Er gaat veel energie uit van het Dominic J Marshall Trio. De pianist gaat daarbij voorop, maar trekt vervolgens volledig samen op met bassist Tobias Nijboer en drummer Kaspars Kurdeko. De interactie in het samenspel is naadloos en intens. De drie mogen dan gretig klinken, onbeheerst wordt het nooit. De snellere stukken kennen een soort van gecontroleerde onbesuisdheid. De langzamere nummers klinken niet bezadigd of stroef, maar getuigen evengoed van vitaliteit en levendigheid. Expressiviteit nodigt uit tot een reactie, die verder gaat dan vrijblijvende waarneming. Intuïtie vormt het centrum waar hoofd en hart samenvallen, zowel bij zender als bij ontvanger.

Marshall beschikt over een vrij krachtig toucher, zelfs in de relatief ingetogen nummers. Hij benut de volle breedte van het klavier, waarbij de diepste tonen van de piano als een vanzelfsprekend onderdeel van het vocabulaire opklinken en de allerhoogste noten niet alleen als versiering dienen. Een enkel nummer klinkt als een klassiek stuk uit het romantische repertoire met zijn door de linkerhand gespeelde doorlopende noten. Elders kan het flink grooven. Improvisaties zijn onlosmakelijk verbonden aan het geschreven werk. Notenkeuzes en intervallen verraden bij Marshall een eigen handschrift. Modulaties, tempo- en dynamiekwisselingen zijn er te over.

Veel open ruimtes zijn er niet met zo'n grote notendichtheid. Soberheid en bedaardheid komen niet of nauwelijks voor in het idioom van het trio. Natuurlijk is alles betrekkelijk. Ook 'Icaros' heeft zijn rustigere momenten, en Marshall laat soms zelfs stiltes vallen. Maar als de Schot zich even inhoudt, ziet Kurdeko zijn kans schoon, en anders Nijboer wel. De algemene indruk is er toch een van een weelde aan invallen en ideeën. En wat werkt deze jeugdige dadendrang aanstekelijk. Hier klinkt de toekomst van de jazz, en die is mals.

Dominic J Marshall Trio - Loose in Your Atmosphere
Album: Icaros (2012)