Gizmo! – Introducing
CD-RECENSIE
Gizmo! – Introducing
bezetting: Edwin Berg piano; Guillermo Celano gitaar; Rodrigo Reijers contrabas; Philippe Lemm drums
opgenomen: 2011
release: 2012
label: eigen beheer
tracks: 13
tijd: 51:56
websites: www.edwinberg.com & www.guillermocelano.com
& www.rodrigoreijers.com
door: Jan Jasper Tamboer
Pianist Edwin Berg heeft in de band Gizmo! een fijn stel muzikanten bijeen gebracht. Op hun debuutalbum 'Introducing' lijkt het alsof een vriendengroepje zich aan het uitleven is. De verschillende stemmen van de instrumenten haken op vrijzinnige, maar niet vrijblijvende wijze in elkaar. Bassist Rodrigo Reijers en drummer Philippe Lemm tonen zich voortvarend en adequaat, terwijl Berg en gitarist Guillermo Celano werelds op de voorgrond opereren. Celano is een briljante gitarist en componist en het is een zegen voor de stad dat hij ooit vanuit Argentinië in Amsterdam is blijven hangen. Zijn prominente rol in de improscene is evident. Hij acteert op dit album soms meer als een rock- dan als een jazzgitarist, vaak met veel sustain, maar dan wel een van de eigenzinnige soort.
Sommige nummers zouden zomaar een jazzstandard kunnen zijn, andere hebben duidelijk een blueskarakter of een popstructuur en bepaalde songs geuren naar het werk van zulke uiteenlopende artiesten als Burt Bacharach en Portishead. Verder bespeur je de klassieke achtergrond van pianist Edwin Berg. Het intro van de cd lijkt afkomstig uit het romantische repertoire, waarop dan een cabaretachtig stuk volgt. Variatie genoeg en dit is meteen het euvel van 'Introducing': het ontbreekt aan eenheid, een samenhangend concept, een coherente formule. Zwaarwegend in de beoordeling is deze notie niet. Als er dan toch een lijn in de nummers gevonden kan worden, dan is dat er een van frisheid en spelplezier.
En componist Berg heeft wel degelijk geprobeerd een rode draad aan te brengen, in de vorm van de peacocks in een aantal songtitels. In het openingsnummer wordt volgens de titel de aanwezigheid van een pauw opgemerkt, de eerste glimp. Twee tracks verder is het beest in de contrabas van Rodrigo Reijers gekropen, waarna halverwege de plaat alle pauwen met Gizmo! meezingen. In het slotnummer worden dan de laatste trekken van de vogel waargenomen.
Dit is een aardige vondst, waarbij dezelfde thema's terugkomen, maar in het algemeen is de cd kaleidoscopisch. Het lijkt erop dat Berg zich aan een aantal vorm- en stijlexperimenten heeft gewaagd met uiteenlopende hoedanigheden. En dan is de invloed van minimal music nog niet eens genoemd, of de aanwezigheid van een onweerstaanbare groove. Saai wordt het nooit. En voor wie er goed tegen kan om veel verschillende soorten prikkels te verwerken, is dit een prima plaat.