar begrijpen de links-racistische terroristen op deze website (zoals Nicole Hollenberg die in 3 A4's geen enkel zinnig punt weet te maken; waarvoor bravo!) in al hun haat voor alles wat Israëlisch is niet dat de gemiddelde Israëliër een heel normaal mens is.

Annemiek (E-mail ) - 16-01-’13 17:37

Yuri, gewoon gaan. Het is te gek voor woorden dat dit soort enge ondemocratische clubs meent dit te kunnen bepalen. Dit riekt naar vroegere tijden.

shuri (E-mail ) - 16-01-’13 18:07

Laat je niet chanteren en bangmaken door deze nare, zure links fascisten en, laten we eerlijk zijn, volracisten. Want dat zijn het. Niet meer en niet minder
Ze zijn zo hysterisch geobsedeerd en verblindt door haat dat er geen normaal woord meer uitkomt.
Wie haat zaait zal haat oogsten.
Muziek brengt liefde en vrede.
Go play!!

Robbert L (E-mail ) - 16-01-’13 18:31

Gewoon gaan, laat je niet intimideren door een kleine minderheid met een eenzijdig perspectief!

Alex (E-mail ) - 16-01-’13 18:36

Aan alle palestinasjaaltjes: moeten jullie niet werken ofzo?

Kees Kachel - 16-01-’13 18:43

Beste Nicole Hollenberg

Als je de Sharia zo geweldig vindt waarom ga je dan niet een plek wonen waar die toegepast word ? Vraag een aan je vrienden bij Hamas hoe zij denken over gemend dansen en muziek, gewoon voor de grap. Ik heb wel een paar linkjes met hoe dat er aan toe gaat maar dat is natuurlijk insinuerend. Bovendien kun jij het wel als een vraag stellen maar als 90 % van je argument een dreigement is schiet dat niet echt op.

Heel dit verhaal is zo ontzettend tekenend voor bepaalde volkeren die u verdedigd. Geen enkel vermogen om zelfkritisch te zijn en dat verdedigd u ook nog eens. Ik vraag me echt af of u mij zou verdedigen als een arabier mij verkeerd aan kijkt en ik hem mishandel. Ik heb namelijk wel dat idee als u een arabier zou verdedigen als hij het excuus gebruikt dat het meisje wat hij mishandelde zich sletterig gedroeg.

Sjaak Molensteen (E-mail ) - 16-01-’13 18:52

beste Yuri,

als je nog een reden zocht om naar Israel te gaan hebben al de verzuurde reacties hier je die nu gegeven.
(als je naar syrie of egypte was gegaan waren deze mensen nergens te vinden want: geen joden bij betrokken, dat zegt al genoeg)

karel wachtmaker - 16-01-’13 19:45

Historicus Götz Aly, voormalig Maoist, schreef in 2008 het boek "Unser Kampf,waarin hij de linkse beweging ideologisch en strategisch in de eerste lijn verwant met de nazi’s" definieerde.
De gezindheid werd tot uitdrukking gebracht in antizionistische parolen, maar achter die linkse cosmetica gingen klassieke anti-joodse vooroordelen schuil.

In al die tijd is er niets verandert, de liefde voor het Palestijnse volk hangt af, waar de kogels vandaan komen.
De oorlog in Syrië waar ook vele Palestijnen het slachtoffer van worden, heeft nog niet geleid tot demonstraties en verontwaardiging.

Op 9 Januari 2013 schreef Susan van Mierlo een open brief in het weblog van Anja Meulenbelt, waarin ze aandacht vroeg voor de Palestijnen in Syrie.
Maar Anja Meulenbelt vond het niet eens nodig, oom ook maar een opbeurende reactie te geven.
http://www.anjameulenbelt.nl/weblog/2013..

Jan Boer (E-mail ) - 16-01-’13 20:23

Vanaf 15 jan is het telegraafpubliek gaan reageren met de oproep om vooral wel te gaan, daarvoor alleen verzoeken om niet te gaan. Nu juri zijn gedwongen keuze heeft gemaakt weet hij ook wie hem gaat inlijven in hun politieke kamp. Zodra leon decwinter en soortgelijke media je gaan citeren is niets meer een a-politiek bindmiddel en nuance of het verdedigen van arabieren zal onmogelijk worden.

Mauris (E-mail ) - 16-01-’13 23:50

Dat hele BDS verhaal is heel eenzijdig anti-Israël en lijkt mij net iets teveel op "koopt niet bij joden". Vergelijkingen met de apartheid in ZA zijn al helemaal idioot en maligne. Er wonen meer dan een miljoen Israëlische Arabieren in Israël met actief en passief kiesrecht en die zijn in overgrote meerderheid blij dat ze niet onder Palestijns bestuur vallen.
Israël is een baken van licht in de regio, Yuri go & enjoy en laat je niet van de wijs brengen door de linkse lunatic fringe en BDS bruinhemden met een pesthekel aan joden.

Sander - 17-01-’13 09:29

Grappig. De ene dag is jazzmuziek in de publieke opinie een marginaal, irrelevant iets waar vooral geen gemeenschapsgeld in mag gaan zitten. En een dag later is een concert van Yuri Honing opeens een beslissend politiek statement. Make up your mind, zou ik zeggen. Verder doet het gedram (kunst is wél politiek!) uit bepaalde hoek mij te zeer denken aan de DDR: onderwerping van alle kunst aan het heilstaatideaal. Een samenleving die kunst ondergeschikt maakt aan politieke dogma's en stokpaarden, dáártegen loop ik graag mee in een Mars Der Beschaving.

Tim (E-mail ) - 17-01-’13 09:55

ik heb nog geen reactie van honing gekregen op de simpele vraag door wie hij zich bedreigd voelt, en welke uitspraken het betreft. waarom niet? en wat betreft onder druk zetten. hoezo onder druk? er wordt een beroep op je gedaan. dat is alles.

stan van houcke (E-mail ) - 17-01-’13 14:36

Yuri is jou geen verantwoording verschuldigd, Stan. Leer er mee leven.

Eelco de Neef (E-mail ) - 18-01-’13 09:54

Als Yuri ervoor had gekozen het culturele boycott te respecteren, was hij in gezelschap geweest van vele artiesten en sporters:

Roger Waters,
Brian Eno,
Eduardo Galeano,
Arundhati Roy,
Ken Loach,
Jean-Luc Godard,
Aerosmith,
Celine Dion,
Lady Gaga,
Jennifer Lopez,
Justin Timberlake,
The Yes Men,
Devendra Banhart,
Tommy Sands,
Carlos Santana,
Elvis Costello,
Gil Scott-Heron,
Annie Lennox,
The Klaxons,
Gorillaz Sound System,
Leftfield,
Faithless,
Tindersticks,
Massive Attack,
Pixies,
Dustin Hoffman,
Meg Ryan,
Mike Leigh,
Henning Mankell,
Iain Banks,
Alice Walker,
Lhasa, Gilles Vigneault,
Richard Desjardins,
Niv Gordon,
Gideon Levy,
Shlomo Sand,
Zeev Sternhell,
David Grossman,
A.B. Yehoshua,
Amos Oz,
Vanessa Redgrave,
Cynthia Nixon,
Tony Kushner,
Vanessa Paradis,
Johnny Depp,
Thomas Quasthoff,
Jello Biafra,
Natacha Atlas,
Jon Bon Jovi,
Ladysmith Black Mambazo,
Marc Almond,
Andy Mc Kee,
August Burns Red,
Zdob si Zdub,
Tuba Skinny,
Jason Moran,
Eddie Palmieri (deze laatste drie cancelden Eilat),
Ewok,
MF Doom,
The Yardbirds,
Martha Frintzila,
Turc Hosam Hayek,
Oumou Sangaré,
Joe Lynn Turner,
Joker,
David Randall,
Maxi Jazz,
Sudha,
Andy Treacy,
Jamie Catto,
Harry Collier,
Phil Jones,
Mark Thomas,
Lowkey,
Michael Rosen,
LSK,
Andrea Britton,
Attab Haddad,
Joelle Barker,
the Durban Gospel Choir,
leden van het London Community Gospel Choir,
Paco Ibanez,
Macy Gray (had achteraf spijt in Israël gespeeld te hebben),
Barbara Hammer,
John Michael,
Kareem Abdul-Jabbar,
Sara Besbes,
Ehsan Ghaem Maghami,
Stevie Wonder,
Portico Quartet,
Stanley Jordan.

Check: http://sharp5.nl/sites/claarsnotes/?p=73..

Nicole Hollenberg (E-mail ) - 18-01-’13 21:21

eelco de neef,

in een democratie waarin mensen zich publiekelijk uiten is het niet meer dan beleefd om te reageren op een vraag, begrjp je. maar ik maak op uit jouw reacties dat je van mening bent dat mensen geen openlijk beroep op solidariteit mogen doen. ik verschil daarin van mening met jou. dat is alles. leer daar mee leven. zo zit de democratie nu eenmaal in elkaar.

stan van houcke (E-mail ) - 18-01-’13 23:42

Can the opponents create some constructive criticism? Such as: how do we make a jazz festival in Isreal AND Palestine without problems? Or is it just about creating hate sides instead of music? Let's say we do something like a jazz festival alternately in each country? Let's name it New Possibilities.

Tamme (E-mail ) - 23-01-’13 19:15

do your thing tamme. propose something. i as journalist and writer who criticizes the zionist policy of stealing land from the palestinians and supressing the people who oppose this, have friends among jewish israeli's as well as palestinians. your criticism is based on nothing. please, be my guest. give your proposal. i am waiting.

stan van houcke (E-mail ) (URL) - 29-01-’13 14:18

Beste Yuri,
Laat je niet onder druk zetten door links antisemitisme en tred op voor joden, negers, zigueners, chinezen, araboieren en zelfs voor die antisemieten. Muziek heeft een boodschap van vrijheid en die laten we ons niet ontnemen. (PS Hitler wilde jazz ook verbieden, iets van negers en joden)

Carlo Marijnissen (E-mail ) (URL) - 03-02-’13 04:35

Beste Nicole, BOB DYLAN, SIMON & GARFUNKEL, LEONARD COHEN en PAUL MCARTNEY treden wel op in Israel.

Wie zijn de Palestijnen?

Om misverstanden rond het Israëlisch/Arabisch conflict te voorkomen is het belangrijk om de woorden 'Palestijn' en 'Palestijns gebied' (wat dus betwist gebied is) eens onder een objectieve loep te nemen;

Het idee dat we uit de media krijgen is dat we met de Palestijnen met een volk te doen hebben dat honderden zo niet duizenden jaren in het land Palestina heeft geleefd. We krijgen het idee dat de staat Israël een Palestijns of Arabische volk verdrongen heeft.

Het kan voor menigeen een schok zijn om te vernemen dat het Palestijnse volk pas bestaat sinds halverwege de 20e eeuw. Niemand zal een Palestijnse koning, keizer, president of wat dan ook kunnen noemen van voor de oprichting van de staat Israël.

Rond de 2e helft 19e eeuw merkten mensen als Mark Twain, Alphonse de Lamartine, de Britse consul en andere prominenten van die tijd het desolate karakter van het land op. Buiten steden als Jeruzalem kwam je werkelijke geen kop tegen. Volgens Turks Ottomaanse cijfers uit 1882 woonden er toen 141.000 Moslims, zowel van Arabische als niet Arabische komaf. Dit aantal schoot omhoog tot 650.000 Arabieren in 1922. Een toename van de bevolking van 450% in 40 jaar! In 1938 waren het er al meer dan een miljoen: Een toename van 800% in maar 56 jaar! In 1944 zouden er maar liefst 334 mensen per 1000 geboren moeten zijn! Deze toename zou een gevolg zijn van een hoog geboortecijfer. Een exorbitant hoog geboorte cijfer! Globaal 3 maal hoger dan van de Libanesen of Syriërs en 4 maal hoger dan de Egyptenaren.

Waar zijn dan al die ‘Palestijnen’ vandaan gekomen die de bevolking in zo weinig tijd zo dramatisch hebben doen toenemen?
Palestijnen zijn niet te onderscheiden van Syriërs, Jordaniërs (ook een uitvinding), Libanesen, Egyptenaren, Irakezen, enz. Welke taal spraken en spreken de Palestijnen? Palestijns? Welke muntsoort hadden ze? Welke nationaliteit stond er bij de meeste ‘Palestijnen’ 60 jaar geleden in hun paspoort?

Tot aan de oorlog in 1967, noemden de Arabieren die in Israël woonden zich geen eens Palestijn. De naam Palestina komt van de Romeinen die de Joodse temple in Jeruzalem vernietigden. Om de Joden te vernederen, noemden de Romeinen het land Palestina, naar hun aarstvijand, de Filistijnen. In het Britse Palestina waren zelfs beide Joden en Arabieren 'Palestijnen'.

Ondanks dat de Arabieren nu 21 soevereine staten bezitten (er is geen enkel volk dat hierbij in de buurt komt) met een landmassa 800 maal groter als Israël is dat blijkbaar nog niet genoeg. Ze zullen en moeten Israël, een van de kleinste landen van de wereld, ook nog hebben.

Een van de struikelblokken bij de Israëlisch / ‘Palestijnse’ ‘vredesonderhandelingen’ was de Palestijnse claim op Jeruzalem.
Jeruzalem is meer dan 3000 jaar de heilige stad van de Joden geweest. En nooit van welk Arabischvolk dan ook. Laat staan Islamitisch. Toen Jordanië Jeruzalem bezette (1948-1967) was er geen enkele belangstelling voor dit ‘bedevaartsoord’. En ook niet van onder de Turken daarvoor. Raar dat het nu in eens een van de heiligste plekken van de moslims is...

In de Joodse Bijbel komt Jeruzalem, dat door Koning David is gesticht, 669 keer voor. In de Koran niet eenmaal! Dat Mohammed de Al Aksa Moskee bezocht zou hebben is een absolute onmogelijkheid die veel Moslims is wijs gemaakt. De Al Aksa is pas 50 jaar na Mohammeds dood gebouwd! Hiermee vervalt deze religieuze claim.

In het jaar 638 werd Jeruzalem door de Arabieren veroverd en ging het bij het Arabische rijk horen. In 1099 werd het door kruisvaarders veroverd en is het nooit meer in Arabisch bezit geweest.
Jeruzalem werd van 1517 tot 1917 door de Turken geregeerd. Daarna tot 1947 door de Britten.

Meer dan 2000 jaar heeft het land dat nu Israël heet bekend gestaan als Judea en Samaria. Om toch te kunnen aantonen dat de ‘Palestijnen’ de rechtmatige bezitters van het land zijn heeft men de geschiedenis ervan moeten herschrijven cq vervalsen. Het woord ‘Palestijn’ is al een geschiedvervalsing op zich. Om zichzelf als ‘inheems’ te kunnen presenteren namen de ‘Palestijnen’ de naam van een 3000 jaar geleden Canitische (Grieken uit Kreta) volk aan: De Filistijnen. Een connectie tussen de Palestijnen en Filistijnen is er niet. Geen enkele. De Romeinen hebben om de Joden te beledigen het land Palestina genoemd naar hun Bijbelse vijand de Filistijnen.

De Joden hebben de Arabieren niet verdrongen. Tot voorkort zochten Arabieren liever werk in het gehate Israël dan in het geliefde Koeweit, Irak, Syrië, Libanon, Jordanië, enz.

Op 31 Maart 1977 stond in Trouw een interview met PLO-man Zahir Muhsein. Hij zei er toen het volgende:
“The Palestinian people does not exist. The creation of a Palestinian state is only a means for continuing our struggle against the state of Israel for our Arab unity. In reality today there is no difference between Jordanians, Palestinians, Syrians and Lebanese. Only for political and tactical reasons do we speak today about the existence of a Palestinian people, since Arab national interests demand that we posit the existence of a distinct "Palestinian people" to oppose Zionism.
For tactical reasons, Jordan, which is a sovereign state with defined borders, cannot raise claims to Haifa and Jaffa, while as a Palestinian, I can undoubtedly demand Haifa, Jaffa, Beer-Sheva and Jerusalem. However, the moment we reclaim our right to all of Palestine, we will not wait even a minute to unite Palestine and Jordan”. -

Zelfs de PLO-top heeft er dus blijkbaar nooit een geheim van gemaakt. Is ook wel te zien aan het embleem dat Arafat altijd op zijn uniform draagt, waarbij Israël in haar geheel bedekt is met een Palestijnse vlag. Gaan wij deze fascistische methode om het Joodse volk uit te roeien nog langer ondersteunen?

Carlo Marijnissen (E-mail ) (URL) - 05-02-’13 12:23

De redactie sluit dit onderwerp. Reageren is derhalve niet meer mogelijk. We bedanken u voor uw bijdragen.

Redactie - 05-02-’13 12:45