CD-RECENSIE

Göksel Yilmaz Ensemble – Gezgin
bezetting: Göksel Yilmaz zang, gitaar, saz, cura, fretloze gitaar; Anne Bakker viool; Ulas Aksünger percussie: Sándor Kém contrabas. Gasten: Peter Rikkers gestreken contrabas; Ferdinand Delcker piano en accordeon; Funda Yilmaz zang
opgenomen: 2011 in Silvox Studio in Silvolde
release: 2011
label: eigen beheer
tracks: 10
tijd: 53.46
website: www.gokselyilmaz.nl
door: Rinus van der Heijden


Een samengaan van (heel) oud en modern. Van eeuwenoude, van generatie op generatie overgeleverde Anatolische liederen, tot hedendaagse eigen composities van de Turks-Arabische zanger, gitarist en sazspeler Göksel Yilmaz. Die vullen de opmerkelijke cd ‘Gezgin (De Reiziger)’, die Yilmaz met zijn ensemble in december jongstleden uitbracht.

De in Nederland geboren Göksel Yilmaz betreedt met ‘Gezgin’ het terrein van fusion. In die zin dat hij zijn Turks-Arabische achtergrond mengt met elementen uit jazz, blues en westerse klassieke muziek. Wie daaraan twijfelt wordt er in de twee laatste stukken van de cd, ‘TangOriënt’ en ‘Hurriya’ verregaand van overtuigd: in de laatste compositie wordt in samenspel met pianist Ferdinand Delcker een kleurrijk improvisatielandschap uitgelegd.

‘Gezgin’ is prachtig opgenomen, waardoor de vaak stemmige en lyrische klanken van de Anatolische liederen uitermate goed uit de verf komen. Het weemoedige van de stukken wordt afgewisseld met sterk ritmische gedeelten en een brede inzet van de oosterse en westerse instrumenten. De stem van Göksel Yilmaz is overtuigend, maar eist nergens een hoofdrol; Funda Yilmaz brengt in ‘Shat Iskenderiyya’ een indringende vocale ode aan de Libanese zanglegende Fairuz.

De eerste drie stukken van de cd zijn die voornoemde, eeuwenoude traditionele liederen; de overige zeven zijn van de hand van Göksel Yilmaz. Een indringender cd-debuut is nauwelijks denkbaar.