CD-RECENSIE

Paul van Kemenade – Kaisei Nari
bezetting: Paul van Kemenade (altsaxofoon en composities) in duo’s en trio’s met Aki Takase (piano) en Han Bennink (snaredrum); Three horns and a bass; Cappella Pratensis; El Periquin (flamencogitaar), Serigne Gueye (percussie)
opgenomen: september 2011 en april 2012 in Tafelbergstudio Tilburg
release: 2012
label: KEMO
tracks: 9
tijd: 49.22
website: www.paulvankemenade.com
door: Rinus van der Heijden


Het hele Paul van Kemenadeconcept verpakt in één compositie. Daarmee het ultieme voorbeeld van de enorme evolutie die de musicus Van Kemenade heeft doorgemaakt. Ontwikkeling die heeft geresulteerd in een uitgerijpt vakmanschap dat alleen aan de grootsten in de jazz is voorbehouden. Zo kun je het stuk ‘Une couleur differente’ omschrijven dat de nieuwste Van Kemenade-cd ‘Kaisei Nari’ afsluit.

Het is niet geheel toevallig dat ‘Une couleur differente’ het slotstuk van de cd vormt. Want hier komen vrijwel alle elementen van het album samen: blazersensemble Three horns and a bass, Renaissancegezelschap Cappella Pratensis, flamencogitarist El Periquin en percussionist Serigne Gueye; musici met wie altsaxofonist en componist Paul van Kemenade sinds zo’n twee jaar een nieuwe weg is ingeslagen. En dan zijn er nog pianiste Aki Takase en slagwerker Han Bennink, die wel niet opereren in voornoemd slotstuk, maar een wezenlijke bijdrage leveren aan dit opmerkelijke album.

Opmerkelijk, omdat ‘Kaisei Nari’ Paul van Kemenade’s vorige album ‘Close Enough’ - dat het gezaghebbende Amerikaanse muziektijdschrift DownBeat mondiaal tot de beste albums van 2011 uitriep – rechtstreeks naar de kroon steekt. ‘Kom op DownBeat’, zou je daarom zeggen, ‘herhaal die benoeming met ‘Kaisei Nari’ dit jaar nog maar eens’.

Negen stukken die elkaar in een logische, steeds klimmende reeks opvolgen maken van ‘Kasei Nari’ een ijzersterke cd. De eerste vijf zijn voorbehouden aan Han Bennink, Aki Takase en Paul van Kemenade die elkaar in duo’s en trio’s treffen. Schitterend is de tweespraak ‘For A.T.’ die de Paul van Kemenade schreef voor de pianiste en waarin beiden tot hogeschoolstaaltjes van improvisatiekunst komen.

De rest van de cd wordt gevuld met muziek van Capella Pratensis met Paul van Kemenade, met Three horns and a bass en met voornoemde bezetting in het slotnummer. De cd parelt van hoogtepunt naar hoogtepunt, loopt over van lyriek, harmonie en melodie, van vaart en onverwachte wendingen. Zoals in ‘Lullaby for a petulant guy’, waarin halverwege voetstoots zó’n draai aan het thema wordt gegevens, dat er een nieuw nummer binnen het bestaande ontstaat. Typisch Van Kemenade, maar uniek door de manier waarop.